Przemysł Ottokar II: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: th:สมเด็จพระเจ้าออตโตคาร์ที่ 2 แห่งโบฮีเมีย |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) drobne techniczne |
||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
| dzieci = [[Kunegunda Czeska|Kunegunda]]<br />Agnieszka<br />[[Wacław II]]<br />Małgorzata<br />[[Mikołaj I Opawski|Mikołaj I opawski]]<br />Agnieszka<br />Elżbieta<br />[[Jan, proboszcz wyszehradzki|Jan]] |
| dzieci = [[Kunegunda Czeska|Kunegunda]]<br />Agnieszka<br />[[Wacław II]]<br />Małgorzata<br />[[Mikołaj I Opawski|Mikołaj I opawski]]<br />Agnieszka<br />Elżbieta<br />[[Jan, proboszcz wyszehradzki|Jan]] |
||
}} |
}} |
||
| ⚫ | |||
'''Przemysł II Ottokar''', [[język czeski|czes.]] Přemysl Otakar II. (ur. ok. [[1233]], zm. [[26 sierpnia]] [[1278]]) – [[władcy Czech|król Czech]] w latach [[1253]]-[[1278]] z dynastii [[Przemyślidzi|Przemyślidów]]. |
'''Przemysł II Ottokar''', [[język czeski|czes.]] Přemysl Otakar II. (ur. ok. [[1233]], zm. [[26 sierpnia]] [[1278]]) – [[władcy Czech|król Czech]] w latach [[1253]]-[[1278]] z dynastii [[Przemyślidzi|Przemyślidów]]. |
||
| Linia 22: | Linia 25: | ||
W [[1247]] został [[władcy Moraw|margrabią Moraw]]. Zimą tego samego roku szlachta czeska podniosła bunt przeciwko królowi Wacławowi I. Przemysł Ottokar przyłączył się do buntowników i został wybrany na antykróla Czech w opozycji do swego ojca. Jednak w 1249 Przemysł poddał się ojcu i zrzekł się tytułu królewskiego. W [[1246]] po bezpotomnej śmierci księcia [[Fryderyk II Bitny|Fryderyka II Bitnego]], ostatniego [[władcy Austrii|księcia Austrii]] z dynastii [[Babenbergowie|Babenbergów]] rozgorzały walki o księstwo Austrii i w [[1251]] Wacław I doprowadził do wyboru Przemysła na władcę Austrii. Skutkiem tego były zaślubiny w [[1252]] Przemysła z [[Małgorzata Babenberg|Małgorzatą Babenberg]], córką [[Leopold VI Sławny|Leopolda VI Sławnego]] i [[Teodora Angelina|Teodory Angeliny]], siostrą [[Fryderyk II Bitny|Fryderyka II Bitnego]], wdową po [[Henryk VII Hohenstauf|Henryku VII Hohenstaufie]]. Małżeństwo było bezdzietne. W [[1261]] między małżonkami doszło do rozwodu. Małgorzata wróciła do Austrii, gdzie zmarła. |
W [[1247]] został [[władcy Moraw|margrabią Moraw]]. Zimą tego samego roku szlachta czeska podniosła bunt przeciwko królowi Wacławowi I. Przemysł Ottokar przyłączył się do buntowników i został wybrany na antykróla Czech w opozycji do swego ojca. Jednak w 1249 Przemysł poddał się ojcu i zrzekł się tytułu królewskiego. W [[1246]] po bezpotomnej śmierci księcia [[Fryderyk II Bitny|Fryderyka II Bitnego]], ostatniego [[władcy Austrii|księcia Austrii]] z dynastii [[Babenbergowie|Babenbergów]] rozgorzały walki o księstwo Austrii i w [[1251]] Wacław I doprowadził do wyboru Przemysła na władcę Austrii. Skutkiem tego były zaślubiny w [[1252]] Przemysła z [[Małgorzata Babenberg|Małgorzatą Babenberg]], córką [[Leopold VI Sławny|Leopolda VI Sławnego]] i [[Teodora Angelina|Teodory Angeliny]], siostrą [[Fryderyk II Bitny|Fryderyka II Bitnego]], wdową po [[Henryk VII Hohenstauf|Henryku VII Hohenstaufie]]. Małżeństwo było bezdzietne. W [[1261]] między małżonkami doszło do rozwodu. Małgorzata wróciła do Austrii, gdzie zmarła. |
||
| ⚫ | |||
Po śmierci ojca w [[1253]] Przemysł został królem Czech. Rok później zawarł układ pokojowy z Węgrami, na mocy którego doszło do podziału posiadłości Babenbergów: [[władcy Węgier|król Węgier]] [[Bela IV]] zatrzymał [[Styria|Styrię]], natomiast Przemysł zawładnął resztą dziedzictwa Babenbergów. Jako sojusznik [[zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]] brał udział w latach 1254-1255 w krucjatach w Prusach. Wówczas to na jego cześć został założony zamek nazwany [[zamek krzyżacki w Królewcu|Królewcem]]. Gdy w Niemczech nastał czas tzw. [[Wielkie Bezkrólewie|wielkiego bezkrólewia]], Przemysł początkowo poparł wybór na [[władcy Niemiec|króla Niemiec]] [[władcy Kastylii i Leónu|króla Kastylii]] [[Alfons X Mądry|Alfonsa X]], jednak później Przemysł zmienił front i opowiedział się za [[Ryszard z Kornwalii|Ryszardem]], księciem Kornwalii, w zamian za co uzyskał potwierdzenie swych roszczeń do krajów austriackich. Wtedy rozpoczęły się kolejne walki z Węgrami, których Przemysł pokonał w [[bitwa pod Kressenbrunn|bitwie pod Kressenbrunn]] w [[1260]], dzięki czemu opanował Styrię. Zamierzając opanować resztę ziem austriackich, Przemysł musiał zmierzyć się z [[władcy Bawarii|książętami Bawarii]], którzy zgłosili pretensje do ziem arcybiskupstwa [[Salzburg]]a. Dzięki układowi ze swoim krewnym Bernardem, księciem Karyntii w [[1269]] zajął [[Karyntia|Karyntię]]. W [[1273]] Przemysł chciał sięgnąć po koronę króla Niemiec, jednak elektorowie, którzy obawiali się potęgi króla Czech, powołali na tron niemiecki słabego wówczas [[Rudolf I Habsburg|Rudolfa I Habsburga]]. Początkowo Przemysł, wobec niezadowolenia z jego rządów szlachty czeskiej, pogodził się z porażką o tron Niemiec, zawarł w [[1276]] układ z Rudolfem, na mocy którego zrzekł się władztwa w krajach austriackich i złożył hołd lenny z Czech i Moraw. Mimo że elekcję Rudolfa I poparł papież [[Grzegorz X]], Przemysł nie pogodził się z wyborem Habsburga na króla Niemiec i podjął z nim walkę, nawiązując wcześniej sojusze m.in. z książętami Bawarii, polskimi ([[Leszek Czarny]], [[Bolesław V Wstydliwy]], [[Henryk IV Prawy]]). W [[1278]] Przemysł wszczął wojnę z Habsburgiem, najechał Austrię, gdzie [[25 sierpnia]] 1278 doszło do [[bitwa pod Suchymi Krutami|bitwy pod Suchymi Krutami]]. Wojska czeskie i ich sprzymierzeńcy ponieśli całkowitą klęskę, król Przemysł Ottokar, mimo że przeżył walkę, wkrótce (jeszcze na polu bitwy) został zabity. |
Po śmierci ojca w [[1253]] Przemysł został królem Czech. Rok później zawarł układ pokojowy z Węgrami, na mocy którego doszło do podziału posiadłości Babenbergów: [[władcy Węgier|król Węgier]] [[Bela IV]] zatrzymał [[Styria|Styrię]], natomiast Przemysł zawładnął resztą dziedzictwa Babenbergów. Jako sojusznik [[zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]] brał udział w latach 1254-1255 w krucjatach w Prusach. Wówczas to na jego cześć został założony zamek nazwany [[zamek krzyżacki w Królewcu|Królewcem]]. Gdy w Niemczech nastał czas tzw. [[Wielkie Bezkrólewie|wielkiego bezkrólewia]], Przemysł początkowo poparł wybór na [[władcy Niemiec|króla Niemiec]] [[władcy Kastylii i Leónu|króla Kastylii]] [[Alfons X Mądry|Alfonsa X]], jednak później Przemysł zmienił front i opowiedział się za [[Ryszard z Kornwalii|Ryszardem]], księciem Kornwalii, w zamian za co uzyskał potwierdzenie swych roszczeń do krajów austriackich. Wtedy rozpoczęły się kolejne walki z Węgrami, których Przemysł pokonał w [[bitwa pod Kressenbrunn|bitwie pod Kressenbrunn]] w [[1260]], dzięki czemu opanował Styrię. Zamierzając opanować resztę ziem austriackich, Przemysł musiał zmierzyć się z [[władcy Bawarii|książętami Bawarii]], którzy zgłosili pretensje do ziem arcybiskupstwa [[Salzburg]]a. Dzięki układowi ze swoim krewnym Bernardem, księciem Karyntii w [[1269]] zajął [[Karyntia|Karyntię]]. W [[1273]] Przemysł chciał sięgnąć po koronę króla Niemiec, jednak elektorowie, którzy obawiali się potęgi króla Czech, powołali na tron niemiecki słabego wówczas [[Rudolf I Habsburg|Rudolfa I Habsburga]]. Początkowo Przemysł, wobec niezadowolenia z jego rządów szlachty czeskiej, pogodził się z porażką o tron Niemiec, zawarł w [[1276]] układ z Rudolfem, na mocy którego zrzekł się władztwa w krajach austriackich i złożył hołd lenny z Czech i Moraw. Mimo że elekcję Rudolfa I poparł papież [[Grzegorz X]], Przemysł nie pogodził się z wyborem Habsburga na króla Niemiec i podjął z nim walkę, nawiązując wcześniej sojusze m.in. z książętami Bawarii, polskimi ([[Leszek Czarny]], [[Bolesław V Wstydliwy]], [[Henryk IV Prawy]]). W [[1278]] Przemysł wszczął wojnę z Habsburgiem, najechał Austrię, gdzie [[25 sierpnia]] 1278 doszło do [[bitwa pod Suchymi Krutami|bitwy pod Suchymi Krutami]]. Wojska czeskie i ich sprzymierzeńcy ponieśli całkowitą klęskę, król Przemysł Ottokar, mimo że przeżył walkę, wkrótce (jeszcze na polu bitwy) został zabity. |
||
Wersja z 19:28, 6 paź 2009
Przemysł II Ottokar, czes. Přemysl Otakar II. (ur. ok. 1233, zm. 26 sierpnia 1278) – król Czech w latach 1253-1278 z dynastii Przemyślidów.
Syn króla Czech Wacława I i Kunegundy, córki Filipa Szwabskiego, księcia Szwabii i króla Niemiec z dynastii Hohenstaufów.
W 1247 został margrabią Moraw. Zimą tego samego roku szlachta czeska podniosła bunt przeciwko królowi Wacławowi I. Przemysł Ottokar przyłączył się do buntowników i został wybrany na antykróla Czech w opozycji do swego ojca. Jednak w 1249 Przemysł poddał się ojcu i zrzekł się tytułu królewskiego. W 1246 po bezpotomnej śmierci księcia Fryderyka II Bitnego, ostatniego księcia Austrii z dynastii Babenbergów rozgorzały walki o księstwo Austrii i w 1251 Wacław I doprowadził do wyboru Przemysła na władcę Austrii. Skutkiem tego były zaślubiny w 1252 Przemysła z Małgorzatą Babenberg, córką Leopolda VI Sławnego i Teodory Angeliny, siostrą Fryderyka II Bitnego, wdową po Henryku VII Hohenstaufie. Małżeństwo było bezdzietne. W 1261 między małżonkami doszło do rozwodu. Małgorzata wróciła do Austrii, gdzie zmarła.
Po śmierci ojca w 1253 Przemysł został królem Czech. Rok później zawarł układ pokojowy z Węgrami, na mocy którego doszło do podziału posiadłości Babenbergów: król Węgier Bela IV zatrzymał Styrię, natomiast Przemysł zawładnął resztą dziedzictwa Babenbergów. Jako sojusznik zakonu krzyżackiego brał udział w latach 1254-1255 w krucjatach w Prusach. Wówczas to na jego cześć został założony zamek nazwany Królewcem. Gdy w Niemczech nastał czas tzw. wielkiego bezkrólewia, Przemysł początkowo poparł wybór na króla Niemiec króla Kastylii Alfonsa X, jednak później Przemysł zmienił front i opowiedział się za Ryszardem, księciem Kornwalii, w zamian za co uzyskał potwierdzenie swych roszczeń do krajów austriackich. Wtedy rozpoczęły się kolejne walki z Węgrami, których Przemysł pokonał w bitwie pod Kressenbrunn w 1260, dzięki czemu opanował Styrię. Zamierzając opanować resztę ziem austriackich, Przemysł musiał zmierzyć się z książętami Bawarii, którzy zgłosili pretensje do ziem arcybiskupstwa Salzburga. Dzięki układowi ze swoim krewnym Bernardem, księciem Karyntii w 1269 zajął Karyntię. W 1273 Przemysł chciał sięgnąć po koronę króla Niemiec, jednak elektorowie, którzy obawiali się potęgi króla Czech, powołali na tron niemiecki słabego wówczas Rudolfa I Habsburga. Początkowo Przemysł, wobec niezadowolenia z jego rządów szlachty czeskiej, pogodził się z porażką o tron Niemiec, zawarł w 1276 układ z Rudolfem, na mocy którego zrzekł się władztwa w krajach austriackich i złożył hołd lenny z Czech i Moraw. Mimo że elekcję Rudolfa I poparł papież Grzegorz X, Przemysł nie pogodził się z wyborem Habsburga na króla Niemiec i podjął z nim walkę, nawiązując wcześniej sojusze m.in. z książętami Bawarii, polskimi (Leszek Czarny, Bolesław V Wstydliwy, Henryk IV Prawy). W 1278 Przemysł wszczął wojnę z Habsburgiem, najechał Austrię, gdzie 25 sierpnia 1278 doszło do bitwy pod Suchymi Krutami. Wojska czeskie i ich sprzymierzeńcy ponieśli całkowitą klęskę, król Przemysł Ottokar, mimo że przeżył walkę, wkrótce (jeszcze na polu bitwy) został zabity.
Potomstwo
Drugą żoną Przemysła Ottokara II była poślubiona w 1261 Kunegunda halicka (zm. 1285), córka Rościsława halickiego, bana Slawonii, i zarazem wnuczka króla Węgier Beli IV. Dziećmi Przemysła Ottokara II i Kunegundy były:
- Kunegunda (ur. styczeń 1265, zm. 27 listopada 1321) – żona Bolesława II płockiego
- Agnieszka (ur. 5 września 1269, zm. 17 maja 1296) – żona Rudolfa II Habsburga, brata króla Albrechta I Habsburga, matka Jana Parricidy
- Wacław II (ur. 27 października 1271, zm. 21 czerwca 1305) – król Czech i Polski
- Małgorzata (ur. przed 1285, data śmierci nieznana)
Z pozamałżeńskiego związku Przemysła Ottokara II z Agnieszką z Kuenringu pochodzili:
- Mikołaj I Opawski (ur. ok. 1255, zm. 25 lipca 1318), od którego wywodzi się linia książąt opawskich i raciborskich, wymarła w 1521
- Agnieszka (ur. przed 1260, data śmierci nieznana)
- Elżbieta (ur. przed 1260, data śmierci nieznana)
- córka, jej istnienie nie jest pewne
Ponadto ze związku z inną kobietą pochodził naturalny syn
- Jan (data urodzenia nieznana, zm. 26 sierpnia 1296)
