Solfa
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Solfa – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis herbu z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:
W polu barwy nieznanej, damascenowanym, papuga barwy naturalnej, trzymająca w uniesionej łapie gałązkę z różą czerwoną. Klejnot: nad hełmem bez korony, samo godło. Labry barwy nieznanej.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany przez cesarza Karola V w 1541. W Polsce potwierdzony Janowi Solfie, kanonikowi wrocławskiemu, wileńskiemu, warmińskiemu i warszawskiemu, lekarzowi królewskiemu 18 lutego 1541.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Ponieważ herb Solfa był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu: Solfa.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 267. ISBN 83-7181-217-5.
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |