Drugi rząd Fouada Siniory

Drugi rząd Fouada Siniory – gabinet jedności narodowej Republiki Libańskiej, funkcjonujący w latach 2008–2009.

Powstanie[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 2007 roku prezydent Émile Lahoud zakończył swoją przedłużoną kadencję. Zgodnie z libańską konstytucją premier Fouad Siniora przejął obowiązki głowy państwa, aż do czasu wyboru nowego prezydenta. Parlament nie zdołał wybrać następcy gen. Lahouda podczas kilkunastu spotkań z powodu trwającego kryzysu gabinetowego.

W maju 2008 roku wybuchły walki między opozycyjnym Hezbollahem a siłami rządowymi. Powodem było zamknięcie i przejęcie przez rząd wewnętrznej linii telekomunikacyjnej tej partii oraz dymisja szefa bezpieczeństwa portu lotniczego w Bejrucie (sympatyka opozycji)^[1]. W zamieszkach w kraju zginęło około 65 osób. Walki ustały po tym jak rząd wycofał się ze swoich wcześniejszych decyzji^[2].

Dzięki wysiłkom Ligi Państw Arabskich, przedstawiciele libańskich stronnictw spotkali się w Dosze w Katarze, gdzie 21 maja, osiągnęli kompromis i podpisali tekst porozumienia, które zakładało wybór Michela Sulaimana na prezydenta oraz powołanie rządu jedności narodowej, wyrzeczenie się przez obie strony stosowania siły i przemocy oraz reformę systemu wyborczego^[3]. Zgodnie z procedurą, nowy prezydent musiał desygnować następnego premiera. 27 maja większość parlamentarna wysunęła Siniorę jako kandydata na premiera. Michael Sulaiman powierzył ustępującemu premierowi misję sformowania nowego rządu^[4]. Gabinet został sformowany 11 lipca 2008 r. Nowy rząd składał się z 30 ministrów (16 z Sojuszu 14 Marca, 11 opozycyjnych i 3 prezydenckich)^[5]^[6].

Skład[edytuj | edytuj kod]

Stanowisko	Imię i nazwisko	Wyznanie	Powiązania
Premier	Fouad Siniora	Sunnita	Strumień Przyszłości
Min. finansów	Mohammad Szatah	Sunnita	Strumień Przyszłości
Min. edukacji	Bahija Hariri	Sunnitka	Strumień Przyszłości
Sekretarz stanu	Chalid Kabbani	Sunnita	Strumień Przyszłości
Min. ekonomii i handlu	Mohammad Safadi	Sunnita	Blok Trypolijski
Min. kultury	Tammam Salam	Sunnita	niezależny, Sojusz 14 Marca
Min. zdrowia	Mohammad Dżawad Chalife	Szyita	Amal
Min. przemysłu	Ghazi Zaajter	Szyita	Amal
Min. spraw zagranicznych	Fawzi Salloukh	Szyita	Hezbollah
Min. pracy	Mohammed Fneisz	Szyita	Hezbollah
Sekretarz stanu ds. reformy administracji	Ibrahim Szams ad-Din	Szyita	niezależny
Sekretarz stanu	Ali Kanso	Szyita	Syryjska Partia Socjal-Nacjonalistyczna
Min. robót publicznych i transportu	Ghazi al-Aridi	Druz	Socjalistyczna Partia Postępu
Sekretarz stanu	Wael Abu Faour	Druz	Socjalistyczna Partia Postępu
Min. sportu i młodzieży	Talal Arslan	Druz	Libańska Partia Demokratyczna
Min. spraw wewnętrznych	Ziad Baroud	Katolik-Maronita	prezydent
Min. środowiska	Antoine Karam	Katolik-Maronita	Siły Libańskie
Min. turystyki	Elie Marouni	Katolik-Maronita	Kataeb
Sekretarz stanu	Nassib Lahoud	Katolik-Maronita	Ruch Demokratycznej Odnowy
Min. telekomunikacji	Dżubran Bassil	Katolik-Maronita	Wolny Ruch Patriotyczny
Min. spraw socjalnych	Mario Aoun	Katolik-Maronita	Wolny Ruch Patriotyczny
Wicepremier	Issam Abu Dżamra	Prawosławny	Wolny Ruch Patriotyczny
Min. obrony	Elias Murr	Prawosławny	prezydent
Min. sprawiedliwości	Ibrahim Nadżdżar	Prawosławny	Siły Libańskie
Min informacji	Tarek Mitri	Prawosławny	niezależny, Sojusz 14 Marca
Min. rolnictwa	Elias Skaff	Katolik-Melchita	Blok Ludowy
Min. ds. uchodźców	Raymond Audi	Katolik-Melchita	niezależny, Sojusz 14 Marca
Sekretarz stanu	Jussef Takla	Katolik-Melchita	prezydent
Min. energii i wody	Alain Tabourian	Prawosławny Ormianin	Dasznak
Sekretarz stanu	Jean Ogassapian	Prawosławny Ormianin	Strumień Przyszłości

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Gun battles break out in Beirut. cnn.com, 9 maja 2008. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).
↑ Deal reached' on Lebanon impasse. Al Jazeera English, 14 maja 2008. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).
↑ Patrycja Sasnal: Kryzys polityczny w Libanie i porozumienie z Doha. pism.pl, 6 czerwca 2008. [dostęp 2011-08-08].
↑ Prezydent Libanu powierza Fuadowi Siniorze misję utworzenia rządu. Rzeczpospolita, 28 maja 2008. [dostęp 2011-08-08]. (pol.).
↑ Meet the government. www.nowlebanon.com, 11 lipca 2008. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).
↑ Profiles: Lebanon's new government. www.lebanonwire.com, 12 lipca 2008. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).

[1] Gun battles break out in Beirut. cnn.com, 9 maja 2008. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).

[2] Deal reached' on Lebanon impasse. Al Jazeera English, 14 maja 2008. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).

[3] Patrycja Sasnal: Kryzys polityczny w Libanie i porozumienie z Doha. pism.pl, 6 czerwca 2008. [dostęp 2011-08-08].

[4] Prezydent Libanu powierza Fuadowi Siniorze misję utworzenia rządu. Rzeczpospolita, 28 maja 2008. [dostęp 2011-08-08]. (pol.).

[5] Meet the government. www.nowlebanon.com, 11 lipca 2008. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).

[6] Profiles: Lebanon's new government. www.lebanonwire.com, 12 lipca 2008. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Po uzyskaniu niepodległości	I rząd Rijada as-Sulha (1943–1944) II rząd Rijada as-Sulha (1944–1945) Rząd Abdula Hamida Karamiego (1945) II rząd Samiego as-Sulha (1945–1946) Rząd Saadiego Mounli (1946) III rząd Rijada as-Sulha (1946–1947) IV rząd Rijada as-Sulha (1947–1948) V rząd Rijada as-Sulha (1948–1949) VI rząd Rijada as-Sulha (1949–1951) I rząd Hussajna Oueiniego (1951) III rząd Abdallaha al-Jafiego (1951–1952) III Samiego as-Sulha (1952) Rząd Nazema Akkariego (1952) I rząd Saëba Salama (1952) Rząd Fuada Szihaba (wojskowy, 1952) II rząd Chalida Szihaba (1952–1953) II rząd Saëba Salama (1953) IV rząd Abdallaha al-Jafiego (1953–1954) V rząd Abdallaha al-Jafiego (1954) IV rząd Samiego as-Sulha (1954–1955) V rząd Samiego as-Sulha (1955) I rząd Raszida Karamiego (1955–1956) VI rząd Abdallaha al-Jafiego (1956) VII rząd Abdallaha al-Jafiego (1956) VI rząd Samiego as-Sulha (1956–1957) VII rząd Samiego as-Sulha (1957–1958) VIII rząd Samiego as-Sulha (1958) II rząd Raszida Karamiego (1958–1960) III rząd Raszida Karamiego (1960) II rząd Ahmada Daouka (1960) III rząd Saëba Salama (1960–1961) IV rząd Saëba Salama (1961) IV rząd Raszida Karamiego (1961–1964) II rząd Hussajna Oueiniego (1964) III rząd Hussajna Oueiniego (1964) IV rząd Hussajna Oueiniego (1964–1965) V rząd Raszida Karamiego (1965–1966) VIII rząd Abdallaha al-Jafiego (1966) VI rząd Raszida Karamiego (1966–1968) IX rząd Abdallaha al-Jafiego (1968) X rząd Abdallaha al-Jafiego (1968–1969) XI rząd Abdallaha al-Jafiego (1969) VII rząd Raszida Karamiego (1969–1970) VIII rząd Raszida Karamiego (1970) V rząd Saëba Salama (1970–1972) VI rząd Saëba Salama (1972–1973) Rząd Amin al-Hafiza (1973) Rząd Taki ad-Dina as-Sulha (1973–1974) I rząd Raszida as-Sulha (1974–1975) Rząd Nura ad-Dina Rifaïa (1975)
Podczas wojny domowej	IX rząd Raszida Karamiego (1975–1976) I rząd Salima al-Hussa (1976–1979) II rząd Salima al-Hussa (1979–1980) I rząd Szafika Wazzana (1980–1982) II rząd Szafika Wazzana (1982–1984) X rząd Raszida Karamiego (1984–1987) III rząd Salima al-Hussa (1987–1990) Rząd Michela Aouna – (wojskowy, 1988–1990) III rząd Salima al-Hussa (1989–1990)
Po porozumieniu z Taif	I rząd Umara Karamiego (1990–1992) II rząd Raszida as-Sulha (1992) I rząd Rafika al-Haririego (1992–1995) II rząd Rafika al-Haririego (1995–1996) III rząd Rafika al-Haririego (1996–1999) IV rząd Salima al-Hussa (1998–2000) IV rząd Rafika al-Haririego (2000–2003) V rząd Rafika al-Haririego (2003–2004) II rząd Umara Karamiego (2004–2005)
Po cedrowej rewolucji	I rząd Nażiba Mikatiego (2005) I rząd Fouada Siniory (2005–2008) II rząd Fouada Siniory (2008–2009) I rząd Sada al-Haririego (2009–2011) II rząd Nażiba Mikatiego (2011–2014) Rząd Tammama Salama (2014–2016) II rząd Sada al-Haririego (2016–2019) III rząd Sada al-Haririego (2019–2020) Rząd Hassana Dijaba (2020–2021) III rząd Nażiba Mikatiego (od 2021)