Rosa Bailly

Rosa Bailly
Rosa Dufour-Bailly, Aimée Dufour
	; Rosa Bailly (przed 1939)
Data i miejsce urodzenia	14 marca 1890 ; Saint-Florent-sur-Cher
Data i miejsce śmierci	14 czerwca 1976 ; Pau
Zawód, zajęcie	pisarka, dziennikarka, tłumaczka
Narodowość	francuska
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rosa Bailly, ps. „Rosa Dufour-Bailly”, „Aimée Dufour” (ur. 14 marca 1890 w Saint-Florent-sur-Cher, zm. 14 czerwca 1976 w Pau) – francuska pisarka, dziennikarka, poetka, tłumaczka, propagatorka kultury i literatury polskiej we Francji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła École Normale Superiéure o statusie uniwersyteckim w Sèvres pod Paryżem. W 1916^[1] – jeszcze jako nauczycielka – założyła towarzystwo Les Amis de la Pologne i została jego sekretarzem generalnym. W okresie plebiscytów w 1921 agitowała za przyłączeniem Górnego Śląska do Polski. W czasie II wojny światowej organizowała pomoc dla polskich jeńców i żołnierzy we Francji.

W okresie międzywojennym była prezeską Towarzystwa, w Polsce określanego jako Towarzystwo Polsko-Francuskie w Paryżu^[2]. W ramach działalności towarzystwa we Francji współorganizowała wystawianie spektakli polskich sztuk^[3]. Autorka książek o Polsce, w tym m.in. obrony Lwowa^[1]. Przekładała również na język francuski polską poezję (m.in. K. Przerwy-Tetmajera, J. Tuwima). Została uhonorowana licznymi polskimi odznaczeniami, m.in. w roku 1969 otrzymała nagrodę polskiego Pen Clubu.

Rosa Bailly została wymieniona wśród darczyńców odbudowy zamku królewskiego na Wawelu, upamiętniają ją „cegiełki” nr 1571 i 1572.^[4]

Prace[edytuj | edytuj kod]

1926, 1928, 1939 : Histoire de l'amitié franco-polonaise
1924 : La Pologne renaît
1926 (?) : Comment se renseigner sur la Pologne, Union française des amis de la Pologne
1930 : L'Hommage de la France à Mickiewicz
1928, 1938 : Petite histoire de la Pologne
1920–1930 : Villes de Pologne
1920 : Vilno, ville polonaise
1924 : À la gloire de Léopol
1927 : Une Ville polonaise: Bydgoszcz
1928 : Guide de Pologne: Poznań, Varsovie, Wilno, Cracovie, Léopol, Zakopane
1936 : Au cœur de la Pologne: Petites villes, châteaux, campagnes (wyd. pol. W sercu Polski, Lublin 2018)
1940 : Lettres aux Polonais en France
1949 : Varsoviennes (traduction de Kobiety de Stanisława Kuszelewska)
1957: Portes du Paradis
A City Fights for Freedom^[1]
2011: Miasto walczy o wolność. Obrona Lwowa 1918–1919

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1936)^[5]
Złoty Wawrzyn Akademicki (4 listopada 1937)^[6]
Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (17 stycznia 1963)^[7]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

1937 : Prix de l'Académie française – prix Kornmann (1 000F)^[8]
1969 : Nagroda PEN Clubu
1969 : Prix Francis Jammes

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

22 lutego 1980 w Warszawie jednej z ulic na terenie obecnej dzielnicy Bemowo zostało nadanie imię Rosy Bailly^[9].

Biografie

Mieczysława Wazdrag-Parisot, Rosa Bailly et la Pologne, Université de Paris-Sorbonne, 1980
Anita Plytarz, « Rosa Bailly, sa vie et ses liens d’amitié tissés avec la Pologne » w Synergies Pologne, revue du Gerflint, Cracovie, 2006^[10]
Tadeusz Edward Domański, Rosa Bailly: Wielka Francuzka o polskim sercu, Lublin, Norbertinum, 2003
Małgorzata Nossowska, O Francuzce, która pokochała Polskę. Rosa Bailly i stowarzyszenie “Les Amis de la Pologne”, Lublin, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, 2012, ISBN 978-83-7784-092-4 –

Portrety

Portrety Rosy Bailly wykonali: Nina Alexandrowicz, Zbigniew Więckowski (olejem) oraz Maja Berezowska (akwarela).
Rzeźba Francis Black-a jest w Bibliothèque Polonaise à Paris.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Z ostatniej chwili. Zgon Rosy Bailly. „Biuletyn”. Nr 30, s. 102, Czerwiec 1976. Koło Lwowian w Londynie.
↑ Dekoracja p. Rose Bailly orderem Polonia Restituta. „Kurier Poranny”. Nr 265, s. 1, 23 września 1936.
↑ Działalność kulturalna Rosy Bailly, propagatorki polskości we Francji. „Światowid”. Nr 12, s. 23, 18 marca 1939.
↑ Facebook Zamku Królewskiego na Wawelu [online], www.facebook.com [dostęp 2024-03-06] .
↑ Dekoracja p. Rose Bailly orderem Polonia Restituta / Życie polityczne. „Kurier Poranny”. Nr 265, s. 1, 2, 23 września 1936.
↑ M.P. z 1937 r. nr 257, poz. 406 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej za granicą”.
↑ Stolica : warszawski tygodnik ilustrowany. R. 18, 1963 nr 4 (27 I), Warszawskie Wydawnictwo Prasowe RSW "Prasa", 1963 [dostęp 2020-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-23] .
↑ http://www.academie-francaise.fr/rosa-bailly, dostęp, 1 stycznia 2017
↑ Uchwała nr 60 Rady Narodowej Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 22 lutego 1980 r. w sprawie nadania nazw ulicom, "Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, Warszawa, dnia 29 czerwca 1980 r., nr 8, poz. 6, s. 2.
↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-17)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Marian Nowy: Ulica dla Rosy?. PAUza Akademicka Nr 83, 2010-05-27. s. 5. [dostęp 2010-11-18].
Rosa Bailly, l’amie oubliée de la Pologne. Pireneia Slavska, 2010-10-29. [dostęp 2010-11-18]. (fr.).

[BKL30-1] Z ostatniej chwili. Zgon Rosy Bailly. „Biuletyn”. Nr 30, s. 102, Czerwiec 1976. Koło Lwowian w Londynie.

[2] Dekoracja p. Rose Bailly orderem Polonia Restituta. „Kurier Poranny”. Nr 265, s. 1, 23 września 1936.

[3] Działalność kulturalna Rosy Bailly, propagatorki polskości we Francji. „Światowid”. Nr 12, s. 23, 18 marca 1939.

[4] Facebook Zamku Królewskiego na Wawelu [online], www.facebook.com [dostęp 2024-03-06] .

[5] Dekoracja p. Rose Bailly orderem Polonia Restituta / Życie polityczne. „Kurier Poranny”. Nr 265, s. 1, 2, 23 września 1936.

[6] M.P. z 1937 r. nr 257, poz. 406 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej za granicą”.

[7] Stolica : warszawski tygodnik ilustrowany. R. 18, 1963 nr 4 (27 I), Warszawskie Wydawnictwo Prasowe RSW "Prasa", 1963 [dostęp 2020-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-23] .

[8] ttp://www.academie-francaise.fr/rosa-bailly, dostęp, 1 stycznia 2017

[9] Uchwała nr 60 Rady Narodowej Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 22 lutego 1980 r. w sprawie nadania nazw ulicom, "Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, Warszawa, dnia 29 czerwca 1980 r., nr 8, poz. 6, s. 2.

[10] Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2017-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-17)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]