Soap&Skin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Soap&Skin
Ilustracja
Anja Plaschg na Wiedeńskim Festiwalu Muzycznym (2011)
Imię i nazwisko

Anja Plaschg

Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1990
Poppendorf, Austria

Gatunki

eksperymentalna, dark wave, dark ambient, sadcore

Aktywność

od 2006

Wydawnictwo

Couch Records, PIAS Recordings, Shitkatapult, SOLFO Music

Strona internetowa
Soap&Skin
Wokalistka podczas Amadeus Austrian Music Award (2009)

Soap&Skineksperymentalny projekt muzyczny austriackiej artystki Anji Franziski Plaschg (ur. 5 kwietnia 1990 w Poppendorfie).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Anja Plaschg dorastała w małej wiosce o nazwie Poppendorf (blisko Gnas w południowo-wschodniej Styrii), gdzie jej rodzice prowadzą gospodarstwo rolne. Grała na fortepianie, odkąd skończyła 6 lat. W wieku 14 lat rozpoczęła naukę gry na skrzypcach i zainteresowała się muzyką elektroniczną. Uczęszczała do Politechniki Projektowania Graficznego w Grazu, ale odeszła z niej w wieku 16 lat i wkrótce potem przeniosła się do Wiednia. Tam studiowała sztukę w Akademii Sztuk Pięknych w klasie mistrzowskiej Daniela Richtera, ale w wieku 18 lat ponownie porzuciła naukę[1].

Duży wpływ na muzykę graną przez Soap&Skin mieli tacy muzycy, jak Xiu Xiu, Cat Power, Björk, Nico, Aphex Twin i kompozytorzy: Siergiej Rachmaninow i Arvo Pärt[2].

Po zagraniu zaledwie kilku koncertów została nazwana „Wunderkind”[3]. W 2008 zagrała niemiecką piosenkarkę Nico w spektaklu Nico - Sphinx aus Eis Wernera Fritscha w Berlinie i Wiedniu, wykonując podczas niego kilka piosenek ze swojej pierwszej EPki, w tym „Janitor of Lunacy”[4].

Jej pierwszy album, Lovetune for Vacuum, ukazał się w marcu 2009[5]. Otrzymał on przychylne recenzje i trafił na 5. miejsce w austriackim Top 10. Album osiągnął również wysokie pozycje na listach w Niemczech, Belgii i Francji. Dziennikarze muzyczni stwierdzili, że artystka będzie nową gwiazdą austriackiego popu[6]. W 2010 artystka zdobyła muzyczną nagrodę European Border Breakers Award za międzynarodowy sukces[7].

W 2010 jej utwór „Mr. Gaunt Pt 1000” został wykorzystany w reklamie telewizyjnej Forda Mondeo. W tym samym roku we francuskim filmie Mes chères études w napisach końcowych została wykorzystana piosenka wokalistki zatytułowana „The Sun”, a utwory „Brother of Sleep” i „Marche Funèbre” zostały zagrane w ścieżce dźwiękowej do amerykańskiego thrillera At the End of the Day wytwórni Universal Studios z 2010.

Śmierć jej ojca w 2009 była tematem przewodnim minialbumu Narrow, który ukazał się w lutym 2012[8].

W 2012 wystąpiła w austriackim filmie Stilleben, w drugoplanowej roli (postać Carmen).

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ojciec Plaschg zmarł w 2009 na atak serca[8][9][10]. W tym czasie artystka stwierdziła, że cierpiała na „poważną depresję”[11], z powodu której była leczona[8][11].

Podczas koncertu w lutym 2013 Plaschg ujawniła, że była w ciąży. Urodziła córkę w lipcu tego samego roku.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy[edytuj | edytuj kod]

Rok Album Pozycja na liście
AUT
2008 Untitled
2009 Lovetune for Vacuum 5
2009 Marche Funèbre
2012 Narrow
2013 Sugarbread
2018 From Gas To Solid / You Are My Friend

Single[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście Album
AUT
2009 „Spiracle” 45 Lovetune for Vacuum
2009 „Mr. Gaunt Pt 1000” 60
2009 „Cynthia”
2015 „Mawal Jamar”

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stillleben (2012)[12]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sonja Eismann: Elektro-Musikerin Soap&Skin – Österreichs Next Wunderkind. Die Tageszeitung, 2008-01-30. [dostęp 2016-03-19]. (niem.).
  2. Stefan Koroschetz: Soap & Skin. skug.at, 2007-06-04. [dostęp 2016-03-19]. (niem.).
  3. Stromstöße aus purem Jetzt. Der Spiegel, 2008-11-17. [dostęp 2016-03-19]. (niem.).
  4. Nico – Sphinx aus Eis. Kulturstiftung des Bundes. [dostęp 2016-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-31)]. (niem.).
  5. Der Tod steht ihr gut. derStandard.at, 2009-03-04. [dostęp 2016-03-19]. (niem.).
  6. Hoffnung für den heimischen Pop? Anja Plaschg alias Soap & Skin will nur das nicht. Profil, 2009-03-05. [dostęp 2016-03-19]. (niem.).
  7. European Border Breakers Awards 2010. europeanborderbreakersawards.eu. [dostęp 2016-03-19]. (ang.).
  8. a b c Stefan Niederwieser: For Father, Forever Ago. The Gap, 2012-02-15. [dostęp 2016-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
  9. Cate Blanche: Planet Gear: Soap&Skin's Harmonium, Piano and Aero-Organ. Drowned In Sound, 2012-02-02. [dostęp 2016-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  10. Soap&Skin. blipagency.com. [dostęp 2016-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  11. a b Stephen Dalton: "I Wish I Would Be A Man": Soap&Skin Interview & Quietus Mix 60. The Quietus, 2012-03-15. [dostęp 2016-03-19]. (ang.).
  12. Stillleben - Soup&Skin. freibeuterfilm.com. [dostęp 2016-03-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]