Ryszard Wołągiewicz
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | |
| Tytuł naukowy |
doktor |
| Rodzice | |
| Małżeństwo |
Maria Danuta |
| Krewni i powinowaci |
Ryszard Wołągiewicz (ur. 19 czerwca 1933 w Wilnie, zm. 14 stycznia 1994 w Szczecinie) – polski archeolog.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Fabiana Wołągiewicza (1908-1940)[1] i bratanek Antoniego Wołągiewicza (1898-1940)[2], zamordowanych w Katyniu w ramach zbrodni katyńskiej. Sam wraz z matką i bratem został w czerwcu 1940 zesłany do Republiki Komi. W powojenne i okrojone granice Polski powrócił dopiero w 1946 roku, zamieszkał w Choszcznie i tam ukończył szkołę średnią. W latach 1952–1956 studiował archeologię na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Studia ukończył broniąc pracę magisterską pt.: "Wędzidła od okresu Hallstatt do wczesnego średniowiecza”. W 1958 został zatrudniony w Dziale Archeologii Muzeum Pomorza Zachodniego (późniejszego Muzeum Narodowego) w Szczecinie. Od 1980 roku był kierownikiem tego działu. Większość jego prac naukowych poświęcona była archeologii okresu przedrzymskiego i rzymskiego epoki żelaza. W 1993 uzyskał tytuł doktorski na podstawie pracy Ceramika kultury wielbarskiej między Bałtykiem a Morzem Czarnym.
Jego żoną była Maria Danuta, córka Macieja Kalenkiewicza[3]. Ryszard Wołągiewicz został pochowany na cmentarzu Centralnym w Szczecinie (kwatera 2b)[4].
Imię Ryszarda Wołągiewicza nosi Muzeum Ziemi Choszczeńskiej w Choszcznie. Zostało ono utworzone w 1994 roku[5] i wcześniej znajdowało się w miejscowości Krzęcin. Szczeciński Oddział Polskiego Towarzystwa Archeologicznego corocznie przyznaje nagrodę jego imienia.
Badania wykopaliskowe
[edytuj | edytuj kod]Uczestniczył w licznych badaniach wykopaliskowych na Pomorzu Zachodnim. Do najważniejszych stanowisk, które badał należą m.in.:
- osada i cmentarzysko w Lubieszewie koło Gryfic
- cmentarzysko kurhanowe w Gronowie koło Drawska
- cmentarzysko z kurhanami i kręgami kamiennymi w Grzybnicy koło Koszalina
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Uwagi do zagadnienia stosunków kulturowych w okresie lateńskim na Pomorzu Zachodnim, „Materiały Zachodnio-Pomorskie”, t. V, 1959.
- Oblicze kulturowe osadnictwa Pomorza Zachodniego u progu naszej ery, „Munera archaeologica Iosepho Kostrzewski (...)”, Poznań 1963.
- Uzbrojenie ludności Pomorza Zachodniego u progu naszej ery „Materiały Zachodnio-Pomorskie”, t. IX, 1963 (z żoną Marią Danutą).
- Napływ importów rzymskich do Europy na północ od środkowego Dunaju, „Archeologia Polski”, t. 15, 1970.
- Kręgi kamienne w Grzybnicy, Koszalin 1977.
- kilka rozdziałów w pracy zbiorowej Prahistoria Ziem Polskich, tom V, 1981.
- Ceramika kultury wielbarskiej między Bałtykiem a Morzem Czarnym, Szczecin 1993.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 705. [dostęp 2014-11-06].
- ↑ Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 704. [dostęp 2014-11-06].
- ↑ Poległ na wojnie. W: Kajetan Rajski: Wilczęta. Rozmowy z dziećmi Żołnierzy Wyklętych. Warszawa: Pro Patria, 2014, s. 168. ISBN 978-83-939007-1-8.
- ↑ Groby zasłużonych Szczecinian.
- ↑ Brzustowicz Brzustowicz, Inauguracha Muzeum Ziemi Choszczeńskiej, „Nadwarciański Rocznik Historyczno-Archiwalny”, t. 3, s. 250-255., 1996.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Henryk Machajewski, Pamięci doktora Ryszarda Wołągiewicza, „Folia Praehistorica Posnaniensia”, t. 7, 1995, s. 361-369..
- Brzustowicz B., Brzustowicz G., 1996, Inauguracha Muzeum Ziemi Choszczeńskiej, „Nadwarciański Rocznik Historyczno-Archiwalny”, t. 3, s. 250-255.