Nebiwolol (ATC C07AB12) – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek beta-adrenolityczny III generacji o działaniu rozszerzającym naczynia krwionośne, charakteryzujący się wysoką kardioselektywnością (powinowactwo do receptora β2 jest 50-krotnie mniejsze niż do receptora β1). Nebiwolol jest racemiczną mieszaniną dwóch enancjomerów - d-nebiwololu i l-nebiwololu, z których d-nebiwolol jest formą aktywną (stukrotnie większe powinowactwo do receptora β1 , niż l-nebiwolol). Cechą odróżniającą nebiwolol od pozostałych leków beta-adrenolitycznych jest jego zdolność do rozkurczu naczyń krwionośnych, zarówno tętnic jak i żył, co uzależnione jest od wpływu na syntezę tlenku azotu.
Lek jest podawany drogą doustną, metabolizowany jest przez układ CYP 2D6 poprzez aromatyczną hydroksylację. Wydalanie z organizmu odbywa się z moczem i kałem.
Generalnie można zauważyć, że w literaturze przypisuje się nebiwololowi działania niepożądane, charakterystyczne dla wszystkich beta-adrenolityków. Jednakże badania wykonywane bezpośrednio z użyciem nebiwololu, nie potwierdzają jego niekorzystnych badań w cukrzycy, zaburzeniach erekcji, depresji[6], co wiązane jest z działaniem zależnym od uwalniania tlenku azotu. Obecnie nebiwolol jest lekiem, z którym wiąże się największe nadzieje, spośród wszystkich beta-adrenolityków, na skuteczną terapię, która jednocześnie będzie pozbawiona większości działań niepożądanych charakterystycznych dla całej grupy leków β-adrenolitycznych.
Nebiwolol jest dostępny na rynku pod nazwami Nebilet, Ebivol, Nebispes, Nedal, Nebinad, Nebilenin, Nebivolek oraz Nebicard[7]. Lek wydawany jest wyłącznie na receptę.
