Przejdź do zawartości

Sławomir Piechota

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sławomir Piechota
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1960
Tomaszów Mazowiecki

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Stanowisko

poseł na Sejm V, VI, VII, VIII i IX kadencji (2005–2023)

Partia

Platforma Obywatelska

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa Za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka

Sławomir Jan Piechota (ur. 1 stycznia 1960 w Tomaszowie Mazowieckim) – polski prawnik, polityk, poseł na Sejm V, VI, VII, VIII i IX kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i działalność zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

W wieku 12 lat uległ wypadkowi, na skutek którego został częściowo sparaliżowany i zmuszony do poruszania się na wózku inwalidzkim. Ukończył szkołę zawodową dla niepełnosprawnych w zawodzie elektromechanika, kształcił się następnie w liceach ogólnokształcących w Warszawie i we Wrocławiu.

Odbył następnie studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego, uzyskał uprawnienia radcy prawnego. W latach 80. pracował w Komitecie Ochrony Praw Dziecka. W latach 1990–1993 był pełnomocnikiem wojewody wrocławskiego ds. osób niepełnosprawnych. Zasiadał też w radzie nadzorczej Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1994–2005 zasiadał w radzie miejskiej Wrocławia, w której pełnił m.in. funkcję przewodniczącego. Od 1999 do 2002 był członkiem zarządu miasta ds. polityki społecznej. Po raz pierwszy do rady został wybrany z listy Wrocławskiego Komitetu Obywatelskiego. W latach 1997–2001 należał do Unii Wolności.

W 2005 z listy Platformy Obywatelskiej został wybrany na posła V kadencji w okręgu wrocławskim. W styczniu 2006 w gabinecie cieni PO został rzecznikiem odpowiedzialnym za politykę społeczną.

W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 13 345 głosów. W Sejmie VI kadencji został przewodniczącym Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, członkiem Komisji Ustawodawczej, a także wiceprzewodniczącym Parlamentarnego Zespołu ds Współpracy z Organizacjami Pozarządowymi. W wyborach samorządowych w 2010 kandydował na prezydenta Wrocławia, zajmując 2. miejsce z wynikiem 11,01% głosów. W wyborach do Sejmu w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 11 750 głosów[1].

W 2015 po raz kolejny został wybrany do niższej izby polskiego parlamentu z wynikiem 5959 głosów[2]. W Sejmie VIII kadencji został przewodniczącym Komisji do Spraw Petycji oraz członkiem Komisji Polityki Społecznej i Rodziny[3]. W wyborach w 2019 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję z ramienia Koalicji Obywatelskiej, otrzymując 14 844 głosy[4]. Nie kandydował w kolejnych wyborach w 2023. W 2024 uzyskał natomiast mandat radnego Sejmiku Województwa Dolnośląskiego VII kadencji[5].

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

W 2003 jako pierwszy otrzymał tytuł „Człowieka bez barier” w plebiscycie TVP i Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji. W 2003, za zasługi w działalności na rzecz osób niepełnosprawnych, odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[6]. W 2018 otrzymał Odznakę Honorową za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-01].
  2. Oto nazwiska posłów z Wrocławia i Dolnego Śląska. Wygrywa PiS. gazetawroclawska.pl, 26 października 2015. [dostęp 2015-10-26].
  3. Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-07-31].
  4. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
  5. Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-10].
  6. M.P. z 2004 r. nr 16, poz. 265
  7. Lista odznaczonych Odznaką RPD. brpd.gov.pl, grudzień 2023. [dostęp 2023-12-27].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]