Sobotka (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sobotka
Sobotka

Sobotka (Sabotka, Sobotke, Sobótka, Doliwa odmienny) – kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Doliwa.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu błękitnym skos srebrny obarczony trzema różami czerwonymi. Klejnot: Nad hełmem bez korony trzy róże czerwone w słup między dwoma rogami bawolimi w pasy błękitne i srebrne. Labry: błękitne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb wzmiankuje jedynie Nowy Siebmacher.

Rodzina Sobotka[edytuj | edytuj kod]

Sobotkowie byli cząstkową szlachtą siedzącą na dziale we wsi Siemirowice. Pierwsze wzmianki o rodzinie pochodzą z lat 1575 i 1601 (potwierdzenie lenna dla rodziny Sebotken), kolejne z lat 1614 (Stefan i Marcin Sobotkowie), 1628 (Sebotke). Rodzina wygasła przed 1658, zaś jej dział objęli w posiadanie Dzięcielscy.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Sobotka (Sabotka, Sabotke, Sebotke, Sebotken, Sobotke).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej T.2. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2007, s. 181, 296. ISBN 978-83-924425-9-2.