Śladów (województwo mazowieckie): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m ujednoznaczniono wiki AWB |
+mennonici, +kat., popr. współrz., tech. |
||
Linia 15: | Linia 15: | ||
|stopniN=52 |
|stopniN=52 |
||
|minutN=22 |
|minutN=22 |
||
|sekundN= |
|sekundN=41 |
||
|stopniE=20 |
|stopniE=20 |
||
|minutE=18 |
|minutE=18 |
||
|sekundE=12 |
|sekundE=12 |
||
|wysokość= |
|wysokość= |
||
|rok= |
|rok= |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
|}} |
|}} |
||
'''Śladów''' – [[wieś]] w [[Polska|Polsce]] położona w [[województwo mazowieckie|województwie mazowieckim]], w [[powiat sochaczewski|powiecie sochaczewskim]], w [[gmina Brochów|gminie Brochów]]. |
'''Śladów''' – [[wieś]] w [[Polska|Polsce]] położona w [[województwo mazowieckie|województwie mazowieckim]], w [[powiat sochaczewski|powiecie sochaczewskim]], w [[gmina Brochów|gminie Brochów]]. |
||
⚫ | |||
Wieś rzędowa położona po południowej stronie Wisły. Zabudowania wzdłuż drogi w linii wschód-zachód. |
Wieś rzędowa położona po południowej stronie Wisły. Zabudowania wzdłuż drogi w linii wschód-zachód. |
||
Linia 42: | Linia 40: | ||
[[Podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miejscowość położona była w [[województwo warszawskie|województwie warszawskim]]. |
[[Podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miejscowość położona była w [[województwo warszawskie|województwie warszawskim]]. |
||
== |
==Historia== |
||
Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1427 r. [[Mennonici|Osadnicy holenderscy]] osadzeni w osadzie pod koniec [[XVIII]] w. zarówno po północnej |
|||
⚫ | [[18 września]] 1939 w Śladowie w ówczesnej gminie [[Tułowice (województwo mazowieckie)|Tułowice]], wojska niemieckie dokonały jednej z największych [[zbrodnie wojenne|zbrodni wojennych]] w czasie [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]]. 300 ludzi<ref name="Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej"/> (w tym 150 żołnierzy [[Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]]), zgromadzonych na tzw. "główce" [[Wisła|wiślanej]], zostało zastrzelonych i utopionych.<ref name="Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej">{{cytuj książkę|imię=Szymon|nazwisko=Datner|tytuł=Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej|wydawca=Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej|miejsce=Warszawa|rok=1961|strony = 53-56}}</ref> |
||
⚫ | |||
===1939=== |
|||
⚫ | [[18 września]] [[1939]] w Śladowie w ówczesnej gminie [[Tułowice (województwo mazowieckie)|Tułowice]], wojska niemieckie dokonały jednej z największych [[zbrodnie wojenne|zbrodni wojennych]] w czasie [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]]. 300 ludzi<ref name="Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej"/> (w tym 150 żołnierzy [[Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]]), zgromadzonych na tzw. "główce" [[Wisła|wiślanej]], zostało zastrzelonych i utopionych.<ref name="Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej">{{cytuj książkę|imię=Szymon|nazwisko=Datner|tytuł=Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej|wydawca=Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej|miejsce=Warszawa|rok=1961|strony = 53-56}}</ref> |
||
Wśród zgromadzonych znajdowali się zarówno ranni, zdrowi, oraz małe dzieci. Mężczyźni w wieku od 15 do 75 lat stanowili większość 300-osobowej grupy, 84 osoby cywilne pochodziły z pobliskiej gminy tułowickiej, pozostałe osoby cywilne z innych okolicznych miejscowości. Wśród nich znajdowały się prawdopodobnie także grupy uchodźców, których tysiące przemierzało wówczas kraj i przebywało we wsiach i miejscowościach polskich. |
Wśród zgromadzonych znajdowali się zarówno ranni, zdrowi, oraz małe dzieci. Mężczyźni w wieku od 15 do 75 lat stanowili większość 300-osobowej grupy, 84 osoby cywilne pochodziły z pobliskiej gminy tułowickiej, pozostałe osoby cywilne z innych okolicznych miejscowości. Wśród nich znajdowały się prawdopodobnie także grupy uchodźców, których tysiące przemierzało wówczas kraj i przebywało we wsiach i miejscowościach polskich. |
||
Linia 56: | Linia 58: | ||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
==Linki zewnętrzne== |
|||
*[http://www.kampinoska.waw.pl/historia/mennonici/index.html www.kampinoska.waw.pl] - [[mennonici]] w Secyminie Nowym i okolicznych miejscowościach |
|||
<!-- |
<!-- |
||
Linia 76: | Linia 83: | ||
[[Kategoria:Gmina Brochów]] |
[[Kategoria:Gmina Brochów]] |
||
[[Kategoria:Miejsca zbrodni nazistowskich w Polsce]] |
[[Kategoria:Miejsca zbrodni nazistowskich w Polsce]] |
||
[[kategoria:miejscowości olęderskie]] |
Wersja z 01:19, 25 wrz 2008
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat |
sochaczewski |
Gmina |
Brochów |
Sołectwo |
{{{sołectwo}}} |
Liczba ludności |
{{{liczba ludności}}} |
Strefa numeracyjna |
{{{strefa numeracyjna}}} |
Kod pocztowy |
{{{kod pocztowy}}} |
Tablice rejestracyjne |
{{{tablice rejestracyjne}}} |
SIMC | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Śladów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Brochów.
Wieś rzędowa położona po południowej stronie Wisły. Zabudowania wzdłuż drogi w linii wschód-zachód.
Dobrze zachowane elementy tradycyjnego krajobrazu kulturowego - rozłogi pól, sztuczne nasadzenia. Praktycznie całkowicie nowa zabudowa, jedynie z jednym powstałym przed 1945 r. domem.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie warszawskim.
Historia
Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1427 r. Osadnicy holenderscy osadzeni w osadzie pod koniec XVIII w. zarówno po północnej stronie drogi prowadzącej z Nowego Dworu Mazowieckiego do Kamiona (Śladów), jak i po południowej stronie (Nowa Wieś Śladów). Ok. 1889 r. miała 61 osad na 1840 morgach gruntu.
1939
18 września 1939 w Śladowie w ówczesnej gminie Tułowice, wojska niemieckie dokonały jednej z największych zbrodni wojennych w czasie kampanii wrześniowej. 300 ludzi[1] (w tym 150 żołnierzy Wojska Polskiego), zgromadzonych na tzw. "główce" wiślanej, zostało zastrzelonych i utopionych.[1]
Wśród zgromadzonych znajdowali się zarówno ranni, zdrowi, oraz małe dzieci. Mężczyźni w wieku od 15 do 75 lat stanowili większość 300-osobowej grupy, 84 osoby cywilne pochodziły z pobliskiej gminy tułowickiej, pozostałe osoby cywilne z innych okolicznych miejscowości. Wśród nich znajdowały się prawdopodobnie także grupy uchodźców, których tysiące przemierzało wówczas kraj i przebywało we wsiach i miejscowościach polskich.
Zbrodni dokonała prawdopodobnie (nie zidentyfikowano z całą pewnością formacji która popełniła zbrodnię) niemiecka 4 Dywizja Pancerna z XVI korpusu 10. Armii, która w większości operowała na terenie gdzie wydarzenie to miało miejsce. Z rzezi ocalało jedynie 2 ludzi, mieszkańców Tułowic, Stanisław Klejnowski i Alfred Kitliński, którzy później złożyli zeznania w tej sprawie. Ogółem 298 osób poniosło śmierć.
Motywem zbrodni były przypuszczalnie porachunki miejscowych kolonistów niemieckich z ludnością polską (mające miejsce także po zbrodni w Śladowie, w wyniku których zginęło ok. 37 % mieszkańców Tułowic) oraz chęć odwetu za bohaterski opór stawiany przez żołnierzy polskich w okolicach Śladowa.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- www.kampinoska.waw.pl - mennonici w Secyminie Nowym i okolicznych miejscowościach