Przejdź do zawartości

Baziówka wiosenna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Rutstroemia bolaris)
Baziówka wiosenna
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

patyczniaki

Rząd

tocznikowce

Rodzina

baziówkowate

Rodzaj

baziówka

Gatunek

baziówka wiosenna

Nazwa systematyczna
Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm
Rabenh. Krypt.-Fl., Edn 2 (Leipzig) 1.3(lief. 39): 765 (1893) [1896]

Baziówka wiosenna (Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm) – gatunek grzybów z rodziny baziówkowatych (Rutstroemiaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Rutstroemiaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1786 r. August Johann Georg Karl Batsch, nadając mu nazwę Peziza bolaris. Obecną nazwę nadał mu Heinrich Rehm w 1893 r.[1] Niektóre synonimy naukowe[2]:

  • Calycina bolaris (Batsch) Seaver 1934
  • Helotium bolare (Batsch) Massee 1895

Nazwa polska według M.A. Chmiel[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Owocniki typu apotecjum. Wewnętrzna powierzchnia o barwie żółtawobrązowej, czerwonawopomarańczowej do winnej, powierzchnia zewnętrzna jaśniejsza. Ekscypulum o teksturze globulosa. Askospory 18–24(27) x 7,5–9 μm, z licznymi gutulami, w stanie dojrzałym z trzema przegrodami[4].

Podobna Rutstroemia alni występuje na olszach, ma zarodniki o podobnych wymiarach, z dwoma dużymi gutulami i wieloma drobnymi. Rutstroemia firma występuje zwykle na dębach, czasem na leszczynie, ma zarodniki węższe (4,5–6 μm) i bez drobnych gutuli[4].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Najwięcej stanowisk Rutstroemia bolaris podano w Europie i Ameryce Północnej, znana jest także w jednym regionie we wschodniej Afryce[5]. W Polsce M.A. Chmiel w 2006 r. przytoczyła 6 stanowisk[3], w późniejszych latach podano następne, a najbardziej aktualne podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[6].

Nadrzewny grzyb saprotroficzny. Można go spotkać co roku, szczególnie w okresie od lutego i kwietniu na leżących na ziemi gałęziach grabu[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-04-08] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2024-04-08] (ang.).
  3. a b Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, s. 110, ISBN 978-83-89648-46-4.
  4. a b c Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm [online] [dostęp 2024-04-08] (ang.).
  5. Występowanie baziówki wiosennej na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-04-08] (ang.).
  6. Stanowiska baziówki wiosennej w Polsce [online] [dostęp 2024-04-08] (pol.).