Ryszard Głowacki
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Język |
polski |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
Ryszard Głowacki (ur. 31 sierpnia 1937 w Dukli, zm. 13 stycznia 2022) – inżynier geolog, dziennikarz, publicysta, działacz społeczny, pisarz utworów fantastyczno-naukowych[1][2]. Od 1979 r. opublikował 3 powieści i prawie 30 opowiadań.
Dzieła
[edytuj | edytuj kod]- Doping (1976; opowiadanie; debiut; w Młodym Techniku 4/1976)
- Gość z głębin (antologia) Czytelnik, Warszawa 1979
- Paroksyzm numer minus jeden (powieść) KAW, Warszawa 1979
- Miss sektora (1982; opowiadanie)
- Robotomachia (1982; opowiadanie)
- Raport z rezerwatu (zbiór opowiadań) KAW, Warszawa 1982:
- Czym jestem
- Ostatnia wyprawa Voya Berga
- Nielojalność
- Dżin dla profesora
- Nieudany eksperyment
- Poradnia neoscjentologiczna
- Doping
- Raport z rezerwatu
- Kontrakt
- Donos
- Desperat
- Spotkanie w przestworzach 1 (antologia) KAW, Warszawa 1982
- Powiew nieprawdopodobieństwa (zbiór opowiadań) Iskry, Warszawa 1985
- Spotkanie w przestworzach 3 (antologia) KAW, Warszawa 1985
- Algorytm pustki (powieść) Iskry, Warszawa 1988
- Wizje alternatywne (antologia) Arax, Białystok 1990
- Więcej szczęścia niż rozumu (opracowanie listów Wiktora Stańczaka) Wydawnictwo Ziemia Przemyska, Przemyśl 1999
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stanisław Stępień: Ryszard Głowacki odszedł do wieczności. Zycie.pl. [dostęp 2022-02-16].
- ↑ Ryszard Głowacki, [w:] encyklopediafantastyki.pl [dostęp 2022-02-16].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona internetowa. ryszardglowacki.gal.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-24)].