Sielsowiet Fanipol
53°44′N 27°18′E/53,733333 27,300000| sielsowiet | |
 Sielsowiet (czerwony) na mapie rejonu dzierżyńskiego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Siedziba | |
| Populacja (2019) • liczba ludności |
|
| Szczegółowy podział administracyjny | |
| Liczba miejscowości |
33 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°44′N 27°18′E/53,733333 27,300000
| |
Sielsowiet Fanipol (biał. Фаніпальскі сельсавет, Fanipalski sielsawiet; ros. Фанипольский сельсовет) – sielsowiet na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie dzierżyńskim, z siedzibą w Wiazyniu.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według spisu z 2009 sielsowiet Fanipol zamieszkiwało 3385 osób, w tym 2957 Białorusinów (87,36%), 248 Rosjan (7,33%), 58 Ukraińców (1,71%), 49 Polaków (1,45%), 6 Tatarów (0,18%), 6 Niemców (0,18%), 5 Czuwaszy (0,15%), 4 Ormian (0,12%), 9 osób innych narodowości i 43 osoby, które nie podały żadnej narodowości[2].
Do 2019 liczba ludności wzrosła do 4168 osób. Największymi miejscowościami były wówczas Czerkasy (741 mieszkańców), Hryczyno (592 mieszkańców), Wiazyń (406 mieszkańców), Chołmy (390 mieszkańców), Czernikowszczyzna (361 mieszkańców), Woukawiczy (277 mieszkańców) i Czeczyno (233 mieszkańców). Liczba ludności żadnej z pozostałych miejscowości nie przekraczała 150 osób[1].
Geografia i transport[edytuj | edytuj kod]
Sielsowiet położony jest na Wysoczyźnie Mińskiej, w wschodniej części rejonu dzierżyńskiego. Otacza miasto Fanipol. Największymi rzekami są Usa i Wiazynka.
Przez sielsowiet przebiegają linia kolejowa Moskwa – Mińsk – Brześć, droga magistralna M14 i droga republikańska R1, a jego granicą droga magistralna M1.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W latach 30. XX w. sielsowiet Fanipol był polsowietem z autonomią dla ludności polskiej[3].
Miejscowości[edytuj | edytuj kod]
- agromiasteczka:
- wsie:
|
- chutor:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku. [dostęp 2024-04-30]. (ros. • biał.).
- ↑ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года. [dostęp 2024-04-30]. (ros.).
- ↑ Józef Maroszek, Maria Maroszkówna: Przyszłość kultury Polaków na Kresach. Materiały z Konferencji Naukowej w Drohiczynie 1-3 maj 2000 poprzedzającej Kongres Kultury Polskiej 2000. Białystok, Drohiczyn: 2000, s. 32. ISBN 83-88433-45-8.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2024-04-30]. (ros. • biał.).
