Siły Zbrojne Serbii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Serbscy i ukraińscy żołnierze podczas ćwiczeń Exercise Rapid Trident 2011 na Ukrainie, 28 lipca 2011

Siły zbrojne Serbii (serb. Vojska Srbije, VS) – siły i środki wydzielone przez Republikę Serbii do ochrony jej interesów i prowadzenia walki. Składają się z wojsk lądowych oraz z wojsk lotniczych i obrony powietrznej. Wydatki na wojskowość wyniosły w 2015 roku 1,41% PKB[1].

22 grudnia 2016 premier Serbii ogłosił, że kraj ma otrzymać od Rosji 6 myśliwców MiG-29, 30 czołgów T-72S i 30 wozów BRDM-2 w ramach współpracy wojskowej[2][3].

Organizacja i struktura[edytuj | edytuj kod]

Głęboko zreformowane po ogłoszeniu niepodległości[4]. Mają charakter zawodowy – pobór zniesiono 1 stycznia 2011. W 2014 roku liczyły 32 500 żołnierzy (docelowo: 30 000). Rezerwę pierwszej kolejności stanowi 2000 osób. Szkolenie wojskowe przeszło łącznie ok. 1,7 mln mężczyzn. Rezerwę stanowią mężczyźni do 60 roku życia i kobiety do 50 roku życia[1].

Siły zbrojne podzielone są dwa rodzaje: wojska lądowe oraz wojska lotnicze i obrony powietrznej (ok. 4500 żołnierzy)[4]. Podlegają one sztabowi generalnemu. Bezpośrednio sztabowi podległe są również: zarząd szkolenia, brygada gwardii, brygada łączności, brygada logistyczna, 224. Centrum Walki Radioelektronicznej[4].

Wojska lądowe złożone są ze[4]:

  • sztabu, zlokalizowanego w Niszu[2]
  • 4 brygad ogólnowojskowych zlokalizowanych w miastach[2]: Nowy Sad, Kraljevo, Nisz i Vranje
  • brygady sił specjalnych
  • brygady artylerii
  • samodzielne bataliony obrony przeciwlotniczej
  • flotylla rzeczna operująca na rzekach Dunaj, Cisa i Sawa - w sile brygady, w tym batalion pontonów

Zwierzchnikiem sił zbrojnych jest prezydent Serbii. Mianuje on, awansuje i dymisjonuje oficerów sił zbrojnych[5].

Wojska Lądowe[edytuj | edytuj kod]

Amerykańsko-serbskie ćwiczenia Combined Resolve II w Niemczech, 17 maja 2014

Siły lądowe obchodzą święto 16 listopada na cześć bitwy pod Kolubarą[2].

Park maszynowy w roku 2014[4]:

  • pojazdy:
    • 320 bojowych wozów piechoty M-98 Vidra (modyfikacja jugosłowiańskiego M-80)
    • 225 czołgów, w tym 212 pojugosłowiańskich M-84/M-84A i 13 T-72; 20 M-84 i 48 T-72 w zakonserwowanej rezerwie (częściowo zeskanowane)
    • 58 kołowych transporterów opancerzonych M-86 (głównie żandarmerii wojskowej)
    • 36 pojazdów rozpoznawczych BRDM-2
    • 24 niszczyciele czołgów BOV-1; 48 dalszych sztuk w rezerwie
    • 21 samochodów opancerzonych HMMWV M1151
    • 16 czołgów mostowych MT-55A
    • 16 wozów zabezpieczenia technicznego M-84AI
    • 12 wozów dowodzenia BTR-50PK
    • 6 wozów BTR-60PU
  • artyleria
    • ok. 170 moździerzy kal. 82 mm i 120 mm
    • 72 haubice samobieżne 2S1 Goździk kal. 122 mm
    • 54 samobieżne wyrzutnie niekierowanych pocisków rakietowych M-77 Oganj
    • 36 holowanych haubic M-84 kal. 152 mm
    • 18 holowanych armat M-46 kal. 130 mm
    • 4 samobieżne wyrzutnie niekierowanych pocisków rakietowych M-96 Orkan-2 kal. 262 mm
    • W składach mobilizacyjnych: 72 holowane haubice D-30J kal. 122 mm, 18 armat holowanym M-46 oraz 18 samobieżnych wyrzutni niekierowanych pocisków rakietowych kal. 128 mm

Wojska Lotnicze i Obrony Powietrznej[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Siły powietrzne i obrona przeciwlotnicza Serbii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b CIA: The World Factbook - Serbia. CIA. [dostęp 2017-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-24)]. (ang.).
  2. ↑ a b c d Ground Forces - Serbia. Global Security. [dostęp 2017-01-02]. (ang.).
  3. ↑ Juliusz Sabak, Rosyjski „prezent” dla Serbii. Czołgi, transportery i myśliwce [online], defence24.pl, 23 grudnia 2016 [dostęp 2017-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-03] (pol.).
  4. ↑ a b c d e Igor Bozinovski: Aktualny stan sił zbrojnych Serbii. Fundacja Polskie Forum Bezpieczeństwa, 2014-09-01. [dostęp 2017-01-02]. (pol.).
  5. ↑ Informacje o kraju - Serbia. MSZ. [dostęp 2017-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-25)]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Siły_Zbrojne_Serbii&oldid=70570829”