Setsuko Hara

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Setsuko Hara
原 節子
Ilustracja
Setsuko Hara
Imię i nazwisko

Masae Aida

Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1920
Jokohama

Data i miejsce śmierci

5 września 2015
Kanagawa

Zawód

aktorka

Lata aktywności

1935–1963

Setsuko Hara (jap. 原 節子 Hara Setsuko); właśc. Masae Aida (jap. 会田 昌江 Aida Masae; ur. 17 czerwca 1920 w Jokohamie, zm. 5 września 2015 w Kanagawie)[1]japońska aktorka najbardziej znana z ról w filmach reżysera Yasujirō Ozu, a w szczególności w głośnym dramacie Tokijska opowieść (1953).

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Jako aktorka debiutowała na ekranie już jako 15-latka. Pierwszą ważną rolę zagrała w 1937 w filmie zrealizowanym w koprodukcji japońsko-niemieckiej Córka samurajów. W 1946 wystąpiła w pierwszym powojennym filmie Akira Kurosawy Nie żałuję swojej młodości. Rok później zagrała w filmie Bal w domu Anjo (1947) w reżyserii Kōzaburō Yoshimury, a następnie u Tadashiego Imai w obrazie Niebieskie góry (1949). W 1951 jeszcze raz spotkała się na filmowym planie z Kurosawą, grając w jego kolejnym filmie pt. Idiota, który był adaptacją powieści Fiodora Dostojewskiego. Jednak największe uznanie i popularność przyniosły jej role w filmach Yasujirō Ozu.

Setsuko Hara rozpoczęła swoją współpracę z Ozu pod koniec lat 40. rolą w filmie Późna wiosna (1949). W kolejnych latach poza, Tokijską opowieścią, zagrała jeszcze w 4 filmach reżysera; były to: Wczesne lato (1951), Zmierzch nad Tokio (1957), Późna jesień (1960) i Koniec lata (1961).

Ostatnim filmem w jakim zagrała był dramat historyczny 47 wiernych samurajów z 1962 w reżyserii Hiroshiego Inagaki.

W 1963 niespodziewanie wycofała się z aktorstwa (w tym samym roku zmarł Yasujirō Ozu). Od tego czasu mieszkała samotnie w mieście Kamakura nie udzielając się publicznie. Pozostaje symbolem złotej ery japońskiego kina lat 50.

Była nazywana „japońską Gretą Garbo[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. James Kirkup: Setsuko Hara: Actress adored in Japan and abroad for her sensitivity and best known for her work with Yasujiro Ozu. independent.co.uk, 2015-11-26. [dostęp 2015-11-26]. (ang.).
  2. Robert Gottlieb: Garbo. Najbardziej tajemnicza gwiazda Hollywood. Monika Bukowska (tłum.). Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, 2022, s. 389. ISBN 978-83-240-7761-8. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]