Samson i Dalila (film 1949)
| |
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
21 grudnia 1949 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
128 minuty |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Jesse Lasky Jr. |
| Główne role |
Hedy Lamarr |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Kostiumy |
Edith Head, Dorothy Jeakins, Elois Jenssen, Gile Steele, and Gwen Wakeling |
| Montaż | |
| Produkcja |
Cecil B. DeMille |
| Wytwórnia | |
| Dystrybucja |
Paramount Pictures |
Samson i Dalila (ang. Samson and Delilah) – amerykański film kostiumowy z 1949 roku w reżyserii Cecila B. DeMille’a na podst. rozdziałów 13.-16. Księgi Sędziów i powieści Samson the Nazarite Ze’ewa Żabotyńskiego. W rolach tytułowych wystąpili Victor Mature i Hedy Lamarr, którym partnerowali George Sanders, Angela Lansbury i Henry Wilcoxon.
Film przedstawia losy obdarzonego nadludzką siłą danickiego rewolucjonisty Samsona, który zakochuje w pięknej Dalili, siostrze jego zmarłej narzeczonej. Nie wie, iż ona uwodzi Samsona na zlecenie wrogich mu Filistynów wierząc, że może odkryć jego słaby punkt. Odkrywa ona, iż sekret jego potęgi tkwi w jego nieścinanych włosach.
Film został pomyślany jako następny po Kleopatrze (1934) „wielki film” wytwórni Paramount Pictures i preprodukcja filmu rozpoczęła się już w 1935 roku, jednak produkcja została anulowana w następnym roku. Projekt wznowiono w 1946 roku i główne zdjęcia oficjalnie rozpoczęto w 1948 roku i skończono rok później.
Samson i Dalila okazali gigantycznym sukcesem finansowym, stając najbardziej dochodowym filmem 1950 roku, a także w czasie wyświetlania trzecim kasowym film w historii kina. Film otrzymał również pozytywne oceny od krytyków i uzyskał pięć nominacji do Oscara, zdobywając nagrodę za najlepsze kostiumy i scenografię[1].
Obsada
[edytuj | edytuj kod]- Victor Mature – Samson
- Hedy Lamarr – Dalila
- George Sanders – filistyński władca Gazy
- Angela Lansbury – Semadar
- Henry Wilcoxon – książę Atur
- Olive Deering – Miriam
- Fay Holden – Hazelelponit
- Julia Faye – Hisham
- Russ Tamblyn – Saul
- William Farnum – Tubal
- Lane Chandler – Teresh
- Moroni Olsen – Targil
- Francis McDonald – gawędziarz
- Wee Willie Davis – Garmiskar
- John Miljan – Lesh Lakish
Nagrody i nominacje
[edytuj | edytuj kod]| Nagroda | Kategoria | Nominowani | Wynik | Źródło |
|---|---|---|---|---|
| Nagroda Akademii Filmowej | Najlepszy muzyka (dramat/komedia) | Victor Young | Nominacja | [1] |
| Najlepsze zdjęcia (film barwny) | George Barnes | Nominacja | ||
| Najlepsza scenografia i dekoracje wnętrz (film barwny) | Hans Dreier, Walter H. Tyler, Samuel M. Comer i Ray Moyer | Wygrana | ||
| Najlepsze kostiumy (film barwny) | Edith Head, Ralph Jester, John Jensen, Dorothy Jeakins, Arnold Friberg | Wygrana | ||
| Najlepsze efekty specjalne | Cecil B. DeMille Productions | Nominacja | ||
| Złoty Glob | Najlepsze zdjęcia (film barwny) | George Barnes | Nominacja | [2] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b The 23rd Academy Awards (1951) Nominees and Winners. Academy of Motion Picture Arts and Sciences. [dostęp 2023-11-16]. (ang.).
- ↑ 8th Golden Globes Awards (1951) – Movies from 1950 [online], FilmAffinity [dostęp 2023-11-16] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Samson i Dalila w bazie Filmweb
- Samson i Dalila w bazie IMDb (ang.)
