Małgorzata Niezabitowska

Małgorzata Niezabitowska

Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1948 Warszawa
Rzecznik Prasowy Rządu RP
Okres	od 1989 do 1991
Poprzednik	Zbysław Rykowski
Następca	Andrzej Zarębski
Odznaczenia

{{Polityk infobox}} Nieoczekiwana grafika: "grafika".

Małgorzata Niezabitowska (ur. 25 listopada 1948 w Warszawie) – polska dziennikarka, rzecznik prasowy rządu Tadeusza Mazowieckiego (1989–1991), żona fotografa Tomasza Tomaszewskiego.

Życiorys

W 1970 ukończyła studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Kształciła się również na Podyplomowym Studium Dziennikarskim na macierzystej uczelni (1970–1972) oraz na Uniwersytecie Harvarda (1986–1987). W latach 70. zatrudniona w pismach "Zwierciadło" i "Kultura", była autorką scenariusza serialu telewizyjnego "Punkt widzenia". W 1981 współpracowała z redakcją "Tygodnika Solidarność". Po jego delegalizacji pisała m.in. dla "Stern", "Paris Match" i "La Repubblica". Wspólnie z mężem była autorką wystaw i albumów fotograficznych, m.in. z podróży po USA. W 1989 na krótki okres powróciła do współpracy z "Tygodnikiem Solidarność". W latach 1989–1991 pełniła funkcję rzecznika prasowego rządu Tadeusza Mazowieckiego. W okresie 1993–1999 była prezesem fundacji Animals. Pod koniec 1999 oraz w 2000 jej artykuły ukazały się w polskim wydaniu "National Geographic". W 1994 zaangażowała się na rzecz wysłania polskich żołnierzy – uczestników bitwy pod Monte Cassino na oficjalne uroczystości do Włoch. W 2001 wraz z Waldemarem Kuczyńskim doprowadziła do wydania księgi "Dziesięciolecie Polski Niepodległej", poświęconej okresowi 1989–1999. Działała na rzecz samorządności w regionie podwarszawskim, była m.in. współzałożycielem i prezesem Stowarzyszenia Obywateli Konstancina-Jeziorny.

W 2001 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Za pomoc dla polskich kombatantów we Włoszech uhonorowana Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino.

Kwestia współpracy z SB

18 grudnia 2004 w opublikowanym w "Rzeczpospolitej" artykule Prawdy jak chleba Niezabitowska sama ogłosiła, że w Instytucie Pamięci Narodowej znajdują się – jej zdaniem sfałszowane – materiały, świadczące o tym, iż była tajnym współpracownikiem SB o pseudonimie "Nowak". Wkrótce po tym została publicznie oskarżona o współpracę z SB przez Krzysztofa Wyszkowskiego.

IPN odmówił jej statusu osoby pokrzywdzonej. Po toczącym się od maja 2005 na wniosek Niezabitowskiej postępowaniu lustracyjnym w jej sprawie 11 czerwca 2006 sąd lustracyjny uznał, iż Niezabitowska nie była tajnym współpracownikiem SB. Kolejny uniewinniający wyrok w tej sprawie zapadł 11 stycznia 2007. Sąd Apelacyjny w Warszawie w uzasadnieniu wyroku uznał m.in., że "Małgorzata Niezabitowska została zarejestrowana bez swojej wiedzy jako tajny współpracownik. Mimo że odmawiała spotkań z SB, prowadzący ją funkcjonariusz pisał raporty z tych spotkań. Znalazły się w nich informacje m.in. z podsłuchów założonych w jej mieszkaniu". Po apelacji wniesionej przez IPN sprawa lustracji M. Niezabitowskiej wróciła do sądu pierwszej instancji i była ponownie rozpatrywana. W 2010 Sąd Okręgowy umorzył postępowanie w związku z wycofaniem się Niezabitowskiej z procesu autolustracji.

Linki zewnętrzne

• Małgorzata Niezabitowska – strona prywatna
• Zawiła sprawa Małgorzaty Niezabitowskiej, newsweek.pl z 11 listopada 2008