Antonio Brancaccio
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 sierpnia 1923 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 sierpnia 1995 |
| Zawód, zajęcie |
prawnik |
Antonio Brancaccio (ur. 26 sierpnia 1923[1] w Maddaloni, zm. 26 sierpnia 1995 w Getyndze[2]) – włoski prawnik, w latach 1986–1995 prezes Sądu Kasacyjnego, w 1995 minister.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Z wykształcenia prawnik, od 1948 związany zawodowo z włoskim wymiarem sprawiedliwości. Zajmował różne stanowiskach w strukturze prokuratury w Rzymie i Neapolu, a także w organach sądowych. W drugiej połowie lat 70. był dyrektorem gabinetu ministrów sprawiedliwości, od 1977 do 1981 kierował biurem legislacyjnym resortu sprawiedliwości. Od 1969 w randze sędziego Sądu Kasacyjnego, od 1981 pełnił funkcję przewodniczącego sekcji, a w latach 1986–1995 zajmował stanowisko prezesa tego sądu[2][3].
W styczniu 1995 został ministrem spraw wewnętrznych w rządzie Lamberta Diniego[1]. Zrezygnował z tej funkcji już w czerwcu z powodów zdrowotnych. Pozostał członkiem gabinetu jako minister bez teki, zmarł w sierpniu tego samego roku[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Antonio Brancaccio. camera.it. [dostęp 2017-07-19]. (wł.).
- ↑ a b c MORTO L' EX MINISTRO ANTONIO BRANCACCIO. la Repubblica.it, 27 sierpnia 1995. [dostęp 2017-07-19]. (wł.).
- ↑ ECCO IL GOVERNO DEI PROFESSORI. la Repubblica.it, 18 stycznia 1995. [dostęp 2017-07-19]. (wł.).
