Saluin
 Satelitarne zdjęcie delty rzeki (1994) | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 3200[1] km |
| Powierzchnia zlewni |
325 000[1] km² |
| Średni przepływ |
6 500 (przy ujściu)[potrzebny przypis] m³/s |
| Źródło | |
| Miejsce | Tanggula Shanmai |
| Wysokość |
5350 |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | |
| Miejsce | Morze Andamańskie |
| Wysokość |
0 |
| Współrzędne | |
| Mapa | |
 Mapa zlewiska Saluinu | |
Położenie na mapie Azji  | |
Saluin (chiń. upr. 怒江; pinyin Nù Jiāng; tyb. རྒྱལ་མོ་རྔུལ་ཆུ།, Wylie rGyl mo rNGul chu, ZWPY Nag qu; birm. သံလွင်မြစ်; ang. Salween) – rzeka w Chinach i Mjanmie.
Swoje źródła rzeka ma w lodowcach gór Tangla. Saluin płynie na wschód przez Wyżynę Tybetańską, potem skręca na południe i płynie wąską doliną, równolegle do górnego Mekongu i Jangcy. W górnym biegu posiada liczne progi i wodospady. Następnie przepływa skrajem Wyżyny Junnan-Kuejczou, przez Wyżynę Szan, by wpaść do Morza Andamańskiego (zatoka Martaban). Największym miastem, przez które przepływa, jest Mulmejn[1]. Charakteryzuje się bardzo wysokimi wahaniami poziomu między okresem suszy a monsunów - ok. 20 m[2]. Nie ma większych dopływów, na większości swej długości (łącznie 3200 km) jest niespławna; powierzchnia dorzecza wynosi 325 tys. km²[1].
Do żeglugi nadaje się tylko pierwsze 120 km dolnego biegu[2]; wyżej liczne przeszkody w szybkim nurcie nie pozwalają na takie wykorzystanie rzeki (poza, lokalnie, niewielkimi jednostkami), w związku z czym rzeka wykorzystywana jest głównie do spławiania drewna[3]. Płynąc w większości głębokim kanionem, stanowi poważną barierę dla komunikacji wschód-zachód; przekracza ją w środkowym biegu Droga Birmańska[2]. W biegu dolnym wyznacza częściowo granicę birmańsko-tajlandzką (ok. 130 km)[3].
Galeria obrazów[edytuj | edytuj kod]
Górny bieg rzeki w Chinach
Rzeka w Tajlandii
Rzeka na granicy tajlandzko-birmańskiej
Most w Hpa-an
Rzeka w okolicach Hpa-an
Rzeka w Mawlamyine
.jpg)
_-_panoramio_(22).jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Saluin. W: Słownik geografii świata. Józef Szaflarski (red.). Warszawa: Wiedza Powszechna, 1971, s. 733.
- ↑ a b c Thanlwin. W: The Columbia Encyclopedia. The Columbia University Press, 2016.
- ↑ a b Salween River, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2016-04-03] (ang.).