Słupiec (góra)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Słupiec
Ilustracja
Słupiec od południa
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Masyw Śnieżnika
Krowiarki

Wysokość

531[1] m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Słupiec”
Ziemia50°21′06″N 16°42′01″E/50,351667 16,700278
Słupiec od wschodu
Kamieniołom w zachodniej części

Słupiec - wzniesienie 531 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce w Sudetach Wschodnich, w Masywie Śnieżnika - Krowiarkach.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie, położone w Sudetach Wschodnich, w północno-zachodniej części Masywu Śnieżnika, w północno-zachodnim grzbiecie odchodzącym od Śnieżnika, w północno-zachodniej części Krowiarek, około 2 km, na południowy zachód od miejscowości Ołdrzychowice Kłodzkie[1]. Po południowej stronie góry u podnóża, położona jest miejscowość Romanowo[1].

Dolina potoku Piotrówka oddziela je na południu od masywu Żelaznych Gór i Piotrowickiego Lasu, a na zachodzie od Wapniarki. Na północy szeroka dolina Białej Lądeckiej oddziela je od Wzgórz Rogówki, należących do Kotliny Kłodzkiej. Od wschodu płytka przełęcz oddziela je od góry Sędzisz. Jest to niezbyt wysokie, dość długie wzniesienie, w kształcie wału, o dość stromych zboczach z wyraźnie podkreśloną częścią szczytową, położoną w południowo-wschodniej części wału[1].

Budowa geologiczna[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie o zróżnicowanej budowie geologicznej, zbudowane ze skał metamorficznych należących do metamorfiku Lądka i Śnieżnika, głównie łupków łyszczykowych, podrzędnie z wapieni krystalicznych (marmurów kalcytowych i dolomitowych) serii strońskiej[1]. Na zboczach wśród lasu, występują pojedyncze wapienne skałki[1]. Na północno-zachodnim zboczu u podnóża góry znajdują się wyrobiska czynnego kamieniołomu wapienia krystalicznego, a na południowym opuszczone wyrobisko[1].

Roślinność[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie w całości wraz ze zboczem grzbietowym zajmuje las mieszany regla dolnego, pozostałe zbocza, poniżej wysokości 375 m n.p.m., zajmują łąki i częściowo pola uprawne[1]. Lokalnie porośnięte jest roślinnością kserotermiczną.

Ciekawostka[edytuj | edytuj kod]

W okolicy wzniesienia w kierunku wzniesienia Wapniarka położone są Romanowskie źródła, które od 1982 roku objęte są ochroną.

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Doliną Piotrówki na południe od szczytu przechodzi szlak turystyczny żółty szlak turystyczny z Żelazna na Przełęcz Puchaczówkę[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 300. ISBN 83-7005-341-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik Geografii Turystycznej Sudetów, tom 16 Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK "KRAJ", Warszawa 1993, ISBN 83-7005-095-6
  • Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-911777-1-8