Spółgłoska wargowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m -nadkat. (kat. spółgłoski jest w szablonie) |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Bywają "zmiękczone" ([[spółgłoska palatalna|palatalne]]), jak początkowe spółgłoski w polskich wyrazach ''pies'', ''bić'', ''fistaszek'' i ''wiać'', o artykulacji ze środkową częścią języka zbliżoną do podniebienie (łac. ''palatum''). |
Bywają "zmiękczone" ([[spółgłoska palatalna|palatalne]]), jak początkowe spółgłoski w polskich wyrazach ''pies'', ''bić'', ''fistaszek'' i ''wiać'', o artykulacji ze środkową częścią języka zbliżoną do podniebienie (łac. ''palatum''). |
||
[[kategoria:fonetyka i fonologia]] |
|||
Wersja z 17:25, 18 gru 2005
Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie. W ten sposób wymawia się np. /p/, /b/, /f/, /v/ (= polskie w), /w/ (= polskie ł)i /m/.
Bywają "zmiękczone" (palatalne), jak początkowe spółgłoski w polskich wyrazach pies, bić, fistaszek i wiać, o artykulacji ze środkową częścią języka zbliżoną do podniebienie (łac. palatum).