Samolot łącznikowy
Wygląd
Samolot łącznikowy – samolot o krótkim starcie i małej prędkości lądowania [potrzebny przypis]. Na ogół pozbawiony uzbrojenia. Po II wojnie często do tego celu używano samolotów produkowanych na rynek cywilny, jak np. Cessna 182 (Argentyna), czy Piper PA-18 Super Cub (Szwecja)[1]. Przeznaczony do łączności w dowodzeniu wojskami lądowymi, morskimi, lotniczymi oraz łączności innych podległych jednostek wojskowych – między sobą oraz z wyższymi sztabami, również partyzantami. Pododdziały (klucze, eskadry) samolotów łącznikowych wchodziły zazwyczaj w skład artyleryjskich, lotniczych lub morskich jednostek, także frontowych związków taktycznych i operacyjnych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ [potrzebny przypis]