Frank Hadow: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
| Linia 10: | Linia 10: | ||
|miejsce śmierci = [[Kanał Bridgewater|Bridgewater]] |
|miejsce śmierci = [[Kanał Bridgewater|Bridgewater]] |
||
|wzrost = |
|wzrost = |
||
|masa_ciała = |
|masa_ciała = |
||
|gra = |
|gra = |
||
|status profesjonalny = |
|status profesjonalny = |
||
|zakończenie kariery = |
|zakończenie kariery = |
||
|trener = |
|trener = |
||
|S turnieje = |
|S turnieje = |
||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
'''Patrick Francis Hadow''' (ur. [[24 stycznia]] [[1855]] w [[Regent’s Park]], zm. [[29 czerwca]] [[1946]] w [[Kanał Bridgewater|Bridgewater]]) – [[Wielka Brytania|brytyjski]] [[tenis]]ista, zwycięzca [[Wimbledon]]u. |
'''Patrick Francis Hadow''' (ur. [[24 stycznia]] [[1855]] w [[Regent’s Park]], zm. [[29 czerwca]] [[1946]] w [[Kanał Bridgewater|Bridgewater]]) – [[Wielka Brytania|brytyjski]] [[tenis]]ista, zwycięzca [[Wimbledon]]u. |
||
Hadow uprawiał kilka dyscyplin sportowych, przede wszystkim [[krykiet]] – był kapitanem szkolnej drużyny w Harrow oraz reprezentantem Middlesex. Stale przebywał na [[Cejlon]]ie, gdzie prowadził plantację herbaty. |
Hadow uprawiał kilka dyscyplin sportowych, przede wszystkim [[krykiet]] – był kapitanem szkolnej drużyny w Harrow oraz reprezentantem Middlesex. Stale przebywał na [[Cejlon]]ie, gdzie prowadził plantację herbaty{{odn|Dutkowski|1979|loc=Przyjdzie walec i wyrówna…|s=28–40}}. |
||
== Kariera tenisowa == |
== Kariera tenisowa == |
||
W czasie pobytu na wakacjach w [[Londyn]]ie wystąpił w 1878 roku w drugiej edycji |
W czasie pobytu na wakacjach w [[Londyn]]ie wystąpił w 1878 roku w [[Wimbledon 1878|drugiej edycji]] [[Wimbledon]]u. W turnieju obowiązywała wówczas zasada ''challenge round'', która zapewniała obrońcy tytułu udział w finale w kolejnej edycji. Hadow przeszedł turniej pretendentów („All-Comers”) bez straty seta. W decydującym meczu, nazwanym potem „pojedynkiem w słońcu”, zmierzył się ze [[Spencer Gore|Spencerem Gorem]], z którym wygrał 7:5, 6:1, 9:7. Hadow przezwyciężył opierający się na [[wolej]]ach agresywny styl gry Gore’a, zagrywając [[lob]]y, za których pioniera jest uznawany{{odn|Dutkowski|1979|loc=Przyjdzie walec i wyrówna…|s=28–40}}. |
||
Prawdopodobnie nie grał już więcej w tenisa. Nie bronił tytułu w 1879 roku (tym samym zwycięstwo przypadło najlepszemu w turnieju pretendentów [[John Hartley|Johnowi Hartleyowi]]). Wystąpił w zawodach dopiero w 1926 roku, na jubileuszowym, pięćdziesiątym turnieju. Jako najstarszy żyjący zwycięzca Wimbledonu pierwszy odebrał z rąk [[Maria Teck|królowej Marii]] pamiątkowy srebrny medal. |
Prawdopodobnie nie grał już więcej w tenisa. Nie bronił tytułu w 1879 roku (tym samym zwycięstwo przypadło najlepszemu w turnieju pretendentów [[John Hartley|Johnowi Hartleyowi]]). Wystąpił w zawodach dopiero w 1926 roku, na jubileuszowym, pięćdziesiątym turnieju. Jako najstarszy żyjący zwycięzca Wimbledonu pierwszy odebrał z rąk [[Maria Teck|królowej Marii]] pamiątkowy srebrny medal{{odn|Dutkowski|1979|loc=Przyjdzie walec i wyrówna…|s=28–40}}. |
||
=== Finały w turniejach wielkoszlemowych === |
=== Finały w turniejach wielkoszlemowych === |
||
| Linia 43: | Linia 43: | ||
{{Turniej ATP/wiersz| Z | bg=Wielki Szlem | nr=1. | data=1878 | turniej=Wimbledon 1878 | miasto=Wimbledon, Londyn | nawierzchnia=Trawiasta | państwoprzec=GBR | przec=[[Spencer Gore]] | wynik=7:5, 6:1, 9:7}} |
{{Turniej ATP/wiersz| Z | bg=Wielki Szlem | nr=1. | data=1878 | turniej=Wimbledon 1878 | miasto=Wimbledon, Londyn | nawierzchnia=Trawiasta | państwoprzec=GBR | przec=[[Spencer Gore]] | wynik=7:5, 6:1, 9:7}} |
||
{{Turniej ATP/koniec}} |
{{Turniej ATP/koniec}} |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
|||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* [[Zbigniew Dutkowski]] |
* {{Cytuj |odn = tak |autor = [[Zbigniew Dutkowski]] |tytuł = T – jak tenis |redaktor = Jan Lis |wydanie = I |miejsce = Warszawa |wydawca = [[Krajowa Agencja Wydawnicza]] |data = 1979}} |
||
* [[Martin Hedges]], The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978 |
* [[Martin Hedges]], The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978 |
||
| Linia 53: | Linia 56: | ||
[[Kategoria:Brytyjscy krykieciści]] |
[[Kategoria:Brytyjscy krykieciści]] |
||
[[Kategoria:Brytyjscy tenisiści]] |
[[Kategoria:Brytyjscy tenisiści]] |
||
[[Kategoria:Triumfatorzy Wimbledonu]] |
|||
[[Kategoria:Urodzeni w 1855]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1855]] |
||
[[Kategoria:Zmarli w 1946]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1946]] |
||
Wersja z 02:34, 10 lut 2018
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 stycznia 1855 |
| Data i miejsce śmierci |
29 czerwca 1946 |
| Gra pojedyncza | |
| Wimbledon |
W (1878) |
Patrick Francis Hadow (ur. 24 stycznia 1855 w Regent’s Park, zm. 29 czerwca 1946 w Bridgewater) – brytyjski tenisista, zwycięzca Wimbledonu.
Hadow uprawiał kilka dyscyplin sportowych, przede wszystkim krykiet – był kapitanem szkolnej drużyny w Harrow oraz reprezentantem Middlesex. Stale przebywał na Cejlonie, gdzie prowadził plantację herbaty[1].
Kariera tenisowa
W czasie pobytu na wakacjach w Londynie wystąpił w 1878 roku w drugiej edycji Wimbledonu. W turnieju obowiązywała wówczas zasada challenge round, która zapewniała obrońcy tytułu udział w finale w kolejnej edycji. Hadow przeszedł turniej pretendentów („All-Comers”) bez straty seta. W decydującym meczu, nazwanym potem „pojedynkiem w słońcu”, zmierzył się ze Spencerem Gorem, z którym wygrał 7:5, 6:1, 9:7. Hadow przezwyciężył opierający się na wolejach agresywny styl gry Gore’a, zagrywając loby, za których pioniera jest uznawany[1].
Prawdopodobnie nie grał już więcej w tenisa. Nie bronił tytułu w 1879 roku (tym samym zwycięstwo przypadło najlepszemu w turnieju pretendentów Johnowi Hartleyowi). Wystąpił w zawodach dopiero w 1926 roku, na jubileuszowym, pięćdziesiątym turnieju. Jako najstarszy żyjący zwycięzca Wimbledonu pierwszy odebrał z rąk królowej Marii pamiątkowy srebrny medal[1].
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (1–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1878 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Spencer Gore
|
7:5, 6:1, 9:7 |
Przypisy
- ↑ a b c Dutkowski 1979 ↓, Przyjdzie walec i wyrówna…, s. 28–40.
Bibliografia
- Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, Jan Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979.
- Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978