Roman Gileta

Roman Gileta
	; Roman Gileta
Data i miejsce urodzenia	22 września 1949 ; Malbork
Narodowość	polska
Język	polski
Dziedzina sztuki	literatura
Epoka	XX, XXI w.
	Odznaczenia
	;

Roman Gileta (ur. 22 września 1949 w Malborku^[1]) – polski poeta, prozaik, dziennikarz, animator i działacz kultury; zajmujący się poezją konkretną, haiku, mail-artem.

Życiorys

Dzieciństwo spędził w Malborku, gdzie rozpoczął naukę w Publicznej Szkole Podstawowej nr 1 im. Marii Konopnickiej. W 1956 razem z rodzicami przeprowadził się do Wałbrzycha. Tam uczył się w Szkole Podstawowej nr 4 na Nowym Mieście. Po jej ukończeniu złożył dokumenty do 5-letniego Technikum Górniczego im. Wincentego Pstrowskiego przy al. Wyzwolenia. Ostatecznie postanowił pójść do Zasadniczej Szkoły Górniczej im. Maurycego Thoreza, przy ul. Przywodnej na Starym Zdroju. ZSG ukończył z nagrodą z języka polskiego. W tym okresie każda kopalnia w Wałbrzychu miała szkołę przyzakładową. Rozpoczął naukę w Wieczorowym Technikum Górniczym im. W. Pstrowskiego na kierunku eksploatacja złóż, bez skierowania z PZPR, które wtedy było wymagane. Równocześnie pracował w KWK „Thorez”. Po trzecim semestrze został skreślony z listy uczniów TG z powodu braku skierowania. Dwa lata uczęszczał do wieczorowego Liceum Ogólnokształcącego na Nowym Mieście. Na dalszą naukę nie pozwoliła praca zawodowa.

Od kwietnia 1977 do grudnia 1981 prowadził i pracował w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Kątach Bystrzyckich. Imał się wielu zawodów (murarz, kamieniarz, kelner, oborowy, traktorzysta). Mieszka w Wałbrzychu.

Twórczość

Debiutował w 1974 w „Nowym Wyrazie”. Jego wiersze były tłumaczone na języki: angielski, czeski, francuski, serbski, węgierski. Wydał także zbiór opowiadań.

Świat przedstawiony jego wierszy to często nieoficjalna strona egzystencji, życie nie od święta, to ludzie usuwani najczęściej z pola widzenia, margines społeczności, w którym narrator czuje się jak ryba w wodzie i gdzie potrafi, na zasadzie ogólnej kumpelskiej równości, być sobą, poetą właśnie, nieraz zaskakująco lirycznym, nieraz może zbyt publicystycznym. Antoni Matuszkiewicz^[2]

Funkcje

prezes Stowarzyszenia Środowisk Twórczych w Wałbrzychu^[1]
wiceprezes Wałbrzyskiego Klubu Literackiego^[1],
wiceprezes Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Kątach Bystrzyckich,
przewodniczący NSZZ „Solidarność” Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych,

Organizator

Wigilia Poetów,
Jesienne Spotkania z Poezją i Prozą,
Wałbrzyskie Ścieżki Literackie,
Lekcja Poezji,
Wałbrzyska Giełda Staroci,
Kanapa Teatralna (współorganizacja),
Wałbrzyski Wolny Rynek Artystyczny.

Publikacje

Fakty, poezja, Wałbrzych 1976^[1]
[Wiersze] Wałbrzyski Klub Literacki, Wałbrzych 1979^[1]
Trzy twarze, poezja, Wojewódzki Dom Kultury, Wałbrzych 1980
Zwiad, dokument życia społecznego, Kłodzki Klub Literacki, Kłodzki Ośrodek Kultury, 1981
Za płotem, program wieczoru poezji z wierszami, grafika Michał Fostowicz-Zahorski, 1982
Obudzić ciszę, poezja, Wojewódzkie Centrum Kultury, Wałbrzych 1987
Nokturn domowy, dokument życia społecznego, Ośrodek Teatru Otwartego OTO „Kalambur”, Wrocław 1987^[3]
Zatrzymać siebie, poezja, Instytut Klimatyzacji Sztuki, Wałbrzych 1997
Profile, Stowarzyszenie Środowisk Twórczych w Wałbrzychu, 2001
Łajza, Oficyna Wydawnicza Stowarzyszenia Środowisk w Wałbrzychu, 2009
Wybór opowiadań, red. i wstęp Antoni Matuszkiewicz, Stowarzyszenia: Środowisk Twórczych i Autorów Polskich, Oddział w Wałbrzychu, 2011
Wyrwane z życiorysu, proza, 2020 ISBN 978-83-66926-50-9.

Prasa: „Akcent”, „Fakty”, „Kultura”, „Odra”, „Poezja”, „Regiony”, „Tygodnik Literacki”, „Życie Literackie”.

Zbiorowe: Almanach Wałbrzyski, Kultura Dolnośląska, Niedokończony obraz (Warszawa, 2011), Prezentacje, Puls, Sudecki Pociąg Poetycki, Szybki Pociąg Haiku (2018), Tor, Witryna, Znaki Wyobraźni, w antologiach Dni Poezji w Broumovie (2005–2009).

Nagrody

Nagroda Wojewody Wałbrzyskiego „Zasłużony Działacz Kultury”,
Nagroda Prezydenta Miasta Wałbrzycha i Starosty Powiatu Wałbrzyskiego za działalność literacką,
Stypendium Rady Miejskiej Wałbrzycha,
Nagroda Rady Miejskiej Wałbrzycha,
Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” Ministra KiDN, 2012,
Nagroda Literacka im. Stefana Żeromskiego, 2013,
Nagroda Kulturalna Dolnego Śląska „Silesia”, 2013.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Jacek Czarnik (red.): Almanach wałbrzyski. Literatura. Fotografia. Wałbrzych: Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Wałbrzychu, 1997, s. 153. ISBN 83-906776-4-4.
↑ Rozkład Jazdy. Dwadzieścia lat literatury Dolnego Śląska po 1989 roku, red. Jacek Bierut, Wojciech Browarny, Grzegorz Czekański, Wrocław 2012, s. 690, ISBN 978-83-932267-4-0
↑ Roman Gileta, DZB.

Bibliografia

Almanach wałbrzyski. Literatura. Fotografia, Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Wałbrzychu, Wałbrzych, 1997, ISBN 83-906776-4-4.
Wyrwane z życiorysu, 2020 ISBN 978-83-66926-50-9

[Al-1] Jacek Czarnik (red.): Almanach wałbrzyski. Literatura. Fotografia. Wałbrzych: Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Wałbrzychu, 1997, s. 153. ISBN 83-906776-4-4.

[2] Rozkład Jazdy. Dwadzieścia lat literatury Dolnego Śląska po 1989 roku, red. Jacek Bierut, Wojciech Browarny, Grzegorz Czekański, Wrocław 2012, s. 690, ISBN 978-83-932267-4-0

[3] Roman Gileta, DZB.

[1]

[2]

[3]