Rzędzicz
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rzędzicz – polski herb szlachecki znany z jedynego wizerunku pieczętnego.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis herbu z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu dwie strzały w krzyż skośny.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Pieczęć Stanisława Rzędzicza z 1578[2].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Ponieważ herb Rzędzicz był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu:
Rzędzic (Rzędzicz).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 256. ISBN 83-7181-217-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.brak strony w książce
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Rzędzicz z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |