5 Pułk Piechoty (LP): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: Kwasków przeniesiono do Kwasków (wieś w województwie łódzkim) |
→Walki pułku: drobne merytoryczne |
||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
Po przekroczeniu Wisły pułk walczył pod Józefowem i Urzędowem. Pod Jastkowem wspierał nowo sformowany 4 pułk pułkownika Roji. W końcu sierpnia pułk walczył pod Raśną i Wysokiem Litewskiem. W pierwszych dniach września przegrupował się na Wołyń na linię Stochodu i Styru i do grudnia prowadził ciężkie walki w rejonie Kołki - Koszyszcze - Stowygoroże<ref name="Faszcza"></ref>. |
Po przekroczeniu Wisły pułk walczył pod Józefowem i Urzędowem. Pod Jastkowem wspierał nowo sformowany 4 pułk pułkownika Roji. W końcu sierpnia pułk walczył pod Raśną i Wysokiem Litewskiem. W pierwszych dniach września przegrupował się na Wołyń na linię Stochodu i Styru i do grudnia prowadził ciężkie walki w rejonie Kołki - Koszyszcze - Stowygoroże<ref name="Faszcza"></ref>. |
||
W końcu kwietnia 1916 roku, wspólnie z innymi oddziałami 1 Brygady |
W końcu kwietnia 1916 roku, wspólnie z innymi oddziałami 1 Brygady Legionów obsadził rejon na północ od "Polskiej Góry" pod wsią Kostiuchnówka. Gdy trwała [[Ofensywa Brusiłowa]] w dniu 4 lipca nastąpiło [[natarcie]] piechoty rosyjskiej na polskie pozycje i rozpoczęła się [[Bitwa pod Kostiuchnówką]]. W najtrudniejszej sytuacji znalazł się I/ 5 pp. Batalion musiał walczyć w [[Okrążenie|okrążeniu]]. W wyniku przewagi ilościowej Rosjan, oddziały 5 pułku wycofały się na linię Stochodu. Mimo wycofania się armii austro-węgierskiej, za sprawą długiego oporu polskich Legionów odniesiono ważny sukces strategiczny, zapobiegając przełamaniu frontu mogącemu spowodować całkowitą dezorganizację frontu na tym odcinku. |
||
{{cytat|W wydanym po bitwie rozkazie z 11 lipca Piłsudski napisał: |
{{cytat|W wydanym po bitwie rozkazie z 11 lipca Piłsudski napisał: |
||
Wersja z 14:32, 23 cze 2014
| {{{motto}}} | |
| UWAGA: Błąd parametru {{{kategoria wojska}}}= Ten parametr może przyjmować jedynie wartości:
| |
 {{{opis grafiki}}} | |
| Historia | |
| Państwo |
{{{państwo}}} |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Nazwa wyróżniająca |
{{{nazwa wyróżniająca}}} |
| Tradycje | |
| Święto |
{{{święto}}} |
| Nadanie sztandaru |
{{{nadanie sztandaru}}} |
| Rodowód |
{{{rodowód}}} |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
{{{dowódca pierwszy}}} |
| Obecny |
{{{dowódca obecny}}} |
| Ostatni |
{{{dowódca ostatni}}} |
| Działania zbrojne | |
| {{{działania zbrojne}}} | |
| Organizacja | |
| Formacja |
{{{formacja}}} |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
{{{podległość}}} |
| Skład |
{{{skład}}} |
| Odznaczenia | |
| {{{odznaczenia}}} | |
| [{{{www}}} Strona internetowa] | |
5 Pułk Piechoty (5 pp) – oddział piechoty Legionów Polskich.
Formowanie
W nocy z 5 na 6 sierpnia 1914 roku, na teren Królestwa Kongresowego wkroczyła 1 kompania kadrowa. W kolejnych dniach dołączyły do niej pozostałe oddziały. 18 sierpnia zgrupowanie zostało podzielone na pięć batalionów: I — Żegoty -Januszajtisa, II — Norwida-Neugebauera, III — Śmigłego-Rydza, IV — Wyrwy-Furgalskiego, V — Karaszewicza-Tokarzewskiego.
W grudniu 1914 roku została zorganizowana dwupułkowa I Brygada Legionów Polskich. Na bazie dotychczasowych II i IV batalionu utworzono 5 pułk. Jako oficjalną datę powstania pułku uznano 18 XII 1914 roku[1]. W ramach wewnętrznej numeracji, pułk nosił numer 2 [2].
Walki pułku
W połowie grudnia pułk z Nowego Sącza pomaszerował pod Tarnów. W dniach 22 - 25 grudnia walczył z oddziałami rosyjskimi pod Łowczówkiem[3].
2 marca pułk obsadził odcinek nad Nidą w rejonie Sobowice - Pawłowice - Kwasków[3]. Tam do maja toczył walki pozycyjne. 11 maja przeprawił się przez Nidę i ścigał oddziały rosyjskie w kierunku wschodnim. Od 16 do 25 maja walczył w bitwie pod Konarami. W czerwcu, w ramach letniej ofensywy państw centralnych, 5 pp wziął udział w bitwie pod Ożarowem i Tarłowem. Za zasługi w bojach Józef Piłsudski nadał pułkowi przydomek "Zuchowatych"[1].
Po przekroczeniu Wisły pułk walczył pod Józefowem i Urzędowem. Pod Jastkowem wspierał nowo sformowany 4 pułk pułkownika Roji. W końcu sierpnia pułk walczył pod Raśną i Wysokiem Litewskiem. W pierwszych dniach września przegrupował się na Wołyń na linię Stochodu i Styru i do grudnia prowadził ciężkie walki w rejonie Kołki - Koszyszcze - Stowygoroże[1].
W końcu kwietnia 1916 roku, wspólnie z innymi oddziałami 1 Brygady Legionów obsadził rejon na północ od "Polskiej Góry" pod wsią Kostiuchnówka. Gdy trwała Ofensywa Brusiłowa w dniu 4 lipca nastąpiło natarcie piechoty rosyjskiej na polskie pozycje i rozpoczęła się Bitwa pod Kostiuchnówką. W najtrudniejszej sytuacji znalazł się I/ 5 pp. Batalion musiał walczyć w okrążeniu. W wyniku przewagi ilościowej Rosjan, oddziały 5 pułku wycofały się na linię Stochodu. Mimo wycofania się armii austro-węgierskiej, za sprawą długiego oporu polskich Legionów odniesiono ważny sukces strategiczny, zapobiegając przełamaniu frontu mogącemu spowodować całkowitą dezorganizację frontu na tym odcinku.
W wydanym po bitwie rozkazie z 11 lipca Piłsudski napisał: ...najcięższe działanie bojowe spadło tym razem na pułk 2 mojej brygady, pułk "zuchowatych" Berbeckiego. Pułk stracił swego dowódcę ciężko rannego, obu komendantów batalionów zabitych, więcej niż połowa oficerów i prawie połowa żołnierzy spłaciła krwią serdeczną dług Ojczyźnie i sławie wojska — i pomimo to, pułk zmniejszony w składzie wyszedł wyczerpany fizycznie, nie moralnie. Boje pułku Berbeckiego [...] zaliczonymi być muszą do najsławniejszych, jakie Brygada przeżyła. [...] Dziękuję oficerom i żołnierzom pułku Berbeckiego [...] za dzielną pracę i bohaterstwo w tych walkach.
Spod Kostiuchnówki, pułk został wycofany nad Stochód. Tu do października prowadził jeszcze szereg walk – pod Dubniakami, Rudką Mizyńską i Sitowiczami. W połowie października został przewieziony do Baranowicz. Zaś w końcu listopada został przetransportowany do Pułtuska[4], gdzie miał stanowić podstawę do tworzenia przyszłych sił zbrojnych przy boku Niemców. Tu wszedł w podporządkowanie dowódcy III Brygady Legionów płk. Szeptyckiego.
W czasie kryzysu przysięgowego żołnierze pułku odmówili złożenia przysięgi. 17 lipca 1917 r. w Zegrzu 5 pułk piechoty został rozwiązany. Żołnierzy pochodzących z Królestwa internowano w Beniaminowie i Szczypiornie, a mieszkańców Galicji wcielono do jednostek austro-węgierskich[1].
W okresie istnienia pułku w walkach zginęło 32 oficerów i 304 szeregowych, rannych zostało 1176 oficerów oraz szeregowych[1].
Sztandar pułku
Prawa strona wykonana była z czerwonego jedwabiu. W środku znajdował się w wieńcu laurowym herb dwupolowy Rzeczypospolitej pod koroną. U góry widniał napis WOJSKO POLSKIE na dole PUŁK 5-TY PIECHOTY. Na lewej stronie, na białym tle znajdował się herb dwupolowy Rzeczypospolitej, a na dole data 1914 - 1916[5].
Dowódcy pułku
- kpt. Leon Berbecki 18 XII 1914 - 5 VII 1916
- mjr Stanisław Burhardt-Bukacki 6 VII 1916 - 25 IX 1916
- ppłk Leon Berbecki 26 IX 1916 - XI 1916
- mjr Ryszard Trojanowski XI 1916 - 1917
- mjr Stanisław Burhardt-Bukacki 1917 - 17 VII 1917
- ↑ a b c d e Dariusz Faszcza: 5 pułk piechoty Legionów. s. 9 - 12.
- ↑ Zamiast dwóch trzybatalionowych pułków (1 i 5), na jakie oficjalnie dzieliła się brygada, istniały trzy (1, 2 i 3) — każdy po dwa bataliony
- ↑ a b Księga chwały piechoty (metryka)
- ↑ Kazimierz Bąbiński Zarys historji wojennej 5-go Pułku Piechoty Legionów, Warszawa, 1929, s. 14
- ↑ Dariusz Faszcza: 5 pułk piechoty Legionów. s. 48 - 49.
Bibliografia
- Kazimierz Bąbiński, Zarys historii wojennej 5-go Pułku Piechoty Legionów, Warszawa 1929.
- Księga chwały piechoty, praca zbiorowa, Warszawa 1992, reprint wydania z 1939 r.
- Dariusz Faszcza: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. 5 pułk piechoty Legionów. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 1994. ISBN 83-85621-43-1.