Serniczki (obwód wołyński)
50°47′31″N 24°53′54″E/50,791944 24,898333
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Wysokość |
229 m n.p.m. |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3374 |
| Kod pocztowy |
45521 |
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 50°47′31″N 24°53′54″E/50,791944 24,898333
| |
Serniczki (ukr.: Сірнички, Sirnyczky) – wieś na Ukrainie w rejonie łokackim obwodu wołyńskiego należąca do zubilnieńskiej silskiej rady (Зубильненська сільська рада). W pobliżu miejscowości znajduje się jezioro Łukowe (Лукове).
Historia[edytuj | edytuj kod]
Za oficjalną datę założenia wsi przyjmuje się rok 1788, na kiedy datuje się też budowę drewnianej cerkwi pw. św. Łukasza[1] (wówczas zapewne unickiej[potrzebny przypis]). W XVI–XVIII wieku przez wieś przebiegała tzw. droga włodzimierska – trakt handlowy z Łucka do Włodzimierza, część szlaku kijowskiego[2]. W XIX wieku wieś leżała w powiecie włodzimierskim guberni wołyńskiej. W 2 połowie stulecia istniała tu kaplica rzymskokatolicka należąca do parafii Zaturce.
Przynależność administracyjna w okresie międzywojennym: gromada Serniczki, gmina Kisielin, powiat horochowski, województwo wołyńskie. Serniczki należały do parafii Świętej Trójcy i Marii Magdaleny w Zaturcach, erygowanej w 1620 roku, obejmującej kilkanaście miejscowości w gminach Kisielin i Szczurzyn. W 1938 roku parafia liczyła 1775 wiernych[3]. W czasie II wojny światowej zamieszkująca wieś ludność polska padła ofiarą represji ze strony władz sowieckich[4] oraz ze strony nacjonalistów ukraińskich.
Obok wsi w gminie Kisielin istniała także kolonia Serniczki położona na północny wschód od wsi o tej samej nazwie[5][6].
We wsi urodził się (7 września 1947 roku) Ołeksandr Ohorodnyk (Олександр Володимирович Огородник), dyrygent, kompozytor, Ludowy Artysta Ukrainy (1993).
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Drewniana cerkiew św. Łukasza z 1788 roku, przebudowana w 2 połowie XIX wieku[7].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Serniczki, powiat włodzimierski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 453.
- Serniczki na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
- Serniczki w Wikimapii
- Wykaz gospodarstw ok. 1939 roku (www.wolyn.ovh.org). wolyn.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-06)].
Zobacz[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Сірнички. Церква св.Луки, 1788. Дерев'яні храми України. [dostęp 2012-07-08]. (ukr.).
- ↑ В.В. Пришляк: Володимирська дорога. [dostęp 2011-04-29]. (ukr.).
- ↑ ks. Waldemar Witold Żurek: Parafie i metrykalia (Wykaz osób z akt parafialnych diecezji łuckiej do 1945 roku). [dostęp 2011-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-05)].
- ↑ Polacy z Serniczek wywiezieni do obwodu archangielskiego: Общество Мемориал: Жертвы политического террора в СССР. [dostęp 2011-04-29]. (ros.).,Общество Мемориал: Жертвы политического террора в СССР. [dostęp 2011-04-29]. (ros.).Общество Мемориал: Жертвы политического террора в СССР. [dostęp 2011-04-29]. (ros.).
- ↑ Powiar horochowski na wolyn.ovh.org. [dostęp 2017-12-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-24)].
- ↑ Kolonia Sernioczki na mapie powiatu horochowskiego. [dostęp 2017-12-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-14)].
- ↑ Olena Krushynska: Церква св.Луки, 1788. [dostęp 2011-04-29]. (ros.).