Spartak Moskwa (piłka nożna)
| |||
| |||
| Pełna nazwa | ОАО Футбольный клуб «Спартак» Москва | ||
| Przydomek | Мясо (Mięso) Спартачи (Spartaczi) Красно-белые (Czerwono-Biali) | ||
| Barwy | |||
| Data założenia | 1922 / 1934 | ||
| Liga | Priemjer-Liga | ||
| Państwo |  Rosja
| ||
| Stadion | Otkrytije Arena | ||
| Prezes | Leonid Fiedun
| ||
| Trener | Oleg Kononow
| ||
| |||
| Strona internetowa | |||
Spartak Moskwa (ros. «Спартак» Москва) – rosyjski wielosekcyjny klub sportowy z siedzibą w Moskwie, znany z sukcesów sekcji piłkarskiej. Drużyna piłkarska występuje w rozgrywkach Priemjer Ligi.
Nazwa pochodzi od Spartakusa, starożytnego wojownika, który wzniecił bunt przeciwko Rzymowi, i początkowo miała być polityczną aluzją[1].
Spis treści
Kluby-protoplaści[edytuj | edytuj kod]
- 1922—1925: Krasnaja Priesnia Moskwa
- 1926—1930: Piszczewiki Moskwa
Historia[edytuj | edytuj kod]
Spartak był założony w 1934 roku przez braci Starostinów, ale historia zespołu sięga do 1922 roku i tę datę klub uznaje oficjalnie[2]. Do historii klubu przypisuje się drużyny Krasnaja Priesnia i Piszczewiki grające w Mistrzostwach Moskwy. Bezpośrednim poprzednikiem Spartaka była natomiast Promkoopieracyja.
W czasach Związku Radzieckiego klub oficjalnie był amatorski, chociaż faktycznie prawie zawsze funkcjonował profesjonalnie.
Jesienią 1936 roku zdobył swoje pierwsze mistrzostwo ZSRR, a jego popularność cały czas rosła[według kogo?].
W latach 60. drużyna Spartaka wywalczyła dwa razy mistrzostwo kraju. Kolejna dekada przyniosła wielki kryzys i w 1976 roku Spartak spadł z elity. Powrót Spartaka był natychmiastowy i w 1979 roku zdobył on mistrzostwo pokonując Dynamo Kijów. Nową historię klub pisał już po rozpadzie Związku Radzieckiego, kiedy to stał się hegemonem nowo utworzonej Top Dywizji w Rosji. W pierwszych 10 latach jej istnienia zespół Spartaka wywalczył 9 razy mistrzostwo i reprezentował Rosję w rozgrywkach Ligi Mistrzów, Pucharu UEFA i Pucharu Zdobywców Pucharów.
Problemy zaczęły się wraz ze śmiercią prezesa klubu Nikołaja Starostina, który powierzył całą opiekę nad drużyną trenerowi Olegowi Romancewowi. Spartak popadł w kłopoty finansowe, a przejął go bogaty biznesmen Andriej Czerwiczenko, który traktował klub jako pralnię brudnych pieniędzy. Wraz z jego odejściem 2004 roku Spartak zaczął powoli odzyskiwać dawną pozycję i w 2005 zdobył wicemistrzostwo Rosji, pozbawiając go w ostatniej kolejce Lokomotiw Moskwa i kwalifikując się do eliminacji do Ligi Mistrzów 2006/2007. Od jesieni 2003 roku do końca 2007 roku podstawowym bramkarzem klubu był reprezentant Polski, były zawodnik Szachtara Donieck i Legii Warszawa - Wojciech Kowalewski.
Barwy i symbole[edytuj | edytuj kod]
Od początku istnienia klubu jego barwami są kolory czerwony i biały. Autorstwo klubowego herbu przypisuje się Nikołajowi Starostinowi.
      1935
|
   1985
|
    1994
|
  1998
|
 2001
|
  2012
|
   2014
|
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]
- Półfinalista Pucharu Europy Mistrzów Krajowych: 1991
- Półfinalista Pucharu Zdobywców Pucharów: 1993
- Półfinalista Pucharu UEFA: 1998
Krajowe[edytuj | edytuj kod]
| |||||
| Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
|---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo |
I miejsce | 12 | 1936 (jesień), 1938, 1939, 1952, 1953, 1956, 1958, 1962, 1969, 1979, 1987, 1989 | ||
| II miejsce | 11 | 1937, 1954, 1955, 1968, 1974, 1980, 1981, 1983, 1984, 1985, 1991 | |||
| III miejsce | 11 | 1936 (wiosna), 1940, 1946, 1948, 1949, 1957, 1961, 1963, 1970, 1982, 1986 | |||
Puchar |
zdobywca | 10 | 1938, 1939, 1946, 1947, 1950, 1958, 1963, 1965, 1971, 1992 | ||
| finalista | 5 | 1948, 1952, 1957, 1972, 1981 | |||
Puchar Ligi |
zdobywca | 1 | 1987 | ||
| finalista | - | ||||
| |||||
| Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
|---|---|---|---|---|---|
 Mistrzostwo |
I miejsce | 10 | 1992, 1993, 1994, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2017 | ||
| II miejsce | 3 | 2005, 2006, 2007 | |||
| III miejsce | 2 | 1995, 2002 | |||
 Puchar |
zdobywca | 3 | 1994, 1998, 2003 | ||
| finalista | 2 | 1996, 2006 | |||
 Superpuchar |
zdobywca | 1 | 2017 | ||
| finalista | 3 | 2004, 2006, 2007 | |||
Stadion[edytuj | edytuj kod]
Przez większość swojej historii Spartak nie miał własnego stadionu; rozgrywał swoje "domowe" mecze na Łużnikach lub korzystał z obiektów innych moskiewskich drużyn.
W 2014 roku otwarto w Moskwie Stadion Otkrytije Ariena. Pierwszy mecz na tym stadionie Spartak rozegrał 5 września 2014, remisując towarzyską z serbską Crveną Zvezdą 1–1.
Piłkarze[edytuj | edytuj kod]
Aktualna kadra[edytuj | edytuj kod]
Stan na sierpień 2019
|
|
Trenerzy[edytuj | edytuj kod]
- 1936:
Antonín Fivébr - 1936:
Michaił Kozłow - 1937-1938: Konstantin Kwasznin
- 1938-1939: Piotr Popow
- 1940: Władimir Gorochow
- 1941: Piotr Popow
- 1942-1943: Władimir Gorochow
- 1944: Konstantin Kwasznin
- 1945: Piotr Isakow
- 1945-1947: Albert Volrat
- 1948: Konstantin Kwasznin
- 1949-1951: Abram Dangułow
- 1951: Gieorgij Głazkow
- 1952-1954: Wasilij Sokołow
- 1955-1959: Nikołaj Gulajew
- 1960-1965: Nikita Simonian
- 1966: Nikołaj Gulajew
- 1967: Siergiej Salnikow
- 1967-1972: Nikita Simonian
- 1973-1975: Nikołaj Gulajew
- 1976: Anatolij Krutikow
- 1977-1988: Konstantin Bieskow
- 1989-1995:
Oleg Romancew - 1996: Gieorgij Jarcew
- 1997-2003: Oleg Romancew
- 2003: Andriej Czernyszow
- 2004:
Nevio Scala - 2004-2006:
Aleksandrs Starkovs - 2006-2007: Władimir Fiedotow
- 2007-2008: Stanisław Czerczesow
- 2008: Igor Lediachow
- 2008-2009:
Michael Laudrup - 2009-2012: Walerij Karpin
- 2012:
Unai Emery - 2012-2014: Walerij Karpin
- 2014: Dmitrij Gunko
- 2014-2015:
Murat Yakın - 2015-2016: Dmitrij Aleniczew
- 2016-: Massimo Carrera
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tomasz Wołek: Futbol - historie prawdziwe. s. 116-117. ISBN 978-83-7770-993-1.
- ↑ Russia - List of Foundation Dates and Name Changes (ang.). RSSSF.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona klubu (ros. • ang.)
| ||||
