Schronisko pod Zamkiem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko pod Zamkiem
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Zamek w Olsztynie

Właściciel

prywatny

Długość

6,50 m

Deniwelacja

4 m

Wysokość otworów

353 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

35 m

Ekspozycja otworów

ku północnemu zachodowi

Kod

J.Cz.I-02.12

Położenie na mapie Olsztyna
Mapa konturowa Olsztyna, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko pod Zamkiem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko pod Zamkiem”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Schronisko pod Zamkiem”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko pod Zamkiem”
Położenie na mapie gminy Olsztyn
Mapa konturowa gminy Olsztyn, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko pod Zamkiem”
Ziemia50°44′59″N 19°16′25″E/50,749722 19,273611
Strona internetowa

Schronisko pod Zamkiem, Schronisko pod Zamkiem Średnie– schronisko na wzniesieniu Zamek, na którym stoi Zamek w Olsztynie w miejscowości Olsztyn w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Olsztyn[1]. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Mirowsko-Olsztyńskiej w obrębie Wyżyny Częstochowskiej[2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Schronisko znajduje się w skałach na północno-zachodniej stronie zamku, pod okrągłą basztą. Jego duży otwór o szerokości 4 m i wysokości 3,5 m jest widoczny z daleka. Ma owalny kształt opadający ku lewej stronie. Nieco niżej po jego lewej stronie jest duża, oparta o ścianę płyta skalna, pod którą powstał niewielki korytarzyk. Schronisko składa się z dużej nyży o ścianach silnie wygładzonych przez wodę. Widoczne w nich są okrągławe wgłębienia kotłów wirowych. Brak nacieków[1].

Schronisko powstało w późnojurajskich wapieniach skalistych. Jest suche i w całości widne. Dno jest skaliste, tylko w jego zagłębieniach zbiera się próchnica. Okolice otworu porastają rośliny zielne: mniszek lekarski, glistnik jaskółcze ziele, oleśnik górski[1].

Schronisko wzmiankowali M. Szelerwicz i A. Górny w 1986 r.[3]. Jego plan opracował J. Zygmunt w 2009 r.[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Jerzy Zygmunt, Schronisko pod Zamkiem, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-09-12].
  2. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
  3. M. Szelerewicz, A. Górny, Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej, Warszawa-Kraków: PTTK Kraj, 1986.