Seiko Okamoto
| Państwo | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
14 marca 1978 | |||||||||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 2 ITF | |||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
178 (16 stycznia 2006) | |||||||||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||||||||
| Wygrane turnieje |
1 WTA, 15 ITF | |||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
123 (1 listopada 2004) | |||||||||||||||
| Australian Open |
1R (2004, 2005) | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Seiko Okamoto (jap. 岡本聖子 Okamoto Seiko; ur. 14 marca 1978) – japońska tenisistka.
Tenisistka odnosząca sukcesy przede wszystkim w turniejach rangi ITF i to szczególnie w grze deblowej. Pierwszy zawodowy mecz rozegrała we wrześniu 1996 roku w Albenie w Bułgarii. Wzięła tam udział w kwalifikacjach do turnieju ITF i po trzysetowym meczu przegrała z reprezentantką gospodarzy, Radoslavą Topalovą. W tym samym miesiącu zagrała jeszcze w kwalifikacjach do podobnego turnieju w Cluj, ale nie przeszła kwalifikacji. Wystąpiła jednak w turnieju głównym jako "lucky loser" (szczęśliwy przegrany). Zagrała tam tylko jedną rundę ale był to jej pierwszy mecz w karierze w fazie głównej turnieju. W 1997 roku, dzięki dzikiej karcie, zagrała na turnieju w Kugayamie, w którym doszła do ćwierćfinału. W następnym roku osiągnęła sześć półfinałów i jeden finał ITF w grze podwójnej a także, po raz pierwszy, zagrała w kwalifikacjach do turnieju WTA w Tokio, odpadła jednak w drugiej rundzie. W 1999 roku wygrała swoje pierwsze dwa turnieje ITF w grze deblowej. W sumie w karierze wygrała dwa turnieje singlowe i piętnaście deblowych rangi ITF.
W 2002 roku udanie przeszła kwalifikacje do turnieju WTA w Tokio i po raz pierwszy w karierze zagrała w fazie głównej turnieju. Przegrała w pierwszym meczu z Martą Marrero. W następnych latach występowała jeszcze wielokrotnie w fazie głównej podobnych turniejów ale nigdy nie udało jej się awansować do drugiej rundy. Największy sukces w rozgrywkach WTA osiągnęła w 2004 roku, wygrywając turniej Moorilla Hobart International w grze deblowej (w parze z rodaczką Shinobu Asagoe) w Hobart na Tasmanii. Było to niemałą sensacją, ponieważ w finale pokonały tenisistki rozstawione z nr 1 w tym turnieju, Els Callens i Barbarę Schett. W 2005 roku wystąpiła w kwalifikacjach do dwóch turniejów wielkoszlemowych, w Wimbledonie i US Open. W obu przypadkach nie przeszła jednak kwalifikacji. Dwukrotnie, dzięki dzikiej karcie, wystąpiła za to w fazie głównej turnieju Australian Open (2004 i 2005) w grze deblowej ale swój udział zakończyła na pierwszej rundzie.
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 |
|
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 11 stycznia 2004 | Hobart | Twarda |  Shinobu Asagoe
|
 Els Callens Barbara Schett
|
2:6, 6:4, 6:3 |
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 26/11/2000 | Kōfu
|
ITF | 10 000 | dywanowa | Keiko Taguchi
|
4:1, 1:4, 4:1, 5:3 |
| 2. | 15/04/2007 |  Ho Chi Minh
|
ITF | 25 000 | twarda | Erika Takao
|
6:1, 6:2 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-02-17] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-02-17] (ang.).