Skrzydło pasmowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
MiG-29 ze skrzydłami pasmowymi
F-16 ze skrzydłami pasmowymi

Skrzydło pasmowe – rodzaj skrzydła używanego w samolotach myśliwskich ułatwiający wykonywanie manewrów przy dużych kątach natarcia. Skrzydło pasmowe jest kombinacją skrzydła trapezowego o zaokrąglonej krawędzi natarcia ze skrzydłem trójkątnym o małym wydłużeniu, ostrej, krzywoliniowej krawędzi natarcia i dużym skosie.

Działanie takiego skrzydła polega na generowaniu przykadłubowego wiru powietrza, który odrywając się od ostrej krawędzi natarcia skrzydła trójkątnego o dużym skosie indukuje podobne wiry na zasadniczym skrzydle trapezowym. Wiry te mają dużą energię w warstwie przyściennej i opływając skrzydło tworzą obszary podciśnienia zwiększając siłę nośną oraz zapobiegają oderwaniu się strug powietrza przy lotach z dużymi kątami natarcia. Skrzydła pasmowe zapewniają duży współczynnik siły nośnej w bardzo szerokim zakresie prędkości i kątów natarcia zwiększając dzięki temu możliwości manewrowe samolotu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stefan Szczeciński: Ilustrowany leksykon lotniczy. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1988, s. 287. ISBN 83-206-0633-0.