Rzekotka wiewiórcza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rzekotka wiewiórcza
Dryophytes squirellus
(Daudin, 1800)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

rzekotkowate

Podrodzina

Hylinae

Rodzaj

Dryophytes

Gatunek

rzekotka wiewiórcza

Synonimy
  • Hyla squirella Daudin, 1800[1]
  • Calamita squirellaMerrem, 1820[2]
  • Hyla delitescens LeConte, 1825[3]
  • Auletris squirellaWagler, 1830[4]
  • Dendrohyas squirellaTschudi, 1838[5]
  • Hyla flavigula Glass, 1946[6]
  • Hyla goini Auffenberg, 1956[7]
  • Hyla (Dryophrytes) squirellaFouquette & Dubois, 2014[8]
  • Dryophytes squirellusDuellman, Marion & Hedges, 2016[9]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[10]

Rzekotka wiewiórcza[11] (Dryophytes squirellus) – gatunek płaza bezogonowego z rodziny rzekotkowatych (Hylidae).

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Płaz ten pochodzi z południowo-wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych Ameryki[12][10]. Począwszy od Teksasu na południowym zachodzie zamieszkuje on nieprzerwanie tereny aż do Wirginii na północy[10], nie licząc kilku oddzielnych populacji, których zasięgi występowania nie mają łączności z Atlantykiem. Znajdują się one na terenie Wirginii, Missisipi i Karoliny Północnej[10]. Oprócz tego człowiek introdukował gatunek na Bahamy[10].

Status[edytuj | edytuj kod]

Rzekotka wiewiórcza występuje obficie na większej części swego obszernego zasięgu występowania[10]. Jej liczebność nie zmienia się[10]. Wydaje się, że płaz ten potrafi przystosować się do umiarkowanych zmian w środowisku[10].

Obecnie nie mówi się o żadnych poważnych zagrożeniach dla gatunku[10]. W związku z tym nie potrzeba specjalnych działań ochronnych[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. F.M. Daudin: Histoire Naturelle des Quadrupèdes Ovipaires. Paris: Fuchs et Delalain fils, 1800, s. 9, ryc. 5. (fr.).
  2. B. Merrem: Versuch eines Systems der Amphibien. Marburg: J.C. Kreiger, 1820, s. 171. (niem.).
  3. J.L. LeConte. Remarks on the American species of the genera Hyla and Rana. „Annals of the Lyceum of Natural History of New-York”. 1, s. 281, 1825. (ang.). 
  4. J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugthiere und Vogel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: J. G. Cotta, 1830, s. 201. (niem.).
  5. J.J. von Tschudi: Classification der Batrachier mit Berücksichtigung der fossilen Thiere dieser Abtheilung der Reptilien. Neuchâtel: Petitpierre, 1838, s. 75. (niem.).
  6. B.P. Glass. A new Hyla from South Texas. „Herpetologica”. 3 (3), s. 101, 1946. JSTOR: 3890053. (ang.). 
  7. W. Auffenberg. Remarks on some Miocene anurans from Florida, with a description of a new species of Hyla. „Breviora”. 52, s. 8, 1956. (ang.). 
  8. M.J. Fouquette Jr. & A. Dubois: A Checklist of North American Amphibians and Reptiles. Wyd. Seventh Edition. Cz. 1: Amphibians. Bloomington: XLibris, 2014, s. 344. (ang.).
  9. W.E. Duellman, A.B. Marion & S.B. Hedges. Phylogenetics, classification, and biogeography of the treefrogs (Amphibia: Anura: Arboranae). „Zootaxa”. 4104 (1), s. 23, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4104.1.1. (ang.). 
  10. a b c d e f g h i j G.A. Hammerson, B. Hedges, Dryophytes squirellus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2017-3 [dostęp 2018-01-06] (ang.).
  11. E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 54, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.).
  12. G.A. Hammerson, B. Hedges, Dryophytes squirellus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2009-12-01] (ang.).