Seille (dopływ Mozeli)
 Seille w miasteczku Vic-sur-Seille | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 138 km |
| Powierzchnia zlewni |
1348 km² |
| Średni przepływ |
10,5 m³/s |
| Źródło | |
| Miejsce | Azoudange Francja |
| Wysokość |
735 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | rzeka Mozela |
| Miejsce |
w Metzu |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Francji  | |
Seille (niem. 1916-18 Selle) to rzeka we francuskim regionie Lotaryngia, prawy dopływ Mozeli. Nazywana bywa również Seille lorraine lub Grande Seille ("Wielka Seille"), dla odróżnienia od innej rzeki o tej samej nazwie, niewielkiego dopływu Saony.
Źródło znajduje się pod Azoudange, w departamencie Mozeli. Opuściwszy jezioro Lindre rzeka obiega miasteczko Dieuze, przecina Vic-sur-Seille i Nomeny, by ostatecznie ujść do Mozeli w mieście Metz. Jej długość wynosi 138 km, a zlewnia obejmuje obszar 1348 km². Na większości swej długości płynie przez departament Mozeli, z wyjątkiem odcinka pomiędzy Aulnois-sur-Seille i Cheminot, kiedy to przepływa przez Meurthe i Mozela. Seille stanowi granicę pomiędzy departamentami Mozeli i Meurthe-et-Moselle na odcinku od Chambrey do Aulnois-sur-Seille.
Górny bieg rzeki[edytuj | edytuj kod]
Seille ma swe źródła w regionie naturalnym (fr. région naturelle) Pond, następnie przecina region Saulnois w południowej części departamentu Mozeli. Ten odcinek rzeki stanowi część "Regionalnego Parku Naturalnego Lotaryngii" (fr. Parc naturel régional de Lorraine). Teraz z kolei płynie szeroką doliną, której podłoże stanowią głównie margiel i glina. Od czasów średniowiecza na Seille przeprowadzono wiele prac regulacyjno-irygacyjnych prostując jej nurt (by uczynić spławną), pogłębiając (by osuszyć okoliczne bagna i zmniejszyć zagrożenie powodziowe).
Skanalizowana, pozbawiona drzew wzdłuż brzegów, "Stara Seille" nie jest ozdobą otaczającego ją krajobrazu, a ponadto erozja brzegów stwarza problemy w dzisiejszych czasach. Niezależnie od tego dolina jest interesująca z biologicznego punktu widzenia: występujące tu słone źródła powodują pojawianie się roślin typowych dla wybrzeża morskiego, takich jak soliród, aster solny, czy muchotrzew.
W pierwszych latach XXI wieku przystąpiono do pewnych prac nad rzeką: brzegi zostały zalesione, a nadto zainstalowano system dotleniania wody.
Seille posiada kilka dopływów, z których najważniejszymi są:
- Spin i Verbach, w Dieuze (prawe)
- Ruisseau de Videlange w pobliżu Mulcey (prawy)
- Nard w Marsal (lewy)
- Petite Seille w Salonnes (prawy)
- Loutre Noire w Moncel-sur-Seille (lewy)
Dolny bieg[edytuj | edytuj kod]
W dolnym biegu Seille nie jest już tak prosta, a wzdłyż jej krętego koryta przebiega granica departamentu Mozeli.
Na tym odcinku rzeka ma kilka zaledwie dopływów:
- Osson w Ajoncourt (lewy)
- Ruisseau Saint-Jean w Létricourt (prawy)
- Ruisseau Saint-Pierre (lewy)
Na koniec, w granicach miasta Metz, mija XIII-wieczny zamek Porte des Allemands i uchodzi, jako prawy dopływ, do Mozeli.
Fauna[edytuj | edytuj kod]
Seille została sklasyfikowana jako "rzeka II kategorii"[przez kogo?] w związku ze znaczną liczbą występujących tu gatunków ryb. Nad rzeką mieszkają równie inne zwierzęta, jak wydry, czy żurawie.
Seille, ze względu na wolny, spokojny nurt, nie ustrzegła się przed eutrofizacją.
Toponimia[edytuj | edytuj kod]
Szereg miast i wsi włączyło nazwę rzeki do ich własnych nazw. Oto kilka przykładów: Aboncourt-sur-Seille, Aulnois-sur-Seille, Bey-sur-Seille, Brin-sur-Seille, Coin-sur-Seille, Haraucourt-sur-Seille, Mailly-sur-Seille, Malaucourt-sur-Seille, Moncel-sur-Seille, Morville-sur-Seille, Port-sur-Seille i Vic-sur-Seille. Przyrostek "sur-Seille" oznacza w języku francuskim "nad Seille", podobnie jak w języku polskim (na przykład Nakło nad Notecią).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dane bazowe rzeki Seille
- Zdjęcia i historia Seille
- Piece solne z epoki żelaza. seillevalley.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-31)].