Snihuriwka
47°04′15″N 32°47′59″E/47,070833 32,799722.jpg)
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Populacja (2018) • liczba ludności |
| ||||
| Kod pocztowy |
57309 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
BE | ||||
Położenie na mapie obwodu mikołajowskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
| 47°04′15″N 32°47′59″E/47,070833 32,799722
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Ukraina
| |||||
Snihuriwka (ukr. Снігурівка) – miasto na Ukrainie w obwodzie mikołajowskim. Do 17 lipca 2020 centrum administracyjne zlikwidowanego rejonu snihuriwskiego. Węzeł kolejowy. Ośrodek przemysłu spożywczego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Jesienią 1812 osadnicy z obwodu mohylewskiego przybyli do guberni chersońskiej. Na prawym brzegu rzeki Ingulec (dopływu Dniepru) założyli wioskę. Ponieważ większość osadników pochodziła ze wsi Snihuriwka, postanowili nazwać nową wieś tak samo.
W marcu 1923 utworzono rejon snihuriwski.
Podczas Hołodomoru miasto, podobnie jak cała Ukraina, cierpiało klęskę głodu.
W czasie II wojny światowej osada znalazła się pod okupacją niemiecką. W marcu 1944 Snihuriwka ponownie znalazła się pod kontrolą wojsk sowieckich. Z 1520 mieszkańców Snihuriwki, którzy poszli na front, tylko 680 wróciło do swoich rodzinnych stron.
W 1952 roku zbudowano tu system nawadniający. Kanały były tak głębokie i szerokie, że przepływały przez nie statki o małym tonażu[2].
Prawa miejskie Snihiriwka posiada od 1961. W 1989 miasto liczyło 17 506 mieszkańców[3]. W 2013 było ich już tylko 13 131[4].
17 lipca 2020 w wyniku reformy administracyjno-terytorialnej oraz likwidacji rejonu snihurowskiego miasto weszło w skład rejonu basztańskiego obwodu mikołajowskiego.
Inwazja Rosji na Ukrainę w 2022[edytuj | edytuj kod]
1 marca 2022 mieszkańcy zablokowali rosyjski sprzęt w Basztance i Snihuriwce oraz pojmali rosyjskich żołnierzy[5]. 3 marca rozpoczęły się walki wokół miasta. 19 marca Snihuriwka została zdobyta przez wojska rosyjskie[2]. Miasto zostało wyzwolone przez Siły Zbrojne Ukrainy 9 listopada 2022[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.54.
- ↑ a b Маленьке селище з гарною назвою: історія і сучасність миколаївської Снігурівки, mykolaiv-future.com.ua, 12 kwietnia 2022 [dostęp 2022-10-24] (ukr.).
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу.
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
- ↑ Ситуація в Миколаєві прямо зараз: що відбувається в місті, rbc.ua, 1 marca 2022 [dostęp 2022-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-02] (ukr.).
- ↑ Asami Terajima, Ukraine war latest: Russia orders withdrawal from Kherson, Ukraine doesn’t confirm yet, The Kyiv Independent, 9 listopada 2022 [dostęp 2022-11-09].
