Przejdź do zawartości

Seiko Okamoto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seiko Okamoto
Państwo

 Japonia

Data i miejsce urodzenia

14 marca 1978
Japonia

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

178 (16 stycznia 2006)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1 WTA, 15 ITF

Najwyżej w rankingu

123 (1 listopada 2004)

Australian Open

1R (2004, 2005)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Uniwersjada
brąz Katania 1997 gra podwójna
brąz Palma de Mallorca 1999 gra pojedyncza
brąz Palma de Mallorca 1999 gra mieszana

Seiko Okamoto (jap. 岡本聖子 Okamoto Seiko; ur. 14 marca 1978) – japońska tenisistka.

Tenisistka odnosząca sukcesy przede wszystkim w turniejach rangi ITF i to szczególnie w grze deblowej. Pierwszy zawodowy mecz rozegrała we wrześniu 1996 roku w Albenie w Bułgarii. Wzięła tam udział w kwalifikacjach do turnieju ITF i po trzysetowym meczu przegrała z reprezentantką gospodarzy, Radoslavą Topalovą. W tym samym miesiącu zagrała jeszcze w kwalifikacjach do podobnego turnieju w Cluj, ale nie przeszła kwalifikacji. Wystąpiła jednak w turnieju głównym jako "lucky loser" (szczęśliwy przegrany). Zagrała tam tylko jedną rundę ale był to jej pierwszy mecz w karierze w fazie głównej turnieju. W 1997 roku, dzięki dzikiej karcie, zagrała na turnieju w Kugayamie, w którym doszła do ćwierćfinału. W następnym roku osiągnęła sześć półfinałów i jeden finał ITF w grze podwójnej a także, po raz pierwszy, zagrała w kwalifikacjach do turnieju WTA w Tokio, odpadła jednak w drugiej rundzie. W 1999 roku wygrała swoje pierwsze dwa turnieje ITF w grze deblowej. W sumie w karierze wygrała dwa turnieje singlowe i piętnaście deblowych rangi ITF.

W 2002 roku udanie przeszła kwalifikacje do turnieju WTA w Tokio i po raz pierwszy w karierze zagrała w fazie głównej turnieju. Przegrała w pierwszym meczu z Martą Marrero. W następnych latach występowała jeszcze wielokrotnie w fazie głównej podobnych turniejów ale nigdy nie udało jej się awansować do drugiej rundy. Największy sukces w rozgrywkach WTA osiągnęła w 2004 roku, wygrywając turniej Moorilla Hobart International w grze deblowej (w parze z rodaczką Shinobu Asagoe) w Hobart na Tasmanii. Było to niemałą sensacją, ponieważ w finale pokonały tenisistki rozstawione z nr 1 w tym turnieju, Els Callens i Barbarę Schett. W 2005 roku wystąpiła w kwalifikacjach do dwóch turniejów wielkoszlemowych, w Wimbledonie i US Open. W obu przypadkach nie przeszła jednak kwalifikacji. Dwukrotnie, dzięki dzikiej karcie, wystąpiła za to w fazie głównej turnieju Australian Open (2004 i 2005) w grze deblowej ale swój udział zakończyła na pierwszej rundzie.

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 11 stycznia 2004 Hobart Twarda Japonia Shinobu Asagoe Belgia Els Callens
Austria Barbara Schett
2:6, 6:4, 6:3

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 26/11/2000 Japonia Kōfu ITF 10 000 dywanowa Japonia Keiko Taguchi 4:1, 1:4, 4:1, 5:3
2. 15/04/2007 Wietnam Ho Chi Minh ITF 25 000 twarda Japonia Erika Takao 6:1, 6:2

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]