Śladów (województwo mazowieckie): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ohtnim (dyskusja | edycje)
m ujednoznaczniono wiki AWB
+mennonici, +kat., popr. współrz., tech.
Linia 15: Linia 15:
|stopniN=52
|stopniN=52
|minutN=22
|minutN=22
|sekundN=40,6
|sekundN=41
|stopniE=20
|stopniE=20
|minutE=18
|minutE=18
|sekundE=12,1
|sekundE=12
|wysokość=
|wysokość=
|rok=
|rok=
Linia 33: Linia 33:
|}}
|}}
'''Śladów''' – [[wieś]] w [[Polska|Polsce]] położona w [[województwo mazowieckie|województwie mazowieckim]], w [[powiat sochaczewski|powiecie sochaczewskim]], w [[gmina Brochów|gminie Brochów]].
'''Śladów''' – [[wieś]] w [[Polska|Polsce]] położona w [[województwo mazowieckie|województwie mazowieckim]], w [[powiat sochaczewski|powiecie sochaczewskim]], w [[gmina Brochów|gminie Brochów]].

Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1427 r. Osadnicy holenderscy osadzeni w osadzie pod koniec XVIII w. zarówno po północnej stronie drogi prowadzącej z Nowego Dworu Mazowieckiego do Kamiona (śladów), jak i po południowej stronie (Nowa Wieś śladów). Ok. 1889 r. miała 61 osad na 1840 morgach gruntu.


Wieś rzędowa położona po południowej stronie Wisły. Zabudowania wzdłuż drogi w linii wschód-zachód.
Wieś rzędowa położona po południowej stronie Wisły. Zabudowania wzdłuż drogi w linii wschód-zachód.
Linia 42: Linia 40:
[[Podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miejscowość położona była w [[województwo warszawskie|województwie warszawskim]].
[[Podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miejscowość położona była w [[województwo warszawskie|województwie warszawskim]].


==1939==
==Historia==
Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1427 r. [[Mennonici|Osadnicy holenderscy]] osadzeni w osadzie pod koniec [[XVIII]] w. zarówno po północnej
[[18 września]] 1939 w Śladowie w ówczesnej gminie [[Tułowice (województwo mazowieckie)|Tułowice]], wojska niemieckie dokonały jednej z największych [[zbrodnie wojenne|zbrodni wojennych]] w czasie [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]]. 300 ludzi<ref name="Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej"/> (w tym 150 żołnierzy [[Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]]), zgromadzonych na tzw. "główce" [[Wisła|wiślanej]], zostało zastrzelonych i utopionych.<ref name="Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej">{{cytuj książkę|imię=Szymon|nazwisko=Datner|tytuł=Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej|wydawca=Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej|miejsce=Warszawa|rok=1961|strony = 53-56}}</ref>
stronie drogi prowadzącej z Nowego Dworu Mazowieckiego do [[Kamion]]a (Śladów), jak i po południowej stronie ([[Nowa Wieś Śladów]]). Ok. [[1889]] r. miała 61 osad na 1840 morgach gruntu.

===1939===
[[18 września]] [[1939]] w Śladowie w ówczesnej gminie [[Tułowice (województwo mazowieckie)|Tułowice]], wojska niemieckie dokonały jednej z największych [[zbrodnie wojenne|zbrodni wojennych]] w czasie [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]]. 300 ludzi<ref name="Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej"/> (w tym 150 żołnierzy [[Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]]), zgromadzonych na tzw. "główce" [[Wisła|wiślanej]], zostało zastrzelonych i utopionych.<ref name="Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej">{{cytuj książkę|imię=Szymon|nazwisko=Datner|tytuł=Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej|wydawca=Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej|miejsce=Warszawa|rok=1961|strony = 53-56}}</ref>


Wśród zgromadzonych znajdowali się zarówno ranni, zdrowi, oraz małe dzieci. Mężczyźni w wieku od 15 do 75 lat stanowili większość 300-osobowej grupy, 84 osoby cywilne pochodziły z pobliskiej gminy tułowickiej, pozostałe osoby cywilne z innych okolicznych miejscowości. Wśród nich znajdowały się prawdopodobnie także grupy uchodźców, których tysiące przemierzało wówczas kraj i przebywało we wsiach i miejscowościach polskich.
Wśród zgromadzonych znajdowali się zarówno ranni, zdrowi, oraz małe dzieci. Mężczyźni w wieku od 15 do 75 lat stanowili większość 300-osobowej grupy, 84 osoby cywilne pochodziły z pobliskiej gminy tułowickiej, pozostałe osoby cywilne z innych okolicznych miejscowości. Wśród nich znajdowały się prawdopodobnie także grupy uchodźców, których tysiące przemierzało wówczas kraj i przebywało we wsiach i miejscowościach polskich.
Linia 56: Linia 58:


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}


==Linki zewnętrzne==
*[http://www.kampinoska.waw.pl/historia/mennonici/index.html www.kampinoska.waw.pl] - [[mennonici]] w Secyminie Nowym i okolicznych miejscowościach



<!--
<!--
Linia 76: Linia 83:
[[Kategoria:Gmina Brochów]]
[[Kategoria:Gmina Brochów]]
[[Kategoria:Miejsca zbrodni nazistowskich w Polsce]]
[[Kategoria:Miejsca zbrodni nazistowskich w Polsce]]
[[kategoria:miejscowości olęderskie]]

Wersja z 01:19, 25 wrz 2008

{{{nazwa}}}
{{{rodzaj miejscowości}}}
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

sochaczewski

Gmina

Brochów

Sołectwo

{{{sołectwo}}}

Liczba ludności 

{{{liczba ludności}}}

Strefa numeracyjna

{{{strefa numeracyjna}}}

Kod pocztowy

{{{kod pocztowy}}}

Tablice rejestracyjne

{{{tablice rejestracyjne}}}

SIMC
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Śladówwieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Brochów.

Wieś rzędowa położona po południowej stronie Wisły. Zabudowania wzdłuż drogi w linii wschód-zachód.

Dobrze zachowane elementy tradycyjnego krajobrazu kulturowego - rozłogi pól, sztuczne nasadzenia. Praktycznie całkowicie nowa zabudowa, jedynie z jednym powstałym przed 1945 r. domem.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie warszawskim.

Historia

Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1427 r. Osadnicy holenderscy osadzeni w osadzie pod koniec XVIII w. zarówno po północnej stronie drogi prowadzącej z Nowego Dworu Mazowieckiego do Kamiona (Śladów), jak i po południowej stronie (Nowa Wieś Śladów). Ok. 1889 r. miała 61 osad na 1840 morgach gruntu.

1939

18 września 1939 w Śladowie w ówczesnej gminie Tułowice, wojska niemieckie dokonały jednej z największych zbrodni wojennych w czasie kampanii wrześniowej. 300 ludzi[1] (w tym 150 żołnierzy Wojska Polskiego), zgromadzonych na tzw. "główce" wiślanej, zostało zastrzelonych i utopionych.[1]

Wśród zgromadzonych znajdowali się zarówno ranni, zdrowi, oraz małe dzieci. Mężczyźni w wieku od 15 do 75 lat stanowili większość 300-osobowej grupy, 84 osoby cywilne pochodziły z pobliskiej gminy tułowickiej, pozostałe osoby cywilne z innych okolicznych miejscowości. Wśród nich znajdowały się prawdopodobnie także grupy uchodźców, których tysiące przemierzało wówczas kraj i przebywało we wsiach i miejscowościach polskich.

Zbrodni dokonała prawdopodobnie (nie zidentyfikowano z całą pewnością formacji która popełniła zbrodnię) niemiecka 4 Dywizja Pancerna z XVI korpusu 10. Armii, która w większości operowała na terenie gdzie wydarzenie to miało miejsce. Z rzezi ocalało jedynie 2 ludzi, mieszkańców Tułowic, Stanisław Klejnowski i Alfred Kitliński, którzy później złożyli zeznania w tej sprawie. Ogółem 298 osób poniosło śmierć.

Motywem zbrodni były przypuszczalnie porachunki miejscowych kolonistów niemieckich z ludnością polską (mające miejsce także po zbrodni w Śladowie, w wyniku których zginęło ok. 37 % mieszkańców Tułowic) oraz chęć odwetu za bohaterski opór stawiany przez żołnierzy polskich w okolicach Śladowa.

Zobacz też

  1. a b Szymon Datner: Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1961, s. 53-56.


Linki zewnętrzne


Szablon:Mazowieckie stubSzablon:Polska wieś kategoria stub