Seu Jorge
| |
| Imię i nazwisko |
Jorge Mário da Silva |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
muzyk, piosenkarz, autor tekstów, aktor |
| Aktywność |
od 1995 |
| Wydawnictwo | |
| Strona internetowa | |
Seu Jorge, właśc. Jorge Mário da Silva[1] (ur. 8 czerwca 1970 w Belford Roxo) – brazylijski muzyk, piosenkarz, autor tekstów i aktor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Belford Roxo w stanie Rio de Janeiro jako najstarszy z czworga synów. Dorastał w faweli w sąsiedztwie Gogó da Ema, w Belford Roxo z młodszymi braćmi – Charlesem, Vitório i Rogério[2]. Gdy miał zaledwie 10 lat zaczął pracować w sklepie z oponami. Dorabiał też jak kurier, stolarz i obierał ziemniaki w barze. W latach 1989–1990 służył w armii brazylijskiej w Rio de Janeiro, ale nie przystosował się do wojskowego stylu życia i został wydalony w styczniu 1990[3].
Na imprezach zaczął śpiewać utwory funkowe i w stylu samby z ojcem i braćmi. W 1990 jego młodszy brat Vitório zmarł w wieku 16 lat, zastrzelony podczas zamieszek między rywalizującymi gangami[4]. Seu Jorge został bezdomny na ok. trzy lata[2]. Na ulicach Rio de Janeiro nauczył się gry na gitarze. Zwrot nastąpił, gdy Gabriel Moura, bratanek klarnecisty Paulo Moura, zaprosił go do udziału w spektaklu zatytułowanym Saga mąki (A saga da farinha), w którym Gabriel był dyrektorem muzycznym. W końcu wziął udział w ponad 20 przedstawieniach z TUERJ Theatre Company jako piosenkarz i aktor. Ponieważ nie miał gdzie spać, Seu Jorge w latach 1993–1997 spał w teatrze.
W połowie lat 90. Seu Jorge założył grupę Farofa Carioca, w której twórczości było można znaleźć elementy samby, jongo, reggae, funku, rapu i dance[5]. Zespół nagrał trzy płyty. W 1999 debiutował solowym albumem Samba Esporte Fino, który stał się płytą roku w Brazylii. W 2005 w Paryżu powstała druga płyta Cru[6], wyprodukowana przez Gringo de Paradę, jednego z założycieli Favela Chic. Poza autorskimi nagraniami znalazły się przeróbki utworu „Chatterton” Serge’a Gainsbourga i „Don’t” Elvisa Presleya.
Artysta chętnie występuje w filmach kinowych i produkcjach telewizyjnych. Najgłośniejszą rolę zagrał w dreszczowcu Fernanda Meirellesa Miasto Boga (Cidade de Deus, 2002), znaczącą kreację stworzył także w komediodramacie Wesa Andersona Podwodne życie ze Steve’em Zissou (The Life Aquatic with Steve Zissou, 2004) jako Pelé[7]. Na potrzeby soundtracku do tego filmu przerobił przeboje Davida Bowie, „Rebel Rebel” i „Starman”.
W latach 2013–2016 był żonaty z Marianą Jorge, z którą ma trzy córki: Marię Aimée, Flor de Marię i Luz Bellę.
Albumy solowe[edytuj | edytuj kod]
- Samba Esporte Fino (2001)
- Cru (2005)
- The Life Aquatic Studio Sessions (2005)
- América Brasil O Disco (2007)
- Seu Jorge & Almaz (2010)
- Músicas para Churrasco, Vol. 1 (2011)
- Músicas para Churrasco, Vol. 2 (2015)
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
- 2002: Miasto Boga (Cidade de Deus) jako Mané Galinha – Knockout Ned
- 2002: Rytmy Brazylii (Moro no Brasil) w roli samego siebie
- 2004: Podwodne życie ze Steve’em Zissou (The Life Aquatic with Steve Zissou) jako Pelé dos Santos
- 2005: Dom z piasku (The House of Sand) jako Massu – 1910–1919
- 2006: Elipsis jako Coyote
- 2007: Sleepwalkers (instalacja wideo)
- 2008: The Escapist jako Viv Batista
- 2008: Carmo jako Amparo de Jesús
- 2010: Elitarni – Ostatnie starcie (The Elite Squad 2) jako Beirada
- 2011: Anderson Silva: Like Water (dokumentalny) w roli samego siebie
- 2012: Królowie i myszy (Reis e Ratos) jako Américo Vilarinho
- 2012: E Aí... Comeu? jako Seu Jorge, kelner
- 2012: Miasto Boga – 10 lat później (City of God - 10 Years Later, dokumentalny)
- 2016: Pelé. Narodziny legendy (Pelé: Birth of a Legend) jako Dondinho, ojciec Pelégo
- 2017: Soundtrack jako Cao
- 2018: Paraíso Perdido jako Teylor
- 2019: Abe gotuje (Abe) jako Chico
- 2019: Marighella jako Carlos Marighella
- 2019: Bractwo (''Brotherhood, serial internetowy) jako Edison
- 2021: Pixinguinha, Um Homem Carinhoso jako Pixinguinha
- 2022: Medida Provisória jako Andre
- 2022: Wrześniowe poranki (Manhãs de Setembro) jako Lourenço
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Personalidade: Seu Jorge (Brasil). InterFilmes.com. [dostęp 2023-02-24]. (port.).
- ↑ a b Seu Jorge (8 de Junho de 1970). Filmow.com. [dostęp 2023-02-24]. (port.).
- ↑ Leonardo Rivera: Seu Jorge: a inteligencia é fundamental. MPM NETO Editora, 2015.
- ↑ Nick Olle: Seu Jorge in Sydney: City of God was very close to my story. „The Guardian”, 2015-01-14. [dostęp 2023-02-24]. (ang.).
- ↑ Jason Ankeny: Seu Jorge Biography. AllMusic. [dostęp 2023-02-24]. (ang.).
- ↑ Seu Jorge tem nova derrota e é condenado a indenizar família de Mário Lago. Jornal de Brasília, 2021-05-31. [dostęp 2023-02-24]. (port.).
- ↑ Vitória Pratini: Seu Jorge: Filmes e séries marcantes da carreira do ator. AdoroCinema, 2020-08-12. [dostęp 2023-02-24]. (port.).