Schronisko w Starym Łomiku
50°18′26″N 19°33′05″E/50,307278 19,551389| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel |
prywatny |
| Długość |
7,1 m |
| Deniwelacja |
3,3 |
| Wysokość otworów |
ok. 405 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku południowemu zachodowi |
| Kod |
J.Olk.II-02.03 |
Położenie na mapie gminy Olkusz  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu olkuskiego  | |
| 50°18′26″N 19°33′05″E/50,307278 19,551389
| |
| Strona internetowa | |
Schronisko w Starym Łomiku – schronisko w grupie Pomorskich Skał[1] po północno-zachodniej stronie Olkusza w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim. Znajduje się po wschodniej stronie ulicy Długiej w należącym do Olkusza osiedlu Pomorzany[2], na Wyżynie Olkuskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[3].
Schronisko znajduje się przy pozostałościach nieczynnego kamieniołomu u podstawy bezimiennej, najniższej i najdalej na zachód wysuniętej skałki Pomorskich Skał. Ma otwór o ekspozycji południowo-zachodniej, przykryty niewielkim okapem. Za otworem ciasny i stromo opadający korytarzyk. Na jego dnie bardzo ciasna, prostopadła do korytarzyka szczelina sięgająca na głębokość 1,9 m. W odległości około 1,5 m od dna krzyżuje się ona z inną, również bardzo ciasną szczeliną[1].
Schronisko powstało w płytowych wapieniach z jury późnej. Ma pochodzenie tektoniczne, utworzyło się na ciosowej szczelinie wskutek odspojenia skalnych bloków między ławicami wapienia. Skała zbudowana jest z warstw wapienia ławicowego i skalistego – warstwy te widoczne są w skarpie kamieniołomu. W stropie odstają spore głazy mogące odpaść. Rozproszone światło słoneczne dociera na głębokość około 2 m. Schronisko nie ma własnego mikroklimatu ani nacieków jaskiniowych[1].
Historia eksploracji i dokumentacji[edytuj | edytuj kod]
Na skarpie ze schroniskiem wydobywano dawniej dla celów gospodarczych niewielkie ilości skalistego wapienia. Schronisko nie było wzmiankowane w literaturze. Na zlecenie Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego w listopadzie 1988 r. zmierzyli go i opisali A. Polonius i J. Sławiński. Plan opracował A. Polonius[1].
-
Otwór schroniska -
Widok z korytarzyka schroniska
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Adam Polonius, Schronisko w Starym Łomiku, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-07-11].
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2019-07-12].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.