Siemaszkowszczyzna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Siemiakowszczyzna)
Siemaszkowszczyzna
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

mostowski

Sielsowiet

Gudziewicze

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Siemaszkowszczyzna”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Siemaszkowszczyzna”
Ziemia53°24′28″N 24°14′53″E/53,407778 24,248056

Siemaszkowszczyzna (biał. Сямашкаўшчына, Siamaszkauszczyna; ros. Семашковщина, Siemaszkowszczina) – dawny chutor na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie mostowskim, w sielsowiecie Gudziewicze.

Dawniej w województwie trockim Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim.[potrzebny przypis]

W latach 1921–1939 folwark leżał w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Łunna[1].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 31 osób, 17 było wyznania rzymskokatolickiego a 14 prawosławnego. Jednocześnie 16 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 15 białoruską. Były tu 4 budynki mieszkalne[1].

Miejscowość należała do parafii prawosławnej i rzymskokatolickiej w Łunnie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Skidlu i Okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Łunnie[2].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją radziecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego[3]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy[4]. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska radziecką i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 39.
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1530.
  3. Карманный атлас СССР. 11-е изд. – Ленинград: ГУГК при СНК СССР, 1940, karta 39
  4. Bezirk Bialystok [online], www.territorial.de [dostęp 2020-04-02].