Leki beta-adrenolityczne: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Chilek (dyskusja | edycje)
m nebivolol jest zdecydowane kardioselektywny
Linia 48: Linia 48:
** [[metipranolol]],
** [[metipranolol]],
** [[pindolol]],
** [[pindolol]],
** [[nebiwolol]],
** [[propranolol]],
** [[propranolol]],
** [[sotalol]],
** [[sotalol]],
Linia 62: Linia 61:
** [[betaksolol]],
** [[betaksolol]],
** [[bisoprolol]],
** [[bisoprolol]],
** [[esmolol]].
** [[esmolol]],
** [[nebiwolol]].
* Leki α- i β-adrenolityczne:
* Leki α- i β-adrenolityczne:
** [[labetalol]],
** [[labetalol]],

Wersja z 11:06, 8 paź 2010

Propranolol, pierwszy zastosowany z powodzeniem beta-bloker.

Leki beta-adrenolityczne (inaczej β-blokery, leki β-sympatykolityczne; ATC (medycyna): C07) - grupa leków działających antagonistycznie na receptory β1 i β2 adrenergiczne. Hamują aktywność układu współczulnego, wywierając działanie na niemal cały organizm. Jest to jedna z najważniejszych grup leków stosowanych w kardiologii, a zwłaszcza w chorobie niedokrwiennej serca. Znajdują też zastosowanie w leczeniu innych schorzeń.

Działanie

Ich działanie związane jest z zablokowaniem receptora beta-adrenergicznego, co powoduje następujące efekty biologiczne:

  • w obrębie serca - zmniejszenie częstości akcji serca (efekt chronotropowy ujemny), spadek przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (efekt dromotropowy ujemny), obniżenie kurczliwości mięśnia komór (efekt inotropowy ujemny) i zmniejszenie objętości wyrzutowej i minutowej serca, zmniejszenie zużycia tlenu przez mięsień sercowy, zwiększenie przepływu wieńcowego i poprawa odżywienia mięśnia sercowego poprzez wydłużenie rozkurczu (efekt lusitropowy ujemny)
  • w obrębie naczyń krwionośnych - skurcz naczyń i zwiększenie oporu obwodowego
  • w obrębie mięśni gładkich narządów wewnętrznych - skurcz (np. oskrzeli)
  • w układzie RAA - hamują wydzielanie reniny i w konsekwencji obniżają ciśnienie krwi
  • w oku: obniżają ciśnienie śródgałkowe.

Poszczególne leki z tej grupy różnią się:

  • selektywnością wpływu na receptory receptory β2 i β1-adrenergiczne - wpływa to na częstość występowania działań niepożądanych; leki nieselektywne mogą powodować skurcz oskrzeli
  • wewnętrzną aktywnością β-adrenergiczną (ISA); leki, które posiadają tę właściwość są mniej niebezpieczne - w razie przedawkowania nie dojdzie do całkowitego bloku serca, ponieważ leki te w niewielkim stopniu będą pobudzały serce do skurczu
  • działaniem chinidynopodobnym; leki o działaniu chinidynopodobnym wykazują słabe właściwości antyarytmiczne oraz znieczulające (mogą maskować bóle wieńcowe).

Wskazania

Przeciwwskazania

Działania niepożądane

Leki należące do tej grupy

Bibliografia

Janiec Waldemar (red.), Kompendium farmakologii Wydanie II, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006, ISBN 83-200-3589-9

Szablon:Hmed