Schronisko w Łączkach Drugie
50°08′57″N 19°44′18″E/50,149167 19,738333| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
2 m |
| Głębokość |
0 m |
| Wysokość otworów |
289 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
15 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NNE |
| Kod |
J.Olk.I-07.02 |
Położenie na mapie gminy Zabierzów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego  | |
| 50°08′57″N 19°44′18″E/50,149167 19,738333
| |
| Strona internetowa | |
Schronisko w Łączkach Drugie – schronisko w dolnej części Doliny Będkowskiej[1] na Wyżynie Olkuskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2]. Administracyjnie znajduje się w Łączkach Kobylańskich, we wsi Kobylany, w gminie Zabierzów, w powiecie krakowskim, w województwie małopolskim[3].
Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]
Znajduje się w orograficznie lewych zboczach Doliny Będkowskiej, u podnóży skały Babka na wzniesieniu Żarnowa. Jego niewielki otwór jest widoczny z drogi łączącej Łączki Kobylańskie z Brzezinką z okolic wiaty u podnóża Żarnowej. Znajduje się 7 m powyżej dużego i znajdującego się u podnóża tej skały otworu Schroniska na Łączkach Pierwszego[1] i dojście do niego jest dość trudne. Otwór schroniska znajduje się nad wąskim okapikiem pod szczytem skały.
Schronisko w Łączkach Drugie jest dużo mniejsze od Pierwszego. Ma postać nyży o szerokości i długości 2 m i wysokości do 2,5 m. Powstało w silnie potrzaskanych późnojurajskich wapieniach skalistych. Ma zwietrzałe, nierówne ściany, z których odpada ostrokrawędzisty gruz. Jest suche i w całości oświetlone rozproszonym światłem słonecznym. Nacieków brak. Dno zalega gruz wapienny i cienka warstwa próchnicy. W jego otworze rosną rośliny wyższe, a na ścianach rozwijają się glony, mchy, porosty[1].
Schronisko znane było od dawna. Po raz pierwszy opisał go Kazimierz Kowalski w 1951 r.[4] Aktualną dokumentację sporządził Andrzej Górny we wrześniu 2009 r. Plan opracował M. Pruc[1].
-
Otwór schroniska w Łączkach I u podstawy skały i II (pod jej szczytem) -
Otwór -
Otwór
.jpg)
Na wzniesieniu Żarnowa znajduje się jeszcze Schronisko w Łączkach Trzecie. Znajduje się również w skale Babka powyżej drewnianej wiaty przy drodze z Brzezinki do Łączek Kobylańskich[5]. \
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Andrzej Górny, Schronisko w Łączkach II, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-05-02].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 0221-05-02].
- ↑ K. Kowalski. Jaskinie Polski, tom. 1. Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951.
- ↑ Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-05-02].