Jim Grabb
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
14 kwietnia 1964 |
| Wzrost |
193 cm |
| Gra |
praworęczny |
| Status profesjonalny |
1986 |
| Zakończenie kariery |
2000 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
2 |
| Najwyżej w rankingu |
24 (12 lutego 1990) |
| Australian Open |
3R (1988) |
| Roland Garros |
2R (1992) |
| Wimbledon |
3R (1988, 1990) |
| US Open |
4R (1989) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
23 |
| Najwyżej w rankingu |
1 (12 czerwca 1989) |
| Australian Open |
QF (1989, 1993, 1996) |
| Roland Garros |
W (1989) |
| Wimbledon |
F (1992) |
| US Open |
W (1992) |
Jim Grabb, właśc. James Franklin Grabb (ur. 14 kwietnia 1964 w Tucson) – amerykański tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, zwycięzca French Open 1989 i US Open 1992 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
W latach 1986–2000 występował jako tenisista zawodowy.
W grze pojedynczej wygrał 2 turnieje rangi ATP World Tour, najpierw w Seulu (1987), pokonując w finale Andre Agassiego oraz w Tajpej (1992), zwyciężając w pojedynku finałowym Jamiego Morgana. Jest również finalistą z Waszyngtonu (1990), ale przegrał w meczu o tytuł z Agassim.
W grze podwójnej Grabb wygrał 23 turnieje rangi ATP World Tour, w tym wielkoszlemowe French Open 1989, kiedy to razem z Patrickiem McEnroe zwyciężył w pojedynku finałowym z parą Mansur Bahrami–Éric Winogradsky 6:4, 2:6, 6:4, 7:6, oraz US Open 1992, pokonując w finale razem z Richeyem Renebergiem debel Kelly Jones–Rick Leach 3:6, 7:6, 6:3, 6:3. W 1989 roku odniósł triumf (z McEnroe) w kończącym sezon turnieju Masters Grand Prix, pokonując w decydującym meczu o mistrzowski tytuł duet John Fitzgerald–Anders Järryd 7:5, 7:6, 5:7, 6:3. Amerykanin jest również finalistą 27 innych deblowych turniejów, w których ostatecznie został pokonany, w tym wielkoszlemowego Wimbledonu (1992), przegrywając decydujący o tytule mecz (w parze z Renebergiem) z Johnem McEnroe i Michaelem Stichem 7:5, 6:7, 6:3, 6:7, 17:19.
W 1993 roku Grabb wystąpił w pojedynku 1 rundy Pucharu Davisa przeciwko reprezentacji Australii. Rozegrał mecz deblowy (w parze z Renebergiem) przegrany z Toddem Woodbridge’em i Markiem Woodforde’em 6:7(5) 2:6 6:3 7:6(3) 4:6. Ostatecznie Australijczycy pokonali w tej fazie rozgrywek Amerykanów 4:1. Tegoż samego roku zdobył z drużyną rozgrywany w Düsseldorfie Drużynowy Puchar Świata.
Najwyżej w rankingu singlistów był w lutym 1990 roku na 24. miejscu, z kolei w zestawieniu deblistów w czerwcu 1989 roku został sklasyfikowany na pozycji lidera. Na szczycie listy deblowej utrzymywał się łącznie przez 13 tygodni.
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 26 kwietnia 1987 | Seul | Twarda |  Andre Agassi
|
1:6, 6:4, 6:2 |
| Finalista | 1. | 22 lipca 1990 | Waszyngton | Twarda | Andre Agassi
|
1:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 2. | 25 października 1992 | Tajpej | Dywanowa (hala) |  Jamie Morgan
|
6:3, 6:3 |
Gra podwójna (23–27)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 26 kwietnia 1987 | Seul | Twarda | Ken Flach
|
Eric Korita Mike Leach
|
7:6, 1:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 1. | 4 października 1987 | San Francisco | Dywanowa (hala) | Patrick McEnroe
|
Glenn Layendecker Todd Witsken
|
6:2, 0:6, 6:4 |
| Finalista | 2. | 26 października 1987 | Tokio | Dywanowa (hala) | Sammy Giammalva Jr.
|
Broderick Dyke Tom Nijssen
|
3:6, 2:6 |
| Finalista | 3. | 8 listopada 1987 | Sztokholm | Twarda (hala) | Jim Pugh
|
 Stefan Edberg Anders Järryd
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 4. | 10 stycznia 1988 | Auckland | Twarda | Sammy Giammalva Jr.
|
Marty Davis Tim Pawsat
|
3:6, 6:3, 4:6 |
| Finalista | 5. | 24 kwietnia 1988 | Seul | Twarda | Gary Donnelly
|
 Andrew Castle Roberto Saad
|
7:6, 4:6, 6:7 |
| Finalista | 6. | 21 sierpnia 1988 | Cincinnati | Twarda | Patrick McEnroe
|
Rick Leach Jim Pugh
|
2:6, 4:6 |
| Finalista | 7. | 25 września 1988 | Los Angeles | Twarda | Peter Doohan
|
John McEnroe Mark Woodforde
|
4:6, 4:6 |
| Finalista | 8. | 30 października 1988 | Paryż | Dywanowa (hala) |  Christo Van Rensburg
|
Paul Annacone John Fitzgerald
|
2:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 2. | 6 listopada 1988 | Sztokholm | Twarda (hala) | Kevin Curren
|
Paul Annacone John Fitzgerald
|
7:5, 6:4 |
| Finalista | 9. | 3 kwietnia 1989 | Miami | Twarda | Patrick McEnroe
|
 Jakob Hlasek Anders Järryd
|
3:6, krecz |
| Zwycięzca | 3. | 10 czerwca 1989 | French Open, Paryż | Ceglana | Patrick McEnroe
|
 Mansur Bahrami Éric Winogradsky
|
6:4, 2:6, 6:4, 7:6 |
| Finalista | 10. | 30 lipca 1989 | Waszyngton | Twarda | Patrick McEnroe
|
Neil Broad Gary Muller
|
7:6, 6:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 4. | 12 grudnia 1989 | Masters Grand Prix, Londyn | Dywanowa (hala) | Patrick McEnroe
|
John Fitzgerald Anders Järryd
|
7:5, 7:6, 5:7, 6:3 |
| Finalista | 11. | 11 marca 1990 | Indian Wells | Twarda | Patrick McEnroe
|
 Boris Becker Guy Forget
|
6:4, 4:6, 3:6 |
| Finalista | 12. | 13 maja 1990 | Kiawah Island | Ceglana |  Leonardo Lavalle
|
Scott Davis David Pate
|
2:6, 3:6 |
| Finalista | 13. | 17 czerwca 1990 | Rosmalen | Trawiasta | Patrick McEnroe
|
Jakob Hlasek Michael Stich
|
6:7, 3:6 |
| Finalista | 14. | 21 października 1990 | Lyon | Dywanowa (hala) | David Pate
|
Patrick Galbraith Kelly Jones
|
6:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 5. | 11 listopada 1990 | Wembley | Dywanowa (hala) | Patrick McEnroe
|
Rick Leach Jim Pugh
|
7:6, 4:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 6. | 6 października 1991 | Sydney | Twarda (hala) | Richey Reneberg
|
Luke Jensen Laurie Warder
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 7. | 13 października 1991 | Tokio | Dywanowa (hala) | Richey Reneberg
|
Scott Davis David Pate
|
7:5, 2:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 8. | 12 stycznia 1992 | Auckland | Twarda | Wayne Ferreira
|
 Grant Connell Glenn Michibata
|
6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 9. | 9 lutego 1992 | San Francisco | Twarda (hala) | Richey Reneberg
|
Pieter Aldrich Danie Visser
|
6:4, 7:5 |
| Finalista | 15. | 23 lutego 1990 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Richey Reneberg
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
4:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 10. | 19 kwietnia 1992 | Hongkong | Twarda | Brad Gilbert
|
 Byron Black Byron Talbot
|
6:2, 6:1 |
| Zwycięzca | 11. | 14 czerwca 1992 | Rosmalen | Trawiasta | Richey Reneberg
|
John McEnroe Michael Stich
|
6:4, 6:7, 6:4 |
| Finalista | 16. | 4 lipca 1992 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Richey Reneberg
|
John McEnroe Michael Stich
|
7:5, 6:7, 6:3, 6:7, 17:19 |
| Zwycięzca | 12. | 23 sierpnia 1992 | Indianapolis | Twarda | Richey Reneberg
|
Grant Connell Glenn Michibata
|
7:6, 6:2 |
| Zwycięzca | 13. | 12 września 1992 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Richey Reneberg
|
Kelly Jones Rick Leach
|
3:6, 7:6, 6:3, 6:3 |
| Finalista | 17. | 11 października 1992 | Sydney | Twarda (hala) | Richey Reneberg
|
Patrick McEnroe Jonathan Stark
|
2:6, 3:6 |
| Finalista | 18. | 18 października 1992 | Tokio | Dywanowa (hala) | Richey Reneberg
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
6:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 14. | 21 lutego 1993 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Richey Reneberg
|
Marcos Ondruska Brad Pearce
|
6:7, 6:3, 6:0 |
| Finalista | 19. | 13 lutego 1994 | Memphis | Twarda (hala) | Jared Palmer
|
Byron Black Jonathan Stark
|
6:7, 4:6 |
| Finalista | 20. | 20 lutego 1994 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Jared Palmer
|
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 15. | 17 kwietnia 1994 | Hongkong | Twarda |  Brett Steven
|
Jonas Björkman Patrick Rafter
|
walkower |
| Finalista | 21. | 21 sierpnia 1994 | Indianapolis | Twarda | Richey Reneberg
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 16. | 12 lutego 1995 | San Jose | Twarda (hala) | Patrick McEnroe
|
Alex O’Brien Sandon Stolle
|
3:6, 7:5, 6:0 |
| Zwycięzca | 17. | 26 lutego 1995 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Jonathan Stark
|
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
7:6, 6:7, 6:0 |
| Finalista | 22. | 26 marca 1995 | Miami | Twarda | Patrick McEnroe
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
3:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 18. | 15 października 1995 | Tel Awiw-Jafa | Twarda | Jared Palmer
|
Kent Kinnear David Wheaton
|
6:4, 7:5 |
| Finalista | 23. | 5 listopada 1995 | Paryż | Dywanowa (hala) | Todd Martin
|
Grant Connell Patrick Galbraith
|
2:6, 2:6 |
| Finalista | 24. | 4 lutego 1996 | Szanghaj | Dywanowa (hala) | Michael Tebbutt
|
 Mark Knowles Roger Smith
|
6:4, 2:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 19. | 18 sierpnia 1996 | Indianapolis | Twarda | Richey Reneberg
|
 Petr Korda Cyril Suk
|
7:6, 4:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 20. | 6 października 1996 | Lyon | Dywanowa (hala) | Richey Reneberg
|
Neil Broad Piet Norval
|
6:2, 6:1 |
| Finalista | 25. | 5 października 1997 | Bazylea | Dywanowa (hala) | Karsten Braasch
|
Tim Henman Marc Rosset
|
6:7, 7:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 21. | 1 marca 1998 | Londyn | Dywanowa (hala) | Martin Damm
|
 Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek
|
6:4, 7:5 |
| Zwycięzca | 22. | 24 maja 1998 | Sankt Pölten | Ceglana | David Macpherson
|
David Adams Wayne Black
|
6:4, 6:4 |
| Finalista | 26. | 26 lipca 1998 | Stuttgart | Ceglana | Joshua Eagle
|
Olivier Delaître Fabrice Santoro
|
1:6, 6:3, 3:6 |
| Zwycięzca | 23. | 9 sierpnia 1998 | Toronto | Twarda | Martin Damm
|
Ellis Ferreira Rick Leach
|
6:7, 6:2, 7:6 |
| Finalista | 27. | 20 lutego 2000 | Memphis | Twarda (hala) | Richey Reneberg
|
Justin Gimelstob Sébastien Lareau
|
2:6, 4:6 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).