Bitwa pod Pydną

Bitwa pod Pydną

Trzecia wojna macedońska
Czas	{{{czas}}}
Miejsce	rejon Pydny
Wynik	wygrana Rzymian
Strony konfliktu
Macedonia Rzym
Dowódcy
Perseusz Antygonida Lucjusz Emiliusz Paulus Macedoński
Siły
44 000 38 000
Straty
ok. 25 000 zabitych i rannych ok. 100 zabitych
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

{{Wojna infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | commons = | czas = | współrzędne = | opis grafiki = Nieznane pola: "data" oraz "opis".

Bitwa pod Pydną - po wylądowaniu na wschodnim wybrzeżu Macedonii 22 czerwca 168 p.n.e. armia rzymska pod wodzą Emiliusza Paulusa starła się z Macedończykami pod Pydną.

Podstawową formacją armii macedońskiej była falanga, tworzona przez uzbrojonych jedynie w długie włócznie, sztylety i tarcze żołnierzy, walczących w uporządkowanym szyku. Atakujące frontalnie odziały falangistów siały postrach w całym świecie hellenistycznym.

Rzymianie stawiali na doskonale zorganizowane, złożone z licznych, dobrze współpracujących pododdziałów (centurii, manipułów) legiony. W przeciwieństwie do Macedończyków większość legionistów była ciężko uzbrojona w oszczepy do miotania i krótkie miecze. Rzymianie nosili też większe od Macedończyków, prostokątne tarcze. Biedniejsi, lżej uzbrojeni żołnierze stanowili wsparcie podstawowych linii legionów, a żołnierze starsi nie byli uzbrojeni w oszczepy, mieli za to dłuższe włócznie. Rzymscy dowódcy liczyli na olbrzymią manewrowość i dyscyplinę swoich podwładnych.

Bitwa pod Pydną

Emiliusz Paulus zmusił Macedończyków do walki w trudnym terenie. Na początku bitwy falanga macedońska uderzyła frontalnie na legiony, długie włócznie falangistów wbiły się w tarcze Rzymian i obydwie armie - szczepione - stały się przez pewien czas niezdolne do manewru. Jednakże nierówności terenu oraz ostrzał z linii rzymskich spowodowały powstanie wyrw w zwartym szyku Macedończyków. Rzymianie wprowadzali w nie natychmiast swoje pododdziały, poszerzając je i "skracając dystans". W ten sposób falanga - nie mogąc atakować długimi włóczniami - stała się bezbronna wobec Rzymian. Rozpoczęła się rzeź.

Rzymianie zabili w ciągu godziny 20 000 Macedończyków przy minimalnych (około 100 legionistów) stratach własnych. Wojska rzymskie wygrały bitwę, jak i całą wojnę - trzecią z kolei. Skutkiem bitwy pod Pydną było podporządkowanie Macedonii Rzymowi.

Falanga zniknęła na zawsze z historii wojen. Jej miejsce - na przeszło sześćset lat - zajął legion.