Siergiej Lebiediew (pisarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siergiej Lebiediew
Ilustracja
Siergiej Lebiediew (2017)
Imię i nazwisko

Siergiej Siergiejewicz Lebiediew
(Сергей Сергеевич Лебедев)

Data i miejsce urodzenia

1981
Moskwa, Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka

Narodowość

rosyjska

Dziedzina sztuki

proza, publicystyka, dziennikarstwo

Ważne dzieła

Granica zapomnienia, Ludzie sierpnia, Dzieci Kronosa, Debiutant

Siergiej Siergiejewicz Lebiediew (ros.: Сергей Сергеевич Лебедев; ur. 1981 w Moskwie) – rosyjski pisarz, dziennikarz i publicysta. W swojej twórczości koncentruje się na pamięci i niepamięci rosyjskiego społeczeństwa o zbrodniach z okresu ZSRR[1]. Książki Lebiediewa zostały przetłumaczone na ponad 20 języków[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Lebiediew pochodzi z rodziny radzieckich geologów. Na jego dojrzałą twórczość wpływ wywarły ekspedycje geologiczne na północy Rosji i w Kazachstanie, w których brał udział jako nastolatek i w trakcie których natknął się na relikty obozów Gułag[3]. Odkrył też ślady zaangażowania swoich krewnych w stalinizm[4], co zainspirowało go do podejmowania w swojej prozie wątku zatajania niewygodnej przeszłości w historiach rodzinnych.

Lebiediew rozpoczął karierę literacką jako dziennikarz. Jego pierwsza powieść, Granica zapomnienia, znalazła się w 2011 na rosyjskich listach bestsellerów i została przetłumaczona na wiele języków. W tym samym roku Lebiediew otrzymał stypendium Kolokwium Literackiego w Berlinie, sponsorowanego przez Federalne Ministerstwo Spraw Zagranicznych w Berlinie. Jego kolejne powieści, opowiadające o negatywnych psychologicznych skutkach doświadczenia komunizmu w rosyjskim społeczeństwie, okazały się zbyt drażliwe politycznie dla rosyjskich wydawców i swoje premiery w formie przekładów na inne języki[5]. Częstymi zabiegami stosowanymi przez Lebiediewa w jego prozie są narracja pierwszoosobowa i rozbudowane metafory.

Lebiediew jest krytykiem obecnego życia politycznego w Rosji. Po reelekcji Władimira Putina na prezydenta państwa w 2018 powiedział, że Rosja jest „chora ze strachu”[6]. Potępił też rosyjską inwazję na Ukrainę w 2022[7][8]. Od 2018 mieszka w Poczdamie w Niemczech[9].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Powieści[edytuj | edytuj kod]

  • Предел забвения, wyd. Pierwoje Sientabria, Moskwa 2010
    • wydanie polskie: Granica zapomnienia, tłum. Grzegorz Szymczak, wyd. Claroscuro, Warszawa 2018
  • Год кометы, wyd. Cjentr Knigi Rudomino, Moskwa 2014
  • Люди августа, wyd. Intellektualnaja Literatura, Moskwa 2016
    • wydanie polskie: Ludzie sierpnia, tłum. Grzegorz Szymczak, wyd. Claroscuro, Warszawa 2021
  • Гусь Фриц, wyd. Wremja, Moskwa 2018
    • wydanie polskie: Dzieci Kronosa, tłum. Grzegorz Szymczak, wyd. Claroscuro, Warszawa 2019
  • Дебютант, wyd. Corpus, Moskwa 2020
    • wydanie polskie: Debiutant, tłum. Grzegorz Szymczak, wyd. Claroscuro, Warszawa 2020

Zbiór opowiadań[edytuj | edytuj kod]

  • Титан, wyd. Corpus, Moskwa 2022
    • wydanie polskie: Tytan, tłum. Grzegorz Szymczak, wyd. Claroscuro, Warszawa 2023

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Miesięcznik Twórczość » Złom odznaczeń, strach pokoleń. Pochwała Siergieja Lebiediewa [online] [dostęp 2023-11-19] (pol.).
  2. Сергей Лебедев [online], издательство Corpus [dostęp 2023-11-19] (ros.).
  3. Dr Barbara Kling, Sergej Lebedew – Der Himmel auf ihren Schultern [online], 21 lutego 2015 [dostęp 2023-11-19] (niem.).
  4. Dr Barbara Kling, Sergej Lebedew – Der Himmel auf ihren Schultern [online], 21 lutego 2015 [dostęp 2023-11-19] (niem.).
  5. Siergiej Lebiediew [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2023-11-19] (pol.).
  6. „Die Geschichte wird ihren Preis verlangen“ [online], NEUE Vorarlberger Tageszeitung, 17 marca 2018 [dostęp 2023-11-19] (ang.).
  7. Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2023-11-19].
  8. Rosyjski pisarz Siergiej Lebiediew o sytuacji w Ukrainie: „Ukraina oddaje wiele istnień, by Rosja się obudziła” [online], www.rmfclassic.pl [dostęp 2023-11-19] (pol.).
  9. Ulrich M. Schmid, Sergei Lebedew über das Schwarze Loch der russischen Kultur, „Neue Zürcher Zeitung”, 10 października 2021, ISSN 0376-6829 [dostęp 2023-12-09] (niem.).