Sakutarō Hagiwara

Sakutarō Hagiwara (jap. 萩原朔太郎 Hagiwara Sakutarō; ur. 1 listopada 1886, zm. 11 maja 1942) – japoński poeta, eseista i teoretyk literatury.

Pochodził z Maebashi w prefekturze Gunma^[1]. Debiutował jako nastolatek na łamach magazynu Bunko^[1]. Wspólnie z przyjacielem Murō Saiseiem prowadził periodyk literacki Takujō Funsui (1915) i Kanjō (1916)^[2]. W 1917 roku opublikował swój pierwszy tomik poetycki, Tsuki ni Hoeru^[1]. Wśród jego późniejszych dokonań poetyckich znajdują się zbiory Atarashi yokujō (1922), Ao neko (1923), Kyomō no seihi (1929), Hyōtō (1934), Shijin no shimei (1937), Muraka no teikō (1937) i Shukumei (1939). Opublikował także kilka rozpraw teoretycznoliterackich, w tym Shi no genri (1925), Ren’ai meika-shū (1931) i Nihon-e no kaiki (1938)^[2]. W 1933 roku założył czasopismo literackie Seiri^[1].

Tworzył poezje w stylu waka, a także bardziej współczesne utwory pisane wierszem wolnym^[2]. Na jego twórczość silny wpływ wywarł dorobek Edgara Allana Poe i Charlesa Baudelaire’a^[2]. W swoich utworach na szeroką skalę stosował mowę potoczną^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Who’s Who in Twentieth Century World Poetry. edited by Mark Willhardt and Alan Michael Parker. New York: Routledge, 2000, s. 132. ISBN 0-415-16355-2.
↑ ^a ^b ^c ^d Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 275. ISBN 0-674-01753-6.

[who-1] Who’s Who in Twentieth Century World Poetry. edited by Mark Willhardt and Alan Michael Parker. New York: Routledge, 2000, s. 132. ISBN 0-415-16355-2.

[frederic-2] Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 275. ISBN 0-674-01753-6.

[1]

[2]