Barcja: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m zamiana szablonu "źródła" na "dopracować" |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''Barcja''' – kraina historyczna w [[Prusy (kraina historyczna)|Prusach]], na wschodnim brzegu [[Łyna|Łyny]], zamieszkiwana przez jedno z plemion [[Prusowie|pruskich]] - Bartów. Terytorium Barcji wchodziło w skład [[Archidiecezja warmińska|diecezji warmińskiej]] i dominium [[Warmia|warmińskiego]]. |
'''Barcja''' – kraina historyczna w [[Prusy (kraina historyczna)|Prusach]], na wschodnim brzegu [[Łyna|Łyny]], zamieszkiwana przez jedno z plemion [[Prusowie|pruskich]] - Bartów. Terytorium Barcji wchodziło w skład [[Archidiecezja warmińska|diecezji warmińskiej]] i dominium [[Warmia|warmińskiego]]. |
||
Bartowie przystąpili po raz pierwszy do walki z Krzyżakami w 1240 r., uczestnicząc wraz z Warmami i Natangami w oblężeniu Bałgi. Brali także udział w I powstaniu Prusów, które wybuchło w 1242 r. i trwało do 1249 r. Prawdopodobnie podbój Barcji nastąpił w latach 1251–1252, gdy kolejnych najazdów dokonali: margrabia branderburski Otto III, biskup Merseburga Henryk I i hrabia von Schwarzburg. Ich następstwem było opanowanie całego terytorium i wybudowanie na jego obszarze zamków: Bartoszyce, Reszel i Wiesenburg. W 1260 r., w efekcie klęski Zakonu nad rzeką Durbą, w Kurlandii, doszło do wybuchu ogólnopruskiego powstania, które trwało do 1273 r. Na terenie Barcji rozpoczęło się długotrwałe oblężenie przez Prusów zamków i Wallewona, oraz spalenie Reszla przez uciekających Krzyżaków<ref>http://pismo.pruthenia.pl/pruthenia_7/Pruthenia_7_2012_Klimek-R_Gdzie_po%C5%82o%C5%BCone_by%C5%82y_zamki_Wiesenburg_%28Wallewona%29_i_Weistotepila.pdf</ref>. |
|||
| ⚫ | Główne miasta |
||
| ⚫ | Główne miasta leżące na terenie dawnej Barcji: [[Kętrzyn]] (dawn. Rastembork) i [[Bartoszyce]] (dawn. Barsztyn) oraz [[Korsze]], [[Barciany]] i [[Srokowo]] (dawn. Dryfort) po stronie polskiej oraz po stronie [[obwód kaliningradzki|obwodu kalinigradzkiego]]: [[Żeleznodorożnyj]] (dawn. Gierdawy), [[Kryłowo]] (dawn. Nordenbork), [[Drużba (obwód kaliningradzki)|Drużba]] (dawn. Alembork), [[Prawdinsk]] (dawn. Frydląd). Barcja sięga w okolice [[Znamiensk]]a (dawn. Welawa) i [[Gwardiejsk]]a (dawn. Tapiawa). |
||
{{Przypisy}} |
|||
[[Kategoria:Historia zakonu krzyżackiego]] |
[[Kategoria:Historia zakonu krzyżackiego]] |
||
Wersja z 10:08, 27 maj 2014
 |
Ten artykuł od 2012-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Barcja – kraina historyczna w Prusach, na wschodnim brzegu Łyny, zamieszkiwana przez jedno z plemion pruskich - Bartów. Terytorium Barcji wchodziło w skład diecezji warmińskiej i dominium warmińskiego.
Bartowie przystąpili po raz pierwszy do walki z Krzyżakami w 1240 r., uczestnicząc wraz z Warmami i Natangami w oblężeniu Bałgi. Brali także udział w I powstaniu Prusów, które wybuchło w 1242 r. i trwało do 1249 r. Prawdopodobnie podbój Barcji nastąpił w latach 1251–1252, gdy kolejnych najazdów dokonali: margrabia branderburski Otto III, biskup Merseburga Henryk I i hrabia von Schwarzburg. Ich następstwem było opanowanie całego terytorium i wybudowanie na jego obszarze zamków: Bartoszyce, Reszel i Wiesenburg. W 1260 r., w efekcie klęski Zakonu nad rzeką Durbą, w Kurlandii, doszło do wybuchu ogólnopruskiego powstania, które trwało do 1273 r. Na terenie Barcji rozpoczęło się długotrwałe oblężenie przez Prusów zamków i Wallewona, oraz spalenie Reszla przez uciekających Krzyżaków[1].
Główne miasta leżące na terenie dawnej Barcji: Kętrzyn (dawn. Rastembork) i Bartoszyce (dawn. Barsztyn) oraz Korsze, Barciany i Srokowo (dawn. Dryfort) po stronie polskiej oraz po stronie obwodu kalinigradzkiego: Żeleznodorożnyj (dawn. Gierdawy), Kryłowo (dawn. Nordenbork), Drużba (dawn. Alembork), Prawdinsk (dawn. Frydląd). Barcja sięga w okolice Znamienska (dawn. Welawa) i Gwardiejska (dawn. Tapiawa).