Siergiej Szawło

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siergiej Szawło
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Siergiej Dmitrijewicz Szawło

Data i miejsce urodzenia

4 września 1956
Nikopol

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Trubnyk Nikopol
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1974–1975 Elektrons Ryga
1975–1976 Daugava Ryga 64 (10)
1977–1982 Spartak Moskwa 166 (34)
1983 Iskra Smoleńsk 40 (9)
1984–1985 Spartak Moskwa 57 (11)
1986–1987 Torpedo Moskwa 45 (1)
1987–1989 Rapid Wiedeń 22 (2)
1989–1990 Favoritner AC
1990–1992 Eintracht Wiedeń
1992–1993 SV Gerasdorf
1993–1997 FC Laxenburg
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1979–1985  ZSRR 19 (0)
1980  ZSRR olimpijska 5 (1)
W sumie: 24 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1994–2000 Rapid Wiedeń (juniorzy)
1999–2002 Rapid Wiedeń (konsultant)
2001–2002 FC Brunn
2003 Torpedo-Metałłurg Moskwa (rezerwy)
2004–2005 Spartak Moskwa (skaut)
2005–2008 Spartak Moskwa (dyr.generalny)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Siergiej Dmitrijewicz Szawło, rus. Сергей Дмитриевич Шавло, ukr. Сергій Дмитрович Шавло, Serhij Dmytrowicz Szawło (ur. 4 września 1956 w Nikopolu, w obwodzie dniepropetrowskim) – rosyjski piłkarz pochodzenia ukraińskiego, grający na pozycji pomocnika, były reprezentant ZSRR, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Trubnyk Nikopol. W 1974 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Elektrons Ryga, skąd w następnym roku przeszedł do Daugavy Ryga. W 1977 został piłkarzem Spartaka Moskwa. W 1983 występował w Iskrze Smoleńsk, po czym powrócił do Spartaka. W 1986 przeniósł się do innego moskiewskiego klubu Torpedo Moskwa. W lipcu 1987 jako jeden z pierwszych radzieckich piłkarzy wyjechał za granicę, gdzie bronił barw austriackich klubów Rapid Wiedeń, Favoritner AC, Eintracht Wiedeń, SV Gerasdorf oraz FC Laxenburg. W 1997 zakończył karierę zawodową.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

5 września 1979 debiutował w narodowej reprezentacji ZSRR w towarzyskim meczu z NRD. Łącznie rozegrał 19 meczów. W 1980 bronił barw olimpijskiej reprezentacji ZSRR, z którą zdobył brązowe medale Letnich Igrzysk Olimpijskich:

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze będąc piłkarzem od 1994 prowadził drużynę juniorów Rapidu Wiedeń. Po zakończeniu kariery zawodniczej w latach 1999–2002 pracował na stanowisku trenera-konsultanta Rapidu. W sezonie 2001/02 prowadził austriacki FC Brunn, po czym wrócił do Rosji, gdzie najpierw trenował drużynę rezerw klubu Torpedo-Metałłurg Moskwa, a potem szukał talenty piłkarskie dla Spartaka Moskwa. Latem 2005 objął stanowisko dyrektora generalnego klubu Spartak Moskwa. Po wygaśnięciu kontraktu zadecydował opuścić zajmowane stanowisko[1].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]