Lew Dowator: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Dowator w literaturze: poprawa linków |
|||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
Urodził się we wsi Chotino w [[Obwód witebski|obwodzie witebskim]] w rodzinie chłopskiej. |
Urodził się we wsi Chotino w [[Obwód witebski|obwodzie witebskim]] w rodzinie chłopskiej. |
||
W 1924 roku wstąpił na ochotnika do [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]. W 1926 roku ukończył szkołę oficerska kawalerii, następnie pełnił funkcję dowódcy plutonu, instruktora politycznego i komisarza szwadronu kawalerii. W 1939 roku ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego, a następnie był szefem sztabu pułku i brygady kawalerii. |
W 1924 roku wstąpił na ochotnika do [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]. W 1926 roku ukończył szkołę oficerska kawalerii, następnie pełnił funkcję dowódcy plutonu, instruktora politycznego i komisarza szwadronu kawalerii. Uczestniczył w realizacji filmu [[Aleksander Newski (film)|Aleksander Newski]] jako konsultant i kaskader w scenie pojedynku na lodzie. W 1939 roku ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego, a następnie był szefem sztabu pułku i brygady kawalerii. |
||
W momencie rozpoczęcia [[Plan Barbarossa|agresji Niemiec na ZSRR]] był w dyspozycji sztabu [[Front Zachodni (1941)|Frontu Zachodniego]]. W sierpniu 1941 roku został dowódcą Grupy Kawalerii składającej się z dwóch dywizji – 50 i 53 dywizji kawalerii, w skład których wchodziły pułki Kozaków. Na czele tej grupy dokonał rajdu na tyły wojsk niemieckich atakujących na [[Bitwa pod Moskwą|kierunku moskiewskim]], przebywając odległość 100 km na tyłach wojsk niemieckich. |
W momencie rozpoczęcia [[Plan Barbarossa|agresji Niemiec na ZSRR]] był w dyspozycji sztabu [[Front Zachodni (1941)|Frontu Zachodniego]]. W sierpniu 1941 roku został dowódcą Grupy Kawalerii składającej się z dwóch dywizji – 50 i 53 dywizji kawalerii, w skład których wchodziły pułki Kozaków. Na czele tej grupy dokonał rajdu na tyły wojsk niemieckich atakujących na [[Bitwa pod Moskwą|kierunku moskiewskim]], przebywając odległość 100 km na tyłach wojsk niemieckich. |
||
Wersja z 14:06, 14 maj 2010
| |
 generał major
| |
| Data i miejsce urodzenia |
20 lutego 1903 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 grudnia 1941 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
dowódca 3 Korpusu Kawalerii, 2 Korpusu Kawalerii Gwardii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Lew Michajłowicz Dowator (ros. Лев Михайлович Доватор (ur. 20 lutego 1903[1] w Chotino, zm. 19 grudnia 1941 w Polaszkino) – radziecki wojskowy, Bohater Związku Radzieckiego, generał major, Białorusin
Życiorys
Urodził się we wsi Chotino w obwodzie witebskim w rodzinie chłopskiej.
W 1924 roku wstąpił na ochotnika do Armii Czerwonej. W 1926 roku ukończył szkołę oficerska kawalerii, następnie pełnił funkcję dowódcy plutonu, instruktora politycznego i komisarza szwadronu kawalerii. Uczestniczył w realizacji filmu Aleksander Newski jako konsultant i kaskader w scenie pojedynku na lodzie. W 1939 roku ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego, a następnie był szefem sztabu pułku i brygady kawalerii.
W momencie rozpoczęcia agresji Niemiec na ZSRR był w dyspozycji sztabu Frontu Zachodniego. W sierpniu 1941 roku został dowódcą Grupy Kawalerii składającej się z dwóch dywizji – 50 i 53 dywizji kawalerii, w skład których wchodziły pułki Kozaków. Na czele tej grupy dokonał rajdu na tyły wojsk niemieckich atakujących na kierunku moskiewskim, przebywając odległość 100 km na tyłach wojsk niemieckich.
Po powrocie zza linii frontu walczył na kierunku wołokamskim w składzie 16 Armii. W dniu 20 listopada 1941 roku został dowódcą 3 Korpusu Kawalerii utworzonego na bazie jego Grupy Kawalerii. Już w dniu 27 listopada korpus został przemianowany na 2 Korpus Kawalerii Gwardii.
W dniu 11 grudnia 1941 roku dowodzony przez niego korpus został przerzucony w rejon Kubinki, powtórnie przeszedł linię frontu i rozpoczął rajd na tyłach wojsk niemieckich.
Poległ w dniu 19 grudnia 1941 roku w czasie ataku na silnie bronioną wieś Polaszkino, broniącej przeprawy przez rzekę Ruza.
W dniu 21 grudnia 1941 roku został pośmiertnie wyróżniony tytułem Bohaterem Związku Radzieckiego.
Został pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym.
Awanse
- generał major (11 września 1941)
Odznaczenia
- Medal "Złota Gwiazda" Bohatera Związku Radzieckiego (21 grudnia 1941 – pośmiertnie)
- Order Lenina (dwukrotnie)
- Order Czerwonej Gwiazdy
Dowator w literaturze
W latach 1952-1953 Wydawnictwo MON opublikowało przekład dwutomowej radzieckiej książki Pawła Fiodorowa "Generał Dowator".
- ↑ Według kalendarza juliańskiego – 7 lutego
<ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.Bibliografia
- (ros.) Велкая Отечественная война 1941-1945. Moskwa: Политиэдат, 1985.
- Wiesław Wróblewski: Moskwa 1941. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1987. ISBN 83-11-07397-X.
- Krach blitzkriegu. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1982.
- (ros.) Доватор Лев Михайлович – Герои страны