Rudzienice

Artykuł |
53°37'54"N 19°39'53"E |
---|---|
- błąd |
38 m |
WD |
53°38'N, 19°40'E |
- błąd |
2276 m |
Odległość |
238 m |
wieś | |
![]() Kościół w Rudzienicach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna |
89 |
Kod pocztowy |
14-204[1] |
Tablice rejestracyjne |
NIL |
SIMC |
0475447 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Iława ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu iławskiego ![]() | |
![]() |
Rudzienice (niem. Raudnitz[2]) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Iława.
Do 1954 roku oraz w latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Rudzienice. W latach 1954-1973 wieś należała i była siedzibą władz gromady Rudzienice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wieś położona nad jeziorami: Kałdunek Duży (25 ha) i Kałdunek Mały (7 ha), przystanek PKP (Rudzienice Suskie), PKS,była poczta, sklepy, ośrodek zdrowia, punkt apteczny (dawniej był także bank spółdzielczy).
Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0475453 | Rudzienice-Kałdunki | część wsi |
0475460 | Rudzienice-Karłowo | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś lokowana w 1350 r. We wsi znajduje się:
- Kościół zbudowany w latach 1857–1860 w rozbudowanej neogotyckiej formie z pięciobocznie zamkniętym prezbiterium i z transeptem, bogaty wystrój stylizowany na gotycki, wieża frontowa w górnej partii ośmioboczna z 1866, portal wieży dwukolumnowy, neoromański[5]. Zabytkowy dzwon z 1763.
W pobliskich Mątykach podczas wojny szwedzkiej w 1628 r. kwaterował król szwedzki Gustaw Adolf.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1099 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 209
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński: Warmia Mazury, przewodnik. Białystok: Agencja TD, 1996. ISBN 83-902165-0-7 s. 52