Schronisko pod Wysoką Skałą
50°19′48″N 19°35′39″E/50,330056 19,594056.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
42,5 m |
| Głębokość |
11,3 m |
| Wysokość otworów |
ok. 425 m n.p.m. |
| Kod |
J.Olk.II-03.17 |
Położenie na mapie gminy Klucze  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu olkuskiego  | |
| 50°19′48″N 19°35′39″E/50,330056 19,594056
| |
| Strona internetowa | |
Schronisko pod Wysoką Skałą – schronisko w skałach na wzgórzu Parzenicy[1] w obrębie miejscowości Jaroszowiec, w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Klucze[2]. Pod względem geograficznym znajduje się na Płaskowyżu Ojcowskim na Wyżynie Olkuskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[3].
Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]
Obiekt ma 5 otworów. Główny otwór znajduje się na północnej stronie skał. Północną ekspozycję ma jeszcze jeden mniejszy otwór, dwa inne mają ekspozycję południowo-wschodnią, jeden południowo-zachodnią. Nie jest to typowe schronisko, lecz dwie krzyżujące się z sobą duże szczeliny o wysokości do kilkunastu metrów, rozcinające skalny masyw od dołu do góry. Tylko miejscami mają strop utworzony przez zaklinowane głazy. Głazy te zaklinowane są na różnych wysokościach, dzięki czemu tworzą kilka poziomów. Ich pokonywanie może być niebezpieczne (ryzyko osunięcia się skał). Na najwyższym poziomie można obserwować ślady działalności wód – wytworzone przez podziemne wody szczeliny i nisze zakolowe. Oprócz nich występują pionowe pęknięcia[1].
Obiekt powstał w wapieniach z okresu późnej jury (oksford). Nie ma szaty naciekowej, jest przewiewny i w całości oświetlony rozproszonym światłem słonecznym. Na jego ścianach dość licznie rozwijają się glony i porosty. Dno szczelin na górnych piętrach jest skaliste, na dolnych przysypane grubą warstwą nawianych przez wiatr liści[1].
Historia poznania i dokumentacji[edytuj | edytuj kod]
Schronisko prawdopodobnie znane od dawna, ale rzadko odwiedzane. Po raz pierwszy zmierzyli go w sierpniu 1988 r. A. Polonius i J. Sławiński. Plan opracował A. Polonius[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Adam Polonius, Schronisko pod Wysoką Skałą, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-07-11].
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2019-07-02].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2