Saratowskie Konserwatorium Państwowe im. L.W. Sobinowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Saratowskie Konserwatorium Państwowe im. L.W. Sobinowa
Саратовская государственная консерватория имени Л.В. Собинова
Saratov State Conservatoire
Ilustracja
Siedziba konserwatorium, 2012 rok
Data założenia

1912

Typ

państwowa szkoła wyższa

Patron

Leonid Sobinow

Państwo

 Rosja

Obwód

 saratowski

Adres

ul. Kirowa 1, Saratów

Liczba studentów

669

Rektor

Aleksandr Zanorin

Położenie na mapie Saratowa
Mapa konturowa Saratowa, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Saratowskie Konserwatorium Państwowe im. L.W. Sobinowa”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Saratowskie Konserwatorium Państwowe im. L.W. Sobinowa”
Położenie na mapie obwodu saratowskiego
Mapa konturowa obwodu saratowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Saratowskie Konserwatorium Państwowe im. L.W. Sobinowa”
Ziemia51°31′55″N 46°01′01″E/51,532000 46,017000
Strona internetowa

Saratowskie Konserwatorium Państwowe im. L.W. Sobinowa (ros. Саратовская государственная консерватория имени Л.В. Собинова) – rosyjska państwowa uczelnia wyższa typu akademickiego w Saratowie, kształcąca w dziedzinie muzyki, jedna z najstarszych szkół artystycznych w Rosji[1].

Historia i organizacja[edytuj | edytuj kod]

Trzecie w kolejności powstania w Rosji konserwatorium zostało otwarte w Saratowie w październiku 1912 z inicjatywy rady miasta, gubernatora i saratowskiego oddziału Cesarskiego Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego, prowadzonego przez wybitnego muzyka Stanisława Eksnera i który został pierwszym dyrektorem uczelni. Początkowo nosiło nazwę – Aleksiejewskie Konserwatorium Saratowskiego Imperatorskiego Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego (Саратовская Императорского Русского Музыкального общества Алексеевская консерватория), na cześć odzyskania zdrowia przez następcę tronu, cesarzewicza Aleksego Nikołajewicza. W 1935 konserwatorium otrzymało imię Leonida Sobinowa[1].

Program dydaktyczny[edytuj | edytuj kod]

Rokrocznie studia na 4 fakultetach i w ramach 20 katedr rozpoczyna w konserwatorium ponad 600 studentów i około 50 doktorantów[1]. Kadra uczelni liczy ponad 200 osób, w tym doktorów i kandydatów nauk, laureatów krajowych i międzynarodowych konkursów[1].

Saratowskie Konserwatorium, od początku swojego istnienia było i jest podstawą dla rozwoju kultury Powołża i Kaukazu Północnego: przy jego pomocy utworzono ponad 60 szkół muzycznych w wielu miastach Rosji, w tym w Samarze, Wołgogradzie, Uljanowsku, Tambowie, Stawropolu, Nalczyku, Penzie i innych[1]. Łączna liczba absolwentów Konserwatorium wynosi około siedem tysięcy[1].

Władze uczelni[edytuj | edytuj kod]

Rektorem uczelni był Ludowy Artysta Federacji Rosyjskiej prof. Lew Szugom[1]. Obecnie na tym stanowisku Aleksandr Zanorin (2021).

Kampusy i budynki uczelniane[edytuj | edytuj kod]

Konserwatorium mieści się w budynku zaprojektowanym przez Julija Jagna w 1902 i przebudowanym na potrzeby uczelni przez głównego architekta miasta Siemiona Kallistratowa; mieści m.in. Wielką Salę Konserwatorium z doskonałą akustyką. Budynek jest wpisany na listę rosyjskiego dziedzictwa jako pomnik architektury, pod numerem 6400005000[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Саратовская государственная консерватория имени Л.В. Собинова: Istoria Wuza. 2009-2014. [dostęp 2021-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-15)]. (ros.).
  2. Памятники истории и культуры (объекты культурного наследия) народов Российской Федерации: Saratowskaja konsierwatorija. 2009-2014. [dostęp 2014-02-17]. (ros.).