Radziwonowicze
53°28′55″N 24°14′26″E/53,481944 24,240556| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°28′55″N 24°14′26″E/53,481944 24,240556
| |
Radziwonowicze – dawna posiadłość położona nad Niemnem, w dawnym powiecie Grodzieńskim, w parafii Łunna. Obecnie są częścią wsi Nowosiółki[1].
Początkowo był to majątek ziemski rodu Kierdejów herbu Bełty, którzy już w latach 20. XVII wieku pisali się Kierdej z Radziwonowicz lub Kierdej Radziwonowski. W latach 1619–1661 należał do Ostafiego Kierdeja, kasztelana żmudzkiego, zaś w 1686 roku jego wnuczka – Helena wniosła go jako wiano Mateuszowi Romerowi, podkomorzemu trockiemu.
Do majątku należały też wsie Podborzany, Nowosiółki i Sućki.
W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim.
W latach 1921–1939 ówczesny folwark leżał w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Łunna.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 14 osób, 13 było wyznania rzymskokatolickiego a 1 prawosławnego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Był tu 1 budynek mieszkalny[2].
Miejscowość należała do parafii prawosławnej i rzymskokatolickiej w Łunnie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Skidlu i Okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Łunnie[3].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego[4]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy[5]. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2019-11-20]. (ros.).
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 39.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1422.
- ↑ Карманный атлас СССР. 11-е изд. – Ленинград: ГУГК при СНК СССР, 1940, karta 39
- ↑ Bezirk Bialystok [online], www.territorial.de [dostęp 2020-04-02].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Antoni Chrapowicki, Diariusz 1656–1664, Warszawa 1978
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Radziwonowicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 477.